Με τα αυθόρμητα ενσταντανέ του Emmanuel Jarus στο Artwalk 7– Μιλήσαμε με τον διάσημο καλλιτέχνη της street art που βρίσκεται στην Πάτρα

Η διεύθυνση, Σπυρίδωνος Βασιλειάδου 32, το «γραφείο» του Emmanuel Jarus, ο οποίος βρίσκεται στην Πάτρα για να φιλοτεχνήσει την πρώτη, εντυπωσιακή, τοιχογραφία του Artwalk 7. Εκεί δόθηκε το ραντεβού το απόγευμα του Σαββάτου, παραμονή Πρωτομαγιάς, για να μιλήσουμε, κάτω από τον αρκετά ζεστό ήλιο.

Έχοντας απέναντί μας την δημιουργία του, κάτω από μια σκιά, μιλήσαμε με τον διάσημο καλλιτέχνη της street art, Emmanuel Jarus για την συμμετοχή του στο Artwalk 7, το θέμα της τοιχογραφίας, το graffiti και τις τοιχογραφίες, τον Μπασκιά και πολλά άλλα.

Μίλησέ μου λίγο για την πρόταση που σου έγινε από το Artwalk. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις το ναι;

Είπα ναι για αρκετούς λόγους. Ο βασικός παράγοντας ήταν το ότι επρόκειτο για μια ευκαιρία να ζωγραφίσω σε έναν τοίχο που μου αρέσει σε ένα νέο μέρος, που ποτέ δεν έχω έρθει πριν. Συγκεκριμένα, η Πάτρα έχει τους τύπους των τοίχων στους οποίους μου αρέσει να ζωγραφίζω, έχουν την σωστή υφή και ακόμα και η περιοχή όπου βρίσκονται είναι σωστή.

Γνώριζες από πριν το πού ακριβώς θα δημιουργήσεις το έργο σου;

Όχι. Το Artwalk μου έστειλε έναν φάκελο με κάποιους υποψήφιους τοίχους και πήρα μια ιδέα ψάχνοντάς τους στο Google Maps.

Και όσον αφορά το θέμα;

Απεικονίζω τον φίλο μου τον Κέπρις, κάθετε σε κάποιους βράχους, στην άκρη μιας πλαγιάς. Διαλέγω το τι θα ζωγραφίσω βάση της διάθεσής μου αλλά και της σύνθεσης. Οπότε, μόλις είδα σε ποιον τοίχο θα ζωγραφίσω, έφτιαξα διάφορα σχέδια και σκέφτηκα τι τύπο θα με ενδιέφερε περισσότερο να ζωγραφίσω… Και αυτά ταίριαξαν περισσότερο.

Από ό,τι έχω δει και από άλλα έργα σου, σού αρέσουν οι πλάτες των ανθρώπων.

Ναι… Μου αρέσει η διακριτική χρωματική διαβάθμιση, η αλλαγή μεταξύ δύο χρωμάτων να είναι πολύ διακριτική. Είναι «δραματική» αλλά αυτή η αλλαγή δεν γίνεται απότομα, αλλά σε μια μεγάλη επιφάνεια και έτσι μου αρέσει να κάνω μια πολύπλοκη αλλαγή χρωμάτων. Πιστεύω πως η ανθρώπινη πλάτη ενδείκνυται για αυτό. Επίσης, η πλάτη είναι ένα δυνατό σύμβολο γενικότερα.

Σύμβολο;

Σύμβολο δύναμης. Πιστεύω πως η πλάτη σου είναι το κέντρο σου και η σπονδυλική στήλη σου είναι μια αναλογία για τις βάσεις σου. Υπάρχει η έκφραση πως «κάποιος είναι η ραχοκοκαλιά μιας εταιρίας, ενός πρότζεκτ» κλπ. Η πλάτη σε κάνει να αισθάνεσαι δύναμη.

Εσύ σε ποιον ή σε τι γυρνάς την πλάτη σου;

Δεν γυρνάω την πλάτη μου σε τίποτα… Δεν έχει να κάνει με μία κίνηση αλλά σαν ένα αυθόρμητο ενσταντανέ. Κοιτάς, παρατηρείς κάτι που δεν σε κοιτά.

Σαν να κοιτάμε μέσα από μία κλειδαρότρυπά;

Ακριβώς, σαν να «κατασκοπεύεις» κάτι. Αυτό είναι το συναίσθημα που θέλω να έχει ο θεατής. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι η ζωγραφική σύνθεση είναι κάτι ανάλογο με την μουσική σύνθεση. Προσπαθώ να συνθέτω πράγματα που είναι τα ίδια με την διάθεσή μου εκείνη τη στιγμή.

Σε βρήκαμε σε καλή ή κακή διάθεση;

Σε καλή! Είναι περισσότερο ουδέτερη… Είναι σαν την μουσική. Η διάθεση περιγράφεται περισσότερο με το τραγούδι, όχι με ένα μέτρο του καλού και του κακού. Όχι με τις λέξεις αλλά με τις μελωδίες.

Το graffiti θεωρείται παράνομο αρκετές φορές. Πώς αισθάνεσαι δεδομένου ότι μιλάμε για μία μορφή τέχνης.

Κανείς δεν έχει αναγκαία το δικαίωμα να ζωγραφίζει πάνω σε ξένες ιδιοκτησίες. Επίσης όμως απολαμβάνω να κοιτάζω παράνομα graffiti! Η άποψή μου για αυτό δεν είναι ότι δεν θα έπρεπε να είναι παράνομο, αλλά επίσης είμαι επικριτικός όσον αφορά τα στυλ του graffiti. Μερικές φορές μου αρέσει απλά είναι graffiti και άλλες επειδή έχει ωραίο στυλ.

