Η Ελένη Φιλίνη εξομολογείται στην «Π»: «Το τραγούδι με κράτησε στον πόνο μου!»
Η «Ωραία Ελένη» του ελληνικού θεάτρου εξομολογείται στην «Π» – «Εχω χάσει πολλές δουλειές γιατί δεν ενέδωσα σε σεξουαλικές παρενοχλήσεις» – Η Φιλίνη εμφανίζεται στην Πάτρα, αλλά σε μουσική σκηνή!
Πάντοτε χαρισματική και σαγηνευτική η Ελένη Φιλίνη, πάνω και κάτω από τη σκηνή 
Στέκεται απέναντι στον μεγάλαυχο χρόνο και του χαμογελάει αφοπλιστικά, με μια υφέρπουσα και εγγενή γοητεία που μετατρέπεται σε «πάρθιο βέλος» για τον αάατο και αέναο θυροφύλακα του σύμπαντος. Τον αναγκάζει να παραδίδεται αμαχητί στα θέλγητρά της και να παρατάει στα πόδια της τα όπλα του…
Η Ελένη Φιλίνη, ως άλλη «Ωραία Ελένη» του ελληνικού θεάτρου, συνεχίζει να περιαυγάζει με το ταλέντο και τη λάμψη της το σανίδι, προσελκύοντας αβίαστα την αγάπη του κοινού.
Στην Πάτρα επέστρεψε, μετά την πρόσφατη παράσταση του «Ζηλιαρόγατου», αυτή τη φορά όχι ως ηθοποιός, αλλά ως τραγουδίστρια! Μία παράμετρος, που μαζί με αυτή της χορεύτριας, συνθέτουν το καλλιτεχνικό της μωσαϊκό.
Κάθε Κυριακή, από τις 7 το βράδυ έως τη 1 μετά τα μεσάνυχτα, εμφανίζεται στη σκηνή του «Μετρόπολις» στην οδό Τσαμαδού, σε έναν ρόλο που σίγουρα θα ξαφνιάσει ευχάριστα τους θαυμαστές της. Σε ένα πρόγραμμα κεφάτο, που αναβιώνει τα μπουζούκια της δεκαετίας του 1980, με λουλούδια, σπάσιμο πιάτων και ασταμάτητο χορό.
Η αγαπημένη καλλιτέχνιδα μίλησε στην «Πελοπόννησο» από καρδιάς, με αφορμή αυτές τις τακτικές εμφανίσεις της στην Πάτρα, που ήδη ξεκίνησαν.
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΗ»
«Εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδίστρια. Εγώ ερμηνεύω τα τραγούδια και διασκεδάζω τον κόσμο. Δίνω μια άλλη διάσταση μέσα από το θέατρο. Είμαι καλλιτέχνις. Και μία καλλιτέχνιδα δεν είναι μονοδιάστατη. Θέατρο, χορός και τραγούδι, είναι όλα αυτά μια αγκαλιά.
Εγώ ξεκίνησα με τον χορό. Ουσιαστικά το θέαμα μου άρεσε από πολύ μικρή. Θαύμαζα σαν παιδάκι τη Λάιζα Μινέλι, την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ κ.ά. Μαγευόμουν από αυτές. Είδα όμως ότι ο χορός έχει ημερομηνία λήξεως πολύ μικρή. Το κατάλαβα από τα 15 μου. Είπα “Ελένη, μέχρι πότε θα χορεύεις;”. Από την άλλη δεν έχουμε στην Ελλάδα τις τεράστιες προδιαγραφές στον χορό. Και από την άλλη το θέατρο με μάγεψε επίσης. Τραγουδούσα από τότε, αλλά μόνο στο πλαίσιο των παραστάσεων και των ταινιών».
