104 χρόνια από τη γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου: Τρεις μαρτυρίες ως δείγμα για την προσωπικότητά του

Σαν σήμερα ήταν, πριν από 104 χρόνια, που ήρθε στη ζωή μια από τις πιο χαρισματικές και ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες στην ιστορία της Ελλάδας

Παπανδρέου

Σαν σήμερα ήταν, πριν από 104 χρόνια, που ήρθε στη ζωή μια από τις πιο χαρισματικές και ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες στην ιστορία της Ελλάδας: Ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Γεννήθηκε στη Χίο, στις 5 Φεβρουαρίου 1919, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του Γεώργιος Παπανδρέου, ως γενικός διοικητής των Νήσων του Αιγαίου, διορισμένος από την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου σφράγισε με την παρουσία και την πολιτική του δράση την περίοδο της Μεταπολίτευσης και αναδείχθηκε ένας από τους πιο επιδραστικούς πολιτικούς στην νεότερη ιστορία της Ελλάδας.

Χαρισματική προσωπικότητα με φανατικούς οπαδούς και εξίσου ορκισμένους εχθρούς, διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 21 Οκτωβρίου 1981 έως τις 2 Ιουλίου 1989 και από τις 13 Οκτωβρίου 1993 έως τις 17 Ιανουαρίου 1996, οπότε υπέβαλε την παραίτησή του για λόγους υγείας.
Exoυν γραφτεί άπειρες σελίδες για τον Ανδρέα… Και θα μπορούσαν να γραφτούν ολόκληροι τόμοι Ιστορίας!

Η «Π» σ’ αυτό το μίνι αφιερωματικό «μνημόσυνο», με αφορμή τη γέννηση του αείμνηστου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, μεταφέρει μέσα από 3 μαρτυρίες στελεχών του Κινήματος στην εφημερίδα μας ένα μικρό δείγμα της προσωπικότητας του ανδρός.

Δημήτρης Γεωργακόπουλος: «Τους αρκούσε που τον είδαν»!

Ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος υπήρξε εμβληματικό και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Για πολλά χρόνια βουλευτής Ηλείας, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Οικονομικών (1986, 1993-1996), υφυπουργός Ανάπτυξης (2001-2004) και γενικός γραμματέας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων του υπουργείου Οικονομικών (2009-2011).

Ο εκ Βάρδας καταγόμενος πολιτικός, μίλησε στην «Π» με «δυο λόγια» από καρδιάς:

«Ο Ανδρέας ασκούσε γοητεία στον κόσμο. Είχε αυτό το χάρισμα, το προσόν, σε υπερθετικό βαθμό. Μπορούσε να μιλάει απευθείας και στον πιο απλό άνθρωπο. Εκανε τον συνομιλητή του να νιώθει τόσο άνετα… Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που έζησα στην τελευταία προ των εκλογών συγκέντρωση της Πάτρας, που έγινε στο λιμάνι της πόλης, και την οποία ιστορία δεν θα ξεχάσω ποτέ. Είχαμε κατέβει στο λιμάνι με το φεριμπότ από το Πόρτο Ρίο και εμείς οι βουλευτές κατεβήκαμε για να παρακολουθήσουμε την ομιλία του μέσα στον κόσμο, στο πλήθος. Ξεκινάει ο Ανδρέας την ομιλία του και δεν είχαν περάσει 3-4 λεπτά, οπότε ακούω δύο κυρίους ακριβώς δίπλα μου να λέει ο ένας στον άλλο: «Πάμε να φύγουμε… Τον είδαμε… ». Οπως καταλαβαίνετε, οι δύο κύριοι, όπως και οι περισσότεροι εκεί, δεν είχαν πάει για ν’ ακούσουν την ομιλία του Ανδρέα. Ηταν αποφασισμένοι τι θα ψήφιζαν. Είχαν πάει για να τον δουν. Και μάλιστα από τόση απόσταση. Τους αρκούσε ότι τον είδαν. Μου έκανε τότε πολύ μεγάλη εντύπωση. Αυτός ήταν ο Ανδρέας. Ενας άνθρωπος που μιλούσε στην ψυχή, στον νου και στην καρδιά των ανθρώπων».

Γιώργος Γεωργακόπουλος: «Ηταν τρομερός πολιτικός αναλυτής»

Ο Γιώργος Γεωργακόπουλος διατέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής του Γραφείου του υπουργείου του Μένιου Κουτσόγιωργα (Προεδρίας, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης). Ηταν πάντα και παντού το δεξί χέρι του Μένιου, ένας από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αργυρά της Αχαΐας.

