Ας συμφιλιωθούμε με τις ρυτίδες μας
Η αρχισυντάκτρια της «Π» Μαρίνα Ριζογιάννη γράφει για τη μόδα των πλαστικών επεμβάσεων και των φωτογραφικών φίλτρων…
«Αυτή η μόδα με τις πλαστικές και η εμμονή με τα φίλτρα και όλα όσα κάνουμε για να προσαρμόσουμε την εμφάνισή μας στα σόσιαλ εξαφανίζει γενιές ομορφιάς».
Η επισήμανση της διάσημης ηθοποιού Τζέιμι Λι Κέρτις συνέπεσε να δημοσιεύεται σε ημερήσια εφημερίδα σε διπλανή σελίδα της οποίας διαφημίζονταν η συναυλία γνωστής τραγουδίστριας. Φυσικά ο αναγνώστης έψαχνε να αναγνωρίσει στην εικονιζόμενη το πρόσωπο της διαφημιζόμενης. Οι πλαστικές, τα ρετούς και όλα τα μέσα που επιστρατεύονται στο κυνήγι της νεότητας, είχαν προκαλέσει την πλήρη αλλοίωση του προσώπου της. Που βρίσκεται πίσω απ’ όλα αυτά η αγαπημένη αοιδός; Διερωτάσαι.
Αλλά δεν είναι μόνο τα διάσημα πρόσωπα που έχουν πέσει στην παγίδα του ατελείωτου κυνηγιού της νεότητας. Εχουμε φτάσει στο σημείο να αναγνωρίζουμε με δυσκολία γνωστά μας πρόσωπα, συναδέλφους, φίλους…
Που πήγε το γλυκό χαμόγελο της; Που πήγε η πλούσια εκφραστικότητά της; Πού πήγε η ρυτίδα που σχηματίζονταν στο μέτωπό της κάθε φορά που κάτι τη στενοχωρούσε; Είναι ερωτήματα που κατακλύζουν το μυαλό σου όταν καλείσαι να ξανασυστηθείς με παλιά γνώριμα πρόσωπα.
Λέμε «ναι» στη φροντίδα της ομορφιάς αλλά βροντοφωνάζουμε «όχι» στην παραμόρφωση και την αλλοίωση των χαρακτηριστικών. Αρθρογραφίες μας δίνουν συμβουλές πώς θα διώξουμε ρυτίδες και χαλάρωση. Ινστιτούτα πλασάρουν μεθόδους που σβήνουν από πάνω μας δεκαετίες. Κι αυτό το άγχος αρχίζει και διακατέχει και άτομα νεαρής ηλικίας που δεν έχουν κανένα λόγο να αλλάξουν κάτι πάνω τους. Υπάρχει βλέπετε και το άγχος του ίνσταγκραμ.
Γεμίσαμε γύρω μας με όμοια πλαστικά ανέκφραστα πρόσωπα.
Φτάσαμε στο σημείο να αναζητάμε ένα φυσικό πρόσωπο που δεν τρέμει να βλέπει στον καθρέφτη του αυτά που χάραξε πάνω του η εμπειρία, η χαρά, η λύπη, η πορεία του μέσα στον χρόνο. Γιατί όποιος ζει φέρει πάνω του τα σημάδια της ζωής. Κάθε ρυτίδα κάτι κουβαλάει μαζί της. Ακόμα κι αν προσπαθήσουμε να τη σβήσουμε το αποτύπωμά της υπάρχει στο εσωτερικό μας. Υπάρχει στην ψυχή μας, στην καρδιά μας. Μαζί με αυτά πορευόμαστε.
Είναι δυνατόν να σβήσεις την ηλικία σου; Οσο κι αν τραβήξεις το πρόσωπο το χέρι, το πόδι, η αδυναμία της κίνησης θα τη μαρτυρούν.
Οσα μέσα κι αν επιστρατεύσει κανείς, τον χρόνο δεν μπορεί να τον σταματήσει. Αιώνια νεότητα δεν υπάρχει και κανείς δεν μπορεί να την εξασφαλίσει. Επομένως η επιλογή της αποδοχής της, μας απαλλάσσει από το μάταιο κυνήγι της. Κι όπως λέει και ο κόσμος της ψυχιατρικής κοινότητας όσα πιο γρήγορα αποδεχόμαστε κάτι, πολύ περισσότερο όταν αυτό αφορά κάτι που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, τόσο πιο πολύ απολαμβάνουμε τη ζωή μας.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
