Με το κεφάλι ψηλά
Ο Δημήτρης Αγγελόπουλος είναι γενικός γραμματέας Εργατικού Κέντρου Πατρών.
Λίγες μέρες πριν από την Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, διάλεξαν οι γνωστοί εργατοπατέρες Καραγεωργόπουλος και Νικολάου να βγουν από τα λαγούμια τους και να «προσβάλουν» -μέσω Δικαστηρίων- τη διαδικασία.
Χρόνια 7 από όταν η Εργατική Τάξη της πόλης τούς έστειλε εκεί, που τους αξίζει, θυμήθηκαν με γελοία επιχειρήματα να πουν ότι τάχα οι διαδικασίες δεν είναι σύμφωνα με τις αρχές του Συνδικαλιστικού Κινήματος και ότι πρέπει να διοριστεί προσωρινή Διοίκηση.
Δεν είναι τυχαία η περίοδος, που κάνουν τους θεατρινισμούς τους, όταν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα στενάζουν από ακρίβεια, που στους χώρους δουλειάς θρηνούμε νεκρούς ή σακατεμένους εργάτες, που τα προβλήματα σε Παιδεία και Υγεία έχουν χτυπήσει «κόκκινο», που η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς θέτει σε μεγάλους κινδύνους τον λαό, που η Εργατική Τάξη έχει μπροστά της μεγάλες μάχες, την πανυγειονομική απεργία (17 Οκτώβρη), τη 48ωρη στα βαπόρια (22-23), τις κατασκευές (6 Νοέμβρη), την πανεργατική (20), την πάλη για απεμπλοκή μας από πολεμικούς σχεδιασμούς.
Τι μεγαλύτερη εκδούλευση θα μπορούσαν να προσφέρουν στην εργοδοσία και στο αστικό κράτος από το να μην υπάρχει οργανωτής για όλες τις παραπάνω μάχες;
Πόσο βολικό θα ήταν για τους παραπάνω το ΕΚΠ να ήταν στα χέρια αυτών, που θεωρούν τους εργοδότες κοινωνικούς εταίρους, που αναλώνονται σε «διαλόγους», που παζαρεύουν τη ζωή και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων για να διατηρούν καρέκλες, την ώρα που ο λαός στενάζει ενώ μία χούφτα παράσιτα πλουτίζουν με τον ιδρώτα του!
Η εκδούλευση που θέλουν να προσφέρουν στα αφεντικά τους βρίσκει τοίχο: Στη δράση των Σωματείων της πόλης, που τα προηγούμενα χρόνια μαζικοποιήθηκαν και απέσπασαν κατακτήσεις. Που έδωσαν σκληρές μάχες στους χώρους δουλειάς για υπογραφή ΣΣΕ, για βαρέα και ανθυγιεινά, για τα εργατικά «ατυχήματα», που αποσιωπούνται. Που δεν άφησαν να περάσει στα ψιλά το Εγκλημα των Τεμπών, που δεν έσκυψαν το κεφάλι στα γεράκια του ΝΑΤΟ. Που δεν σταμάτησαν να αποκαλύπτουν τα «έργα και ημέρες» εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και κομμάτων που στηρίζουν.
Την πήραν την απάντησή τους στη σύσκεψη του ΕΚΠ (2 Οκτώβρη) για οργάνωση αγώνων του επόμενου διαστήματος.
Το ότι το ΕΚΠ θα μείνει στα χέρια των εργατών, γιατί το υπερασπίζονται οι ίδιοι, τους έκαναν να χάσουν τον ύπνο τους.
Ας το καταλάβουν καλά: Τα θεμέλια, που μπήκαν τα τελευταία εφτά χρόνια, ώστε το ΕΚΠ να είναι σπίτι και αποκούμπι των εργαζομένων, της νεολαίας που παλεύει για το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, των υγειονομικών και όλου του λαού, που παλεύουν για πρόσβαση στην Υγεία και την προστασία της ζωής, είναι γερά και βαθιά.
Ο,τι και να κάνουν αυτό δεν αλλάζει, γιατί αυτή η Διοίκηση είναι που αναγνωρίζεται από τα Συνδικάτα και από τον λαό της Πάτρας ως η πρωταγωνίστρια των καθημερινών αγώνων.
Ενώ οι θλιβερές ομάδες των εργατοπατέρων είναι στη γραμμή του ΣΕΒ και της κυβέρνησης και το μόνο που τις απασχολεί είναι η συντήρηση του Συστήματος μέσω Σωματείων παραγωγής αντιπροσώπων, χωρίς άλλη λειτουργία, χωρίς συμμετοχή.
Οι εργαζόμενοι της Πάτρας, τέτοια Σωματεία-μαϊμούδες καταφέραμε και τα πετάξαμε, τα «ξεράσαμε» και έτσι τώρα οι αγώνες μας έχουν καλύτερη αφετηρία και προϋποθέσεις για να κερδίζουμε.
Υπάρχουν δύο πλευρές: Ή θα είσαι με τα κέρδη και την πολιτική που τα υπηρετεί, ή με τη ζωή και με τα δικαιώματά μας.
Πάμε λοιπόν με το κεφάλι ψηλά να οργανώσουμε τους αγώνες, για ΣΣΕ, 7ωρο-5ήμερο, 35ωρο.
Το Εργατικό Κέντρο Πάτρας θα μείνει στα χέρια των εργατών.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
