Σούνακ πάει το βασίλειο!

Ντίνος Λασκαράτος

Φαίνεται ότι ο (ινδός) πρωθυπουργός των ΑγγλοΣκωτσεζοΙρλανδοΟυαλλών (του σημερινού Ηνωμένου Βασιλείου), ζήλεψε τον (γερμανό) άγγλο βασιλιά Γεώργιο νούμερο 4, (της τότε Μεγάλης Βρεταννίας) καί σκέφτηκε να δείξει πόσο ψηλός είναι στόν έλληνα πρωθυπουργό.

Οι εγγλέζοι, εδώ που τα λέμε, δεν υπήρξαν στην ιστορία τους και πολύ φιλοευρωπαίοι. Τώρα αν σήμερα το φυλάνε στους ευρωπαίους γιατί προκειμένου να μπούνε στην Ευρωπαϊκή Ενωση άλλαξαν το όνομά τους από “Μεγάλη Βρεταννία” (πιό γυαλιστερό), σε “Ηνωμένο Βασίλειο” (πιό ξενέρωτο) γιά το χατήρι της Γαλλίας και της γαλλικής επαρχίας “Βρετάννης,” δεν γνωρίζω. Πάντως έφυγαν οι εγγλέζοι από την Ευρώπη αλλά τους έμεινε το Ηνωμένο Βασίλειο. Εξαίρεση φιλελληνική (πού δεν σημαίνει απαραίτητα φιλοευρωπαϊκή) υπήρξε Ο Γεώργιος Κάννιγκ (1770 – 1827) ο οποίος πρίν γίνει άγαλμα στήν ομώνυμη αθηναϊκή πλατεία Κάνιγγος, υπήρξε υπουργός εξωτερικών και για λίγο διάστημα πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρεταννίας. Ο Κάννιγκ άλλαξε την μέχρι τότε εξωτερική πολιτική της χώρας του έναντι των Ελλήνων, τους οποίους θεώρησε ως εμπόλεμους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και όχι ως κάποιους επαναστάτες κατά του Σουλτάνου. Δυστυχώς ο Κάννιγκ μας άφησε χρόνους το 1827, και μαζύ και η πολιτική του άν και το επαναστατημένο ελληνικό νερό είχε αρχίσει να μπαίνει στο
αυλάκι.

Την ίδια εκείνη εποχή, το 1827, Η Γ’ Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα του Πόρου, εξέλεξε τον Ιωάννη Καποδίστρια ως κυβερνήτη της Ελλάδας με επταετή θητεία. Ο Καποδίστριας που βρισκόταν στην Γενεύη της Ελβετίας (που την ωργάνωσε στην σημερινή της πολιτειακή δομή με τα καντόνια), πρίν έλθει στην Ελλάδα ζήτησε να επισκεφθεί τις τρείς μεγάλες τότε δυνάμεις Ρωσία Γαλλία και Αγγλία και να ενημερώσει προσωπικά τις ηγεσίες τους. Με τους Ρώσους και τους Γάλλους όλα καλά. Με τον εγγλέζο βασιλιά Γεώργιο Δ’ έγινε το κάζο. Πήγε στο Λονδίνο καλοκαίρι του 1827, λίγο μετά το θάνατο του Κάννιγκ. Εκεί άρχισε το καψόνι. Μέρες περίμενε ο Καποδίστριας πότε θα τον δεχτεί ο Γεώργιος.

Τελικά ο βασιλιάς μήνυσε του Καποδίστρια να πάει να τον δεί στον πύργο του Ουίνδσορ, όχι στο Λονδίνο στο παλάτι του Μπάκιγχαμ. Ταξιδεύει ο Καποδίστριας στο Ουίνδσορ, και τον βάζουν να περιμένει σε μιά αίθουσα με πίνακες ζωγραφικής. Τί να κάνει ο Καποδίστριας περίμενε. Κάποτε μετά από πάρα πολύ ώρα, ανοίξε μιά πόρτα και μπήκε ο βασιλιάς Γεώργιος, ντυμένος πολύ πρόχειρα και ατημέλητα γιά την περίσταση. Εκανε πως δεν είδε τον Καποδίστρια και… άρχισε να χαζεύει τους πίνακες. Κάποια στιγμή τέλος πάντων, πλησίασε τον Καποδίστρια, του πέταξε ένα “Α! Εσείς είστε; τον…χαιρέτησε και έφυγε.

Ανοιξε τότε μιά άλλη πόρτα, και ένας απλός υπάλληλος του παλατιού έκανε νόημα στον κυβερνήτη της Ελλάδας να αποχωρήσει.

Χρειαζόταν άραγε τόση απρέπεια για να λεχθεί στην ελληνική πλευρά ότι ο κυβερνήτης της δεν ήταν αρεστός στον Γεώργιο Δ’; Μήπως ο Γεώργιος θεωρούσε τον Καποδίστρια, πρώην υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας, ακόμα ως άνθρωπο του Τσάρου; Οτι και να συνέβαινε μπορούσε να εκφρασθεί με τη γλώσσα της διπλωματίας και όχι με ένα ανεπίτρεπτο “καψόνι”.

Τί πίκρες πέρασε ο Καποδίστριας για να βάλει τα θεμέλια ενός ελληνικού κράτους! Μέχρι να δεχτεί και το τελευταίο βόλι, κυριολεκτικό αυτή τη φορά, και μάλιστα ελληνικό βόλι!

Τώρα τι κατάλαβε ο Σούνακ με την δική του απρέπεια, ο Θεός και η ψυχή του! Ο,τι έχει ο καθένας αυτά προσφέρει.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω