Eκπαιδευτικοί…στο «απόσπασμα»
Ο Διονύσης Γράψας είναι ιστορικό
Υπογεννητικότητα, μείωση μαθητικού πληθυσμού, αναπληρωτής στην άγονη γραμμή, μισθοί «υπό το μηδέν», σε συνθήκες επέλασης της τεχνητής νοημοσύνης.
Μην ξεχνάς αγαπητέ εκπαιδευτικέ πως μέσα σε αυτές τις συνθήκες πρέπει να γίνεις πιο «διαδραστικός». Σε αντίθετη περίπτωση «θα σε ξεπεράσει η εποχή σου και δεν θα καταφέρεις να αρπάξεις την ευκαιρία. Αν αποτύχεις εσύ θα φταις»!
Είναι σαφές πως έχει περάσει, ανεπιστρεπτί, ο καιρός που η ιδιότητα του εκπαιδευτικού απολάμβανε κύρους στην κοινωνική πυραμίδα.
Η ανησυχία της μέσης οικογένειας, να σπουδάσει το παιδί της, για να μην πεινάσει, ξεθωριάζει επικίνδυνα.
Το ελληνικό εκπαιδευτικό Greek dream της καταξίωσης, μέσω σπουδών μοιάζει, ως παλιά ξεθωριασμένη φωτογραφία στο σαλόνι!
Τα αναρίθμητα μεταπτυχιακά, οι πιστοποιήσεις και το πλήθος σεμιναρίων δεν επαρκούν για το Δημόσιο.
Η καταξίωση του να είσαι δάσκαλος κοστίζει πολύ στην τσέπη και συνοδεύεται από χρόνια κοπιώδους διαβάσματος. Δεν θα το έλεγες και σοφή επαγγελματική επιλογή.
Σε ένα κόσμο, που κάθε τι συνδέεται με την αγορά εργασίας και τις θέσεις, ο εκπαιδευτικός δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Η μαθητιώσα νεολαία γεμάτη σφρίγος, ένταση και δύναμη δεν βρίσκει ενδιαφέρον στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μεγαλωμένη μέσα σε ακατάσχετο ορυμαγδό από εικόνες αποστρέφεται το βιβλίο ως κατάλοιπο μια άλλης εποχής και είναι ανυπόφορο ως καθημερινός εκπαιδευτικός συνεργάτης. Ενα αναγκαίο κακό με ημερομηνία λήξης.
Την ίδια στιγμή γύρω τους οι νέοι ακούν ή και υφίστανται περιστατικά παιδικής εγκληματικότητας, τα οποία αδυνατούν να αντιμετωπίσουν. Το σχολείο, ως χώρος κοινωνικοποίησης, έχει κλείσει τον κύκλο του, αποτυγχάνοντας να παίξει τον ρόλο του διαμορφωτή της νεανικής ψυχολογίας με ανησυχίες και ερωτηματικά. Ολα είναι μάθημα. Συνθλίβονται στη μέγγενη των αλλεπάλληλων εξετάσεων και της ανάγκης για επιτυχία. Οσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός τόσο πιο μεγάλη και η ψυχική καταπίεση.
Και εδώ έρχεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού να δώσει λύση. Με πενιχρές αμοιβές και μέσα, υποχρεούται να στηρίξει ψυχολογικά τους μαθητές, να αυτοβελτιωθεί και να είναι ένα υποκατάστατο γονέα σε μια.
Συμπεραίνοντας, δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς, πως σήμερα ο εκπαιδευτικός βάλλεται από παντού. Καλείται να υποβάλλει τα διαπιστευτήριά του σε όσους αγνοούν το πεδίο της δουλειάς του και το θυμούνται μόνο μέσα από παλιές ελληνικές ταινίες.
Τίποτα δεν είναι όπως τότε.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
