Αφού λεηλάτησαν την ελπίδα ενός λαού, επιχειρούν τώρα το τελευταίο τους κόλπο – Να σας πείσουν ότι δεν… υπάρχει ελπίδα
Του Γιώργου Καρβουνιάρη, δημοσιογράφου, υποψήφιου βουλευτή Αχαΐας τον Μάιο και τον Ιούνιο 2023, τ. μέλος Ν.Ε. Επιτροπής Αχαΐας ΠΑΣΟΚ
Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές του 2019 διότι απευθύνθηκε σε ένα σύνολο εξουθενωμένων πολιτών, τόσο από την οικονομική ανέχεια όσο και από την απόλυτη απογοήτευση που είχαν βιώσει τα προηγούμενα χρόνια, όταν ο κόσμος τους κατέρρευσε και εκείνοι που τους υποσχέθηκαν ότι είχαν τις λύσεις έφεραν μαζί τους νέα προβλήματα.
Παρά τα προβλήματα που σιγά-σιγά όλοι ανακάλυπταν πως υπήρχαν από τη διακυβέρνηση της πρώτης θητείας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε και τις επόμενες εκλογές επειδή υποσχέθηκε σταθερότητα, ασφάλεια και επάνοδο της κανονικότητας.
Τώρα πλέον, επτά χρόνια μετά από την επάνοδο της Ν.Δ. στη διακυβέρνηση του τόπου, ακόμα και οι πλέον αδαείς, ακόμα και οι πιο φανατικοί «γαλάζιοι», έχουν αντιληφθεί πως οι υποσχέσεις που δόθηκαν όχι μόνο δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα αλλά είχαν έναν και μόνο στόχο: να υφαρπάξουν την ψήφο των πολιτών και να εγκαθιδρύσουν ένα σύστημα εξουσίας που εξυπηρετεί λίγους και λεηλατεί τους πολλούς.
Αδιαφανείς διαδικασίες, απευθείας αναθέσεις, ξεκοκάλισμα κοινοτικών πόρων, λεηλασία στο υστέρημα των πολιτών μέσω της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας που οι «κολλητοί» μπορούσαν να κάνουν ανενόχλητοι και χωρίς καμία επίπτωση — ή, σε κάποιες περιπτώσεις, με «χαδάκια» για τα μάτια του κόσμου.
Την ίδια στιγμή οικοδομήθηκε ένα ψευδεπίγραφα “επιτελικό” αλλά ουσιαστικά αυταρχικό κράτος. Ένα κράτος που παρακολουθούσε τους πάντες από το γραφείο δίπλα στον «ανήξερο» πρωθυπουργό, που ενορχήστρωνε κουκουλώματα εγκλημάτων από το διπλανό γραφείο και διοργάνωνε ληστείες δισεκατομμυρίων σε βάρος του λαού — είτε από τα κονδύλια του ΟΠΕΚΕΠΕ, είτε από τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης.
Όλοι πλέον έχουν αντιληφθεί —ακόμα και οι κρατούντες, ή μάλλον κυρίως αυτοί— πως το τσουνάμι της αγανάκτησης δεν μπορεί να συγκρατηθεί με επιδόματα-ψίχουλα ή με υποσχέσεις για μελλοντικές «διορθώσεις».
Το σύστημα Μητσοτάκη, όμως, στο μεσοδιάστημα κατάφερε κάτι πολύ σημαντικό: να εδραιώσει έναν τρομακτικά ισχυρό μηχανισμό προπαγάνδας (με τα δικά μας λεφτά, βεβαίως) που θα ζήλευαν ακόμα και τα πιο αυταρχικά καθεστώτα.
Με πακτωλό χρημάτων στα περισσότερα από τα κεντρικά ΜΜΕ, με τη δημιουργία “δικών του” ενημερωτικών οργάνων κυρίως στο διαδίκτυο και με έναν στρατό από ανώνυμους ή ψευδώνυμους λογαριασμούς στα social, που εξυπηρετούν έναν διττό σκοπό: να προμοτάρουν το κυβερνητικό αφήγημα και να δολοφονούν χαρακτήρες κάθε αντίθετης φωνής.
