«150 άγνωστες ιστορίες για το 1821» από τον Πατρινό εκπαιδευτικό Κυριάκο Σκιαθά

ΑΝΤΙΔΩΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ο συγγραφέας, μιλώντας στην «Π», σημειώνει για το νέο του βιβλίο:

«Σε αυτό το βιβλίο, που δεν αποτελεί ολοκληρωμένη προσέγγιση του ’21, περιέχονται αυτοτελή ιστορικά γεγονότα των οποίων ο πυρήνας ανήκει στον αγώνα της Ανεξαρτησίας. Σπουδαία περιστατικά που θα μπορούσαν να πιάσουν τόπο στα ΄΄επίσημα΄΄ βιβλία της ιστορίας του Μεγάλου Αγώνα. Ταπεινά, αλλά όμορφα ιστορικά αγριολούλουδα ξεχασμένα στον εθνικό κήπο της ιστορίας. Αντίδωρα ιστορίας, άγνωστα στους περισσότερους, τους μη ειδικούς και αδιάφορα για κάποιους πολύ ΄΄γραμματισμένους΄΄.

Αναφερόμενος στις τόσο ενδιαφέρουσες ιστορίες που με γλαφυρό και παραστατικό τρόπο, περιγράφει, ο Κυριάκος Σκιαθάς σημειώνει:

«Πρόκειται για περιστατικά μερικές φορές ασήμαντα, άλλες φορές ευτράπελα, περίεργα και παράξενα, γεμάτα με λόγια πατριωτικά, λόγια σπουδαγμένων, λόγια παλιών ανθρώπων, συμπληρωμένα, όπου απαιτείται, με αυτούσια αποσπάσματα από τις πηγές. Μικρές πολεμικές εικόνες, σύντομες εικόνες από την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου, από τα ήθη της εποχής.
Ιστορικά περιστατικά που αφορούν προσωπικότητες της Επανάστασης, οι οποίες με τη δράση τους καθόρισαν την τύχη της. Το 1821 είναι τόσο μεγάλο και τόσο φωλιασμένο στις καρδιές των νεοελλήνων που δεν χάνεται η εθνική σημασία, αν ριχτεί φως στις άγνωστες πλευρές του».

«Ο ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ… ΕΠΙΑΝΕ ΛΑΓΟΥΣ»

Παραθέτουμε ενδεικτικά, μία από τις ιστορίες:

«Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φημιζόταν για την ωκυποδία του, δηλαδή έτρεχε πολύ γρήγορα. Σ’ αυτή τη σωματική του ικανότητα αναφέρεται ένα ανέκδοτο από τη ζωή του στα Γιάννενα, κοντά στον Αλή πασά.

Νεαρός προκάλεσε σε στοίχημα τον σατράπη της Ηπείρου, πως μπορεί να παρατρέξει σ’ έναν ανήφορο με το καλύτερο άλογό του, ώσπου να το κάνει να σκάσει. Αν έχανε το στοίχημα ο Ανδρούτσος, ο πασάς θα του ‘παιρνε το κεφάλι. Ο Αλή δέχτηκε το στοίχημα, το οποίο τελικά το κέρδισε ο Οδυσσέας. Από τότε ο Αλή πασάς τον είχε δεξί του χέρι. Ο Οδυσσέας έμεινε στην αυλή του δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια ως το 1818, οπότε που ο σουλτάνος κήρυξε αποστάτη τον σατράπη της Ηπείρου.

Στις 8 Μαΐου 1821, πριν αρχίσει η μάχη της Γραβιάς και μπουν οι Ελληνες του Ανδρούτσου στο χάνι, πετάχτηκε ένας λαγός από τα γύρω σπαρτά. Τα παλληκάρια θέλησαν να του ρίξουν.

Είχαν πρόληψη οι Ελληνες, όταν έβλεπαν πριν από τη μάχη λαγούς να περνούν από το στρατόπεδο και δεν τους σκότωναν ή δεν τους έπιαναν, η καρδιά τους κρύωνε, ότι θα χάσουν τη μάχη. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διηγείται, ότι όταν κίνησε με τους άνδρες του να πάει στο Βαλτέτσι, βγήκαν στον δρόμο τους τρεις λαγοί. Τα παλληκάρια του έτρεξαν και τους έπιασαν ζωντανούς. Τότε ο αρχηγός τούς ΄΄διαβεβαίωσε΄΄:

-Η νίκη, παιδιά, είναι δική μας!

Επιστρέφοντας τώρα στη μάχη της Γραβιάς, ο Ανδρούτσος πρόλαβε τα παλληκάρια του φωνάζοντας:  -Μη χαλάτε τα φουσέκια σας!

Εβαλε τον λαγό στο κυνήγι και τον έπιασε ζωντανό».