Αναμνήσεις από την Αθήνα του 2004
Ο Γιάννης Σ. Μεντζελόπουλος είναι δικηγόρος.
Και ενώ… μαστιζόμαστε από πανώλες, ιούς Δυτικού Νείλου, κορονοϊούς και απειλούμεθα από μία γενικευμένη σύρραξη στη Μέση Ανατολή, οι Ολυμπιακοί αγώνες… ολοκληρώθηκαν.
Η Εθνική Μπάσκετ πάλεψε, αλλά κάτι έλειψε για να φθάσουμε μέχρι τη διεκδίκηση του μεταλλίου, το ίδιο και το πόλο. Κερδίσαμε, βεβαίως, αρκετά και ο στίβος ιδιαιτέρως μας έδωσε κάποιες χαρές, θυμίζοντας λίγο τις επιτυχίες του 2004, που οι αγώνες έγιναν στη χώρα μας.
Θυμάμαι τώρα, πως μόνον ποδόσφαιρο είδα, στην Πάτρα: Αργεντινή–Σερβία 6-0 στο Παμπελοποννησιακό (το δε Εθνικό Στάδιο Αιγίου χρησιμοποιήθηκε ως Προπονητήριο για το νεαρό πολύ, τότε Μέσι!).
Εφθασα και στην Αθήνα, τη μέρα, που η Χαλκιά αγωνιζόταν στα 400μ. εμπόδια και έγινε Ολυμπιονίκης. Δεν μπόρεσα όμως να βρω εισιτήριο.
Για να… ξεσκάσω πήγα μία βόλτα στην Πλάκα. Από την πολυκοσμία Ελλήνων και ξένων δεν μπορούσες να περπατήσεις, κυριολεκτικά. Ολος ο κόσμος γέμιζε το Ολυμπιακό Στάδιο κ.λπ. και μετά όλη την Αθήνα αργά το βράδυ! Ανηφόρισα προς… Παγκράτι. Λίγο πριν φθάσω στο Παναθηναϊκό Στάδιο συνάντησα τον «θρύλο» Χρήστο Παπανικολάου, αθλητικό… παππού του Καραλή, χάλκινο σήμερα Ολυμπιονίκη. Τον καλησπέρισα και ανταπέδωσε ευγενικά. Τον ρώτησα εάν ερχόταν από το Ολυμπιακό Στάδιο, μου απάντησε «όχι… κι εσείς δύσκολα θα βρίσκατε εισιτήριο» σχολίασε παρηγορητικά. Τον συνεχάρην αναδρομικά για τις χαρές που μας έδωσε όταν ήμασταν παιδιά. Εριξα μια ματιά στο άδειο «Καλλιμάρμαρο» και σκέφθηκα τι «χαμός» θα γινόταν εκεί 108 χρόνια πριν, στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896!…
«Χαμός» και σήμερα, 2024, είκοσι χρόνια μετά στο Παρίσι. Για λάθη, οργανωτικές ατέλειες και ασθένειες αθλητών, που αγωνίσθηκαν στον ποταμό Σηκουάνα! Την στιγμή αυτή ακούω τον Εθνικό Υμνο, σε αγώνα της ομάδας των Ανδρών στο Πόλο. Ξαφνικά νιώθω μία… αναδρομική περηφάνια για την οργανωτική επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, δεν είμαστε και για…«πέταμα» -λέω μέσα μου- ως λαός, όταν βάζουμε τα… δυνατά μας, τι καταφέρνουμε.
Κλείνοντας και καθώς οι αγώνες… τελειώνουν, θαυμάζω το Παρίσι από τα ωραία πλάνα της τηλεόρασης που το δείχνει συχνά-πυκνά έξω από τα Στάδια.
Η «Πόλη του Φωτός», «έλαμψε» από τη δόξα των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά το Αττικόν Φως –χωρίς άγονη Ελληνολατρία- δεν υπάρχει πουθενά!
Και βεβαίως ο Πύργος του Αϊφελ δεν είναι Παρθενώνας!…
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