Δέχθηκε, φυσικά, με μεγάλη του χαρά να μιλήσει στην «Π»:

«Κατ’ αρχάς, ο Ανδρέας ήταν μια τεράστια ηγετική φυσιογνωμία. Ηταν χαρισματικά επικοινωνιακός, οραματιστής και, το κυριότερο, τρομερός πολιτικός αναλυτής. Οχι φυσικά μόνο για το εσωτερικό μέτωπο, αλλά κυρίως για το διεθνές, παγκόσμιο πολιτικό μέτωπο. Το προσόν που τον έκανε πραγματικά μοναδικό ήταν η απίστευτη ικανότητά του ως πολιτικός αναλυτής των εξελίξεων. Δεν μπορεί να υπάρξει, πιστεύω, άλλος πολιτικός που να συγκεντρώνει μαζί αυτά τα προσόντα. Θυμάμαι μία συγκέντρωση που είχε κάνει ο αείμνηστος Μένιος Κουτσόγιωργας το 1974 με παλιούς κεντρώους παπανδρεϊκούς. Και τον ρώτησαν για τη σύγκριση του Γέρου της Δημοκρατίας με τον Ανδρέα. Γιατί ο Μένιος τους έζησε από πολύ κοντά και τους δύο. Και ο Μένιος τους απάντησε: «Ο Ανδρέας είναι τρομερός πολιτικός αναλυτής, κάτι που δεν το είχε ο γέρος. Είχε φοβερά χαρίσματα και ο γέρος, είχε κι αυτός το χάρισμα της επικοινωνίας με τον κόσμο, αλλά αναλυτής σαν τον Ανδρέα δεν ήταν». Σας λέω αυτό που είχε πει ο Μένιος…
Ο Ανδρέας είχε και κάτι άλλο, σπάνιο: Οταν τον συναντούσες από κοντά και μιλούσες μαζί του, νόμιζες ότι μιλάς μ’ έναν φίλο σου. Τόσο επικοινωνιακός ήταν. Ερχόταν στο επίπεδό σου, έπιανε το σφυγμό σου, σου έβγαζε μια φοβερή οικειότητα. Εγώ ήμουν παιδί του Μένιου, με τον Ανδρέα είχαμε ανταμώσει 5-6 φορές και μιλήσαμε. Αλλά όντας για τόσο πολλά χρόνια πλάι στον Μένιο, νομίζω ότι έχω μια ολοκληρωμένη άποψη για τον Ανδρέα. Από το 1964 ήμουν βατσινωμένος μαζί του. Οταν μαθητής Γυμνασίου ακόμα, 13 χρόνων, πήγαινα μ’ έναν ξάδελφό μου στον δικηγόρο κ. Παπαγεωργόπουλο, που ήταν από τα Αργυρά, στο γραφείο του στην Πάτρα, στην οδό Κορίνθου, παίρναμε προκηρύξεις του Ανδρέα και τις μοιράζαμε παντού».

Θανάσης Τσούρας: «Ηρθα εδώ για ν’ αλλάξουμε την Ελλάδα»

Ο Θανάσης Τσούρας ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και απ’ τα αγαπημένα παιδιά του Ανδρέα Παπανδρέου. Την περίοδο της δικτατορίας υπήρξε υπεύθυνος της νεολαίας του ΠΑΚ Εσωτερικού.

Τον Οκτώβριο του 1981 με την ανάληψη της εξουσίας από τον Ανδρέα Παπανδρέου, διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών σε ηλικία 35 ετών. Διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, υφυπουργός Εσωτερικών, ειδικός σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών.

Ο κ. Τσούρας έχει ακόμα στο μυαλό του εκείνο το συμβάν:

«Ξημερώματα της 3ης Σεπτέμβρη 1974. Λίγες ώρες πριν από την ιστορική Ιδρυτική Διακήρυξη. Είμαστε συνέχεια στο Καστρί. Τελειώνει το κείμενο. Αλλά τις τελευταίες ώρες έρχονται συνέχεια μηνύματα ότι σχεδόν όλοι -πλην ελαχίστων- των παλαιών στελεχών αρνούνται να έρθουν το πρωί στην παρουσίαση της Διακήρυξης.

Διαφωνούν και με το “Σοσιαλιστικό” και με το “Κίνημα” του νέου ονόματος της παράταξης. Διαφωνούν και με βασικά σημεία της Διακήρυξης. Τα θεωρούν όλα πολύ αριστερά. Πολύ προχωρημένα για τα ελληνικά δεδομένα. Στις 2 η ώρα το πρωί, ο Πρόεδρος μού λέει “πάμε στο γραφείο”. Κάθεται στην παλιά πολυθρόνα. Ανάβει την πίπα του. Μιλάει σιγανά και ήρεμα. “Θανάση, εγώ ήρθα εδώ για ν’ αλλάξουμε την Ελλάδα. Δεν μ’ ενδιαφέρει να γίνω αρχηγός κάποιου παλιού τύπου κόμματος με παλιές σκουριασμένες ιδέες. Εγώ θα προχωρήσω έστω και αν αύριο με ακολουθήσει μόνο η Νεολαία. Αυτούς θέλω. Ανέλαβε αύριο στην αίθουσα του ξενοδοχείου να έρθουν οι Νεολαίοι και να καθίσουν στις πρώτες σειρές. Με αυτούς θα προχωρήσω. Πήγαινε τώρα να το οργανώσεις”. Στις 11 η ώρα το πρωί ήμασταν εκεί. Και ξεκινήσαμε μαζί του. Την Αλλαγή».