Τα τελευταία χρόνια, ο πολιτικός οργανισμός που αντιστάθηκε στη δεξιά και έφτασε στα πρόθυρα του αφανισμού —λόγω και της σύντομης συμπόρευσης με τον ιδεολογικό εχθρό— αναγεννήθηκε. Και η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη επιβεβαίωσε πως η Δημοκρατική Παράταξη ξαναβρήκε τη φωνή και το βηματισμό της.
Η νέα ηγεσία έδωσε δείγματα γραφής, πιέζοντας ουσιαστικά για πρώτη φορά την κυβέρνηση για υποκλοπές, Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ, σκάνδαλα και εθνικές παλινωδίες.
Το σκληρό αυτό πρέσινγκ απέδωσε καρπούς: ο Μητσοτάκης άρχισε να «ξεφορτώνεται» συνεργάτες, υπουργούς και παρατρεχάμενους, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να συνεχίσει να υποδύεται τον “ανήξερο” και να αποφύγει τα τραύματα που προκαλούν ανήκεστο βλάβη στην κυβέρνησή του.
Αλλά, όπως λέει ο λαός, μπορείς να κοροϊδέψεις πολλούς για λίγο, λίγους για περισσότερο — αλλά όχι όλους για πάντα.
Και επειδή ο κόμπος έφτασε στο χτένι (ή, όπως λέμε πιο λαϊκά, στην,,, κάλτσα), ενεργοποιήθηκαν τα έσχατα σχέδια και τα έσχατα όπλα: η δολοφονία χαρακτήρα του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Όλα όσα ειπώθηκαν —ότι «ξέρει γιατί τον παρακολουθούσαν», ότι «συνεργάζεται κρυφά με τον Μητσοτάκη», ότι «δεν ρύθμισε τα χρέη του ΠΑΣΟΚ», ότι «είναι παιδί του Σημίτη ή του Βενιζέλου», ότι «δεν είναι ΠΑΣΟΚ» ότι “καλύπτει τα της κυβέρνησης Παπανδρέου”— αποδεικνύουν ένα μόνο: τον πανικό του Μαξίμου.
Το ότι τα περισσότερα είναι αντικρουόμενα μεταξύ τους ή διαψεύδονται από μια ματιά στον ισολογισμό του ΠΑΣΟΚ, δεν έχει σημασία. Στο τέλος, πάντα κάτι μένει…
Ακολούθησε ο γνωστός εκβιασμός περί «σταθερότητας» που θα κινδυνέψει από την ακυβερνησία και το αφήγημα περί κατακερματισμού της Κεντροαριστεράς, που –δήθεν– μπορεί να διορθωθεί με… νέα σχήματα.
Για να το διασφαλίσουν, επιτίθενται προληπτικά σε “εχθρούς” που ακόμα δεν υπάρχουν, διαφημίζοντάς τους με τον καλύτερο τρόπο.
Και μη σκεφτεί κανείς ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι το κάνουν επειδή είναι αφελείς.
Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αφελείς.
Και τώρα πια, ακόμη και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες θεωρούν την κυβέρνηση ανίκανη, διεφθαρμένη και επικίνδυνη για τη θεσμική συνοχή της χώρας.
Και ΝΑΙ, λοιπόν, θεωρούν παράγοντα σταθερότητας το κόμμα που έφερε τη Δημοκρατία στην Ελλάδα, δημιούργησε τις σύγχρονες υποδομές, χάραξε υπερήφανη εξωτερική πολιτική και έβαλε τη χώρα στον χάρτη των ισχυρών της Ευρώπης.
Το κόμμα που σήμερα, μετά τη δική του «Οδύσσεια», έφτασε στην πολιτική του Ιθάκη και παρουσίασε στη ΔΕΘ μια ρεαλιστική, βιώσιμη κυβερνητική πρόταση — για μια χώρα που θα έχει δικαιοσύνη, αξιοπιστία και ευημερία.
Κάποιοι θέλουν να σας πείσουν ότι η εναλλακτική δεν υπάρχει, για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
Μπορείτε να τους αποδείξετε ότι δεν σας επηρεάζει η εικονική τους πραγματικότητα και να τσακίσετε το τελευταίο οχυρό της αλαζονείας τους.
Στο χέρι σας είναι!
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News