Και ως τραγουδίστρια ξεχωρίζει στην Πάτρα
ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
«Οταν το 2009 έγινε η πρώτη πρόταση από τον Μπάμπη Τσέρτο στον “Κεραμικό”, ήθελε να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα που να συμμετέχουν και ηθοποιοί. Με φώναξαν μαζί με την Τζέσυ Παπουτσή. Αν δεν με ενθάρρυναν οι ακροατές να συνεχίσω, δεν μπορώ να πω ότι θα τολμούσα να επιμείνω να τραγουδάω. Τα έχασα όταν μου έλεγαν “κορίτσι μου, τι έκανες τόσα χρόνια; Γιατί δεν τραγουδούσες;”. Και αναρωτήθηκα τι τους άρεσε τόσο πολύ. Μπορεί να ήταν η αμεσότητα που έχω με το κοινό και λόγω θεάτρου βέβαια. Στο θέατρο είμαι ο ρόλος μου, στο τραγούδι, είμαι η Ελένη! Ασχολήθηκα λοιπόν επισταμένως με το πεντάγραμμο, αλλά ποτέ δεν άφησα το θέατρο».
«ΓΕΛΑ ΠΑΛΙΑΤΣΟ»
«Το τραγούδι δεν με κράτησε μόνο οικονομικά, κάποιες δεδομένες περιόδους. Εμένα με κράτησε στον πόνο μου το τραγούδι! Οταν έχασα τη μάνα μου, αλλά και σε διάφορα άλλα γεγονότα της ζωής μου. Μπορεί από τη μία να λες “γέλα παλιάτσο”, αλλά από την άλλη χωρίς να το καταλάβω, η νύχτα που είναι πολύ σκληρή, με βοήθαγε να γυρίζω σπίτι μου στις 4 το πρωί και να είμαι πλέον κομμάτια. Γιατί η μέρα ήταν φρικτή για μένα. Εκλαιγα, πονούσα… Γιατί για ένα χρόνο πέρασα μαρτυρικά, μέχρι σιγά- σιγά να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου.
Κάθε άνθρωπος αλλιώς αντιμετωπίζει τα βιώματά του. Σε αυτό, με βοήθησε πάρα πολύ το τραγούδι. Ηθελα δεν ήθελα, έπρεπε να τραγουδήσω, οπότε θέλεις δεν θέλεις ξεχνιέσαι. Γιατί δεν θέλεις και δεν πρέπει να μεταφέρεις τα προσωπικά σου στον κόσμο. Δεν σου φταίει τίποτα το κοινό. Αυτό μπορεί να είναι πολύ σκληρό, αλλά χωρίς να το καταλάβεις, είναι και θεραπευτικό!».
ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ME TOO
«Εγώ αυτά τα πράγματα που τα τελευταία χρόνια αποκαλύπτονται με το κίνημα Me Too, τα έχω βιώσει από το ξεκίνημά μου! Φυσικά και τα έχω υποστεί! Εγώ είχα μιλήσει, εδώ και 20 χρόνια για όλα αυτά, χωρίς φυσικά να πω ονόματα. Εχω χάσει πολλές δουλειές για τον λόγο αυτό! Εχω φάει πολλές τρικλοποδιές! Οταν τα είχα καταγγείλει αυτά το 2000, τα ειρωνεύονταν. Και δε νομίζω να είμαι η μόνη που είχε μιλήσει. Απλώς τώρα ήταν η εποχή να ανοίξουν στόματα. Ολα αυτά γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται! Πότε η εξουσία δεν εκμεταλλευόταν τον αδύναμο; Γι’ αυτό λέω πολλές φορές ότι κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, γινόμαστε υποκριτές. Λόγω της εμφάνισής μου γινόμουν στόχος και θυμάμαι, ότι όπου πήγαινα για δουλειά, είχα για τον λόγο αυτό και τη μαμά μου δίπλα μου! Σίγουρα θα ήταν πολλά πράγματα διαφορετικά, αν είχα σκοπό να ενδώσω…».
Διαβάστε επίσης
Το «ΟΧΙ» των νέων στην ιστορία και τις παραδόσεις
Πένθος για το δήμαρχο Δυτικής Αχαΐας Γρηγόρη Αλεξόπουλο, «έφυγε» ο πεθερός του
Πάτρα: Θλίψη για την απώλεια του Γιώργου Πετρόπουλου
Εγκατέλειψε την Αχαΐα ο Μαρλαφέκας
Πάτρα: Πού θα κινηθούν τα νέα Δημοτικά τέλη
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