Ο Μπασκιά ήταν παράνομος όταν ζωγράφιζε…

Ο Μπασκιά είχε ένα πρωτότυπο στυλ graffiti. Έφερε την ποίηση σε αυτό που ήταν ένας καλός συνδυασμός. Με τον ίδιο τρόπο και εγώ χρησιμοποιώ τεχνικές που αναπτύχθηκαν μέσα από τη διαδικασία του να μάθω να κάνω graffiti και τις συνδυάζω με ακαδημαϊκές ζωγραφικές τεχνικές. Είναι σαν μια σύγχρονη παραλλαγή ενός παλαιού στυλ. Όχι πολύ παλαιού, της εποχής του μπαρόκ θα έλεγα.

Για αυτό και βλέπουμε το ζεστό πορτοκαλί χρώμα με το οποίο έβαψες αρχικά τον τοίχο;

Ναι… Ξεκινάω από ένα συγκεκριμένο σημείο και μετά προσπαθώ να βρω κάτι που να βρίσκεται στη μέση. Αν το μαύρο είναι το 10 και το λευκό είναι το μηδέν, προσπαθώ να επιλέξω ένα χρώμα που θα βρίσκεται στο 5. Επέλεξα το πορτοκαλί γιατί είναι ωραίο. Θα μπορούσε να είναι ένα άλλο χρώμα. Στο τέλος δεν θα φαίνεται τόσο πολύ, αλλά θα υπάρχει λίγο μέσα στο έργο.

Όταν μιλάμε για το graffiti στον κόσμο, πιστεύεις ότι κατέχει την θέση που του αξίζει;

Υπάρχουν πολλά graffiti στην Ελλάδα, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Μπορεί να είναι ο τόπος γέννησης νέων καλλιτεχνών και ιδεών… Μου αρέσει που η Ελλάδα είναι πιο ελαστική όσον αφορά τα graffiti. Μπορείς να ξοδέψεις πολύ χρόνο προσπαθώντας να τα καλύψεις αλλά γενικά είναι απλή σπατάλη χρημάτων. Μπορούν να προσπαθούν να προσποιούνται ότι «έφτιαξαν» μια περιοχή απλά καθαρίζοντας τα graffiti, αλλά δεν έφτιαξαν τίποτα. Όμως μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι το βλέπουν ως ένα σύμβολο παραμέλησης μίας περιοχής… Ο κόσμος είναι αδαής. Υπάρχουν παντού graffiti ιδιαίτερα στην Αθήνα. Είναι ενδιαφέρον να βλέπω τα ευρωπαϊκά στυλ του graffiti.

Μέσα από την τέχνη μπορείς να κάνεις μια δήλωση. Δεν γίνεται και το ίδιο μέσα από το graffiti;

Ναι, μπορείς να γράψεις ποίηση στο graffiti ή να κάνεις πολιτικό graffiti. Είναι σαν ένα αληθινό μήνυμα. Για παράδειγμα στην Χιλή, οι άνθρωποι δεν είχαν τρόπο να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και έγραφαν στους τοίχους το πού θα διαμαρτυρηθούν… Εγώ μπορεί να φανταστώ την ηλικία και τον χαρακτήρα κάθε graffiti που βλέπω και με βοηθά να μην χαθώ. Θυμάμαι πού είναι το κάθε τι…

Πώς αισθάνεσαι όταν βλέπεις δικά σου, παλαιότερα graffiti;

Εχω πολλά graffiti σε τρένα στον Καναδά και περιστασιακά τα ξαναβλέπω όπως περνούν στη Βόρεια Αμερική. Είναι ωραίο να βλέπεις πώς έχουν φθαρεί, πώς ο ήλιος έχει παλαιώσει το χρώμα. Αλλά δεν σκέφτομαι το graffiti τόσο πολύ, το κάνω όταν βαριέμαι. Όμως όσον αφορά τις τοιχογραφίες, πάντα σκέφτομαι την επόμενη. Όχι τόσο πολλά τις παλιές. Σκέφτομαι τις παλιές μόνο όταν θέλω κάποιες ιδέες, να πειραματιστώ με κάτι καινούργιο.
Και όταν βλέπεις τους φίλους σου να γερνάνε αλλά οι τοιχογραφίες σου να μένουν νέες πώς είναι;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ! Υποθέτω πως σε λίγα χρόνια, σε 10 χρόνια περίπου, κάποιες τοιχογραφίες μου θα είναι νεότερες εκδοχές των φίλων μου… Κάποιοι από αυτούς που ζωγραφίζω είναι άτομα που απλά συνάντησα, δεν τους γνωρίζω τόσο καλά.

Και τι θα πάρεις από την Ελλάδα ως αναφορά, ως έμπνευση για την επόμενη τοιχογραφία σου;

Τραβάω πολλές φωτογραφίες. Μου αρέσουν πολύ τα δέντρα. Τα μεσογειακά δέντρα είναι όμορφα, γεμάτα καρπούς… Αυτή είναι η μεγαλύτερη μεσογειακή επιρροή… Επίσης πέρασα ώρα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Υπήρχε εκεί ένα αγόρι, νέο, που ζωγράφιζε τα γλυπτά που έβλεπε. Πήγα στην συγκεκριμένη αίθουσα αρκετές φορές και αυτός ζωγράφιζε διάφορα γλυπτά. Ηταν κάτι που με ενέπνευσε. Η συγκέντρωσή του και η ενέργειά του σε αυτή την ηλικία ήταν απίστευτη. Μου δίνει ενέργεια να βλέπω κάτι τέτοιο.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω