Με… φόρα στην επόμενη μέρα ο Προμηθέας

Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος

Το ρεπορτάζ για το Game 5 της σειράς Προμηθέας-Λάρισα το κάναμε χθες. Σήμερα θα δώσουμε ασίστ στον σπουδαστή του ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360 Πάτρας Αντώνη Παναγόπουλο για να μας περιγράψει πως βίωσε αυτός στο «Τόφαλος» τον θρίαμβο του Προμηθέα. Νέα μυαλά, νέες ιδέες και διαβάστε τις γραμμές που ακολουθούν για του λόγου το αληθές:

Μετά από εννέα μήνες γεμάτους με επίσημες υποχρεώσεις σε τέσσερις διαφορετικές διοργανώσεις (Super Cup, Κύπελλο, Πρωτάθλημα, Ευρώπη), η «χαοτική» σεζόν 2021-22 έφτασε στο τέλος για τον Προμηθέα. Και θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν μια σεζόν που ο… μπαξές είχε απ’ όλα. Υπήρχαν αρκετά σκαμπανεβάσματα, εξ ου και οι αλλαγές προπονητών, όμως επειδή η τελευταία εικόνα είναι αυτή που μένει, σίγουρη οι Πατρινοί πηγαίνουν με χαμόγελα, ανακούφιση και…περίσσια αισιοδοξία στις «διακοπές» του καλοκαιριού. Το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί διακοπές δεν υφίστανται για τους ανθρώπους που από την πρώτη μέρα της Off season, θα «τρέξουν» τον σχεδιασμό της επόμενης μέρας.

Το φινάλε της σεζόν 2021-22 βρήκε τον Προμηθέα… «Πρωταθλητή στο δικό του πρωτάθλημα». Έτσι χαρακτήρισε την 3η θέση ο Μάκης Γιατράς στη συνέντευξη τύπου και εάν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, με την «ψαλίδα» με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό να είναι τεράστια από τους υπόλοιπους, είναι τεράστιο επίτευγμα για τους «Αχαιούς» να είναι οι «best of the rest». Και ο τρόπος που επιτεύχθηκε ο στόχος αυτός δίνει ακόμα μεγαλύτερη δόξα στους νικητές. Backdoor sweep σε σειρά Μικρών Τελικών είχαμε να δούμε από τη σεζόν 2007-08, τότε που ο Πανιώνιος γυρνούσε από την…κόλαση του 0-2 απέναντι στο Μαρούσι και έπαιρνε την 3η θέση, με έπαθλο ένα εισιτήριο για την Euroleague. Πέρασαν 14 ολόκληρα χρόνια, για να έρθει ο Προμηθέας και να πραγματοποιήσει ένα ανάλογα επίτευγμα, διαψεύδοντας όσους τον είχαν ξεγράψει. Και μάλιστα, ο τρόπος που ήρθε αυτή η ανατροπή είναι ακόμα πιο εκκωφαντικός. Από το -8 στην τέταρτη περίοδο του τρίτου αγώνα, από το -11 στο ημίχρονο του τέταρτου αγώνα και με το εντυπωσιακό +40 στο τελευταίο παιχνίδι. Σαν να κρατούσαν οι «Προμηθείς» το καλύτερο για το τέλος. καθώς η ενέργεια που έβγαζαν στο παρκέ, μετά το δεύτερο παιχνίδι, δεν θύμιζε ομάδα που έχει στις πλάτες της εννέα μήνες γεμάτους δράση.

Το φινάλε της σεζόν, δεν αφήνει στον Μάκη Γιατρά και τους συνεργάτες του «καμένη Γη», όπως έδειχναν πως πηγαίνουν τα πράγματα μέχρι τα τέλη Απριλίου, αλλά ένα έδαφος πρόσφορο για να δουλέψουν για να δουλέψουν για την επόμενη μέρα. Και αυτό γιατί τον τελευταίο μήνα, μετά το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος δηλαδή, μπήκαν στην ομάδα κάποιες σταθερές, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν «οδηγό» για τον Προμηθέα της σεζόν 2022-23. Η σπουδαιότερη εξ αυτών; Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω… Είναι πραγματική εντυπωσιακό το «φίνις» που κάνει στη σεζόν ο Νίκος Γκίκας. Έχοντας πραγματοποιήσει μια μάλλον μέτρια σεζόν μέχρι τον τραυματισμό και μένοντας δύο μήνες εκτός δράσης μετά το κάταγμα που υπέστη στο χέρι, πολλοί θεώρησαν ότι η σεζόν είχε τελειώσει πρόωρα για τον Γκίκα. Η διάψευση όσων πίστεψαν κάτι τέτοιο ήταν πανηγυρική. Ο Έλληνας γκαρντ όχι μόνο επέστρεψε δριμύτερος, αλλά θα έλεγε κανείς πως έτσι όπως κύλησαν τα Play Offs, η 3η θέση οφείλεται σε αυτόν σε μεγάλο βαθμό. Κόντρα στην ΑΕΚ ήταν καθοριστικότατος, με τον Ολυμπιακό ήταν από τους λίγους διακριθέντες και απέναντι στη Λάρισα έχει κάνει απίστευτα πράγματα. Oι 39 πόντοι και οι 23 ασίστ στα δύο τελευταία ματς, ατράνταχτοι μάρτυρες που επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς μας. Άλλωστε, οι εμφανίσεις του τελευταίου μήνα αποκτούν ξεχωριστή σημασία, αν σκεφτεί κανείς πως ο Γκίκας θα είναι και του χρόνου αναπόσπαστο κομμάτι των «πορτοκαλί».

Ένα ακόμα κέρδος, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, ακούει στο όνομα… Μάκης Γιατράς. Όχι ότι δεν γνωρίζαμε την αξία του Έλληνα τεχνικού, αλλά επειδή για ακόμα μια φορά απέδειξε πως η «αύρα» που δίνει σε αυτή την ομάδα είναι κάτι το μοναδικό και το ιδιαίτερο και μπορεί να ανταπεξέρχεται και να φέρει σε πέρας τις αποστολές του, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες. Σε μια πολύ περίεργη συγκυρία, σε μια σεζόν που έμοιαζε χαμένη, κυρίως παρατηρώντας τη…γλώσσα του σώματος των παικτών του Προμηθέα, η έλευση του Γιατρά ήταν αρκετή για να τους εμπνεύσει, να τους ταρακουνήσει και να τους δώσει το ερέθισμα που χρειάζονταν για να πεισμώσουν και να πετύχουν τον στόχο της ομάδας. Και αν υπήρχαν και ορισμένοι, που παρά τα «γκάζια» δεν ενέδωσαν και δεν μπήκαν στο πνεύμα που ήθελε εκείνος, δεν δίστασε να τους «παρκάρει» στον πάγκο και να πολεμήσει με εκείνους που ήταν έτοιμοι να δώσουν μάχη. Για αυτό ακριβώς, η ανατροπή κόντρα στη Λάρισα έχει διπλή και τριπλή σημασία. Μετά το μικρό διάλειμμα που έκανε για 7-8 μήνες, επέστρεψε ξανά στις επάλξεις, ο ίδιος με τις δηλώσεις του τοποθέτησε ψηλότερα τον πήχη και για την Ευρώπη του χρόνου και όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό «κοκτέιλ», με την ανυπομονησία για όσα θα δούμε την επόμενη σεζόν να μεγαλώνει.

Υ.Γ 1: Eιδική μνεία αξίζει και στον Δημήτρη Αγραβάνη, όχι μόνο για τα Play Offs, αλλά για το μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν, ακόμα και όταν ο Προμηθέας ήταν ντεφορμέ. Οι εμφανίσεις του όχι απλά ήταν πλούσιες, αλλά θεωρώ πως είναι αρκετές για να του δώσουν «διαβατήριο» για το Ευρωμπάσκετ. Αξίζει 100% να βρίσκεται, το έδειξε άλλωστε και στα «παράθυρα» με την Τουρκία και φυσικά θα είναι τεράστια υπόθεση και για τον ίδιο τον Προμηθέα να έχει έναν παίκτη στην δωδεκάδα της Εθνικής σε μια τέτοια διοργάνωση.

Υ.Γ 2: Το κεφάλαιο «Τανούλης» χρίζει τεράστιας ανάλυσης και σύντομα θα γίνει και σε ξεχωριστό άρθρο. Είναι μεγάλο project για το ελληνικό μπάσκετ, πρώτον επειδή έχουμε τεράστιο έλλειμμα σε ανάδειξη center όλα αυτά τα χρονιά (μετά τον Παπαγιάννη το χάος), δεύτερον διότι έχει τρομερά φυσικά χαρακτηριστικά και τρίτον επειδή είναι δουλευταράς από τους λίγους και ξοδεύει άπειρες ώρες κάνοντας ατομικές προπονήσεις και γυμναστήριο, γεγονός που εξηγεί την εντυπωσιακή βελτίωσή του. Αξίζουν τα credits οι άνθρωποι του Προμηθέα που δουλεύουν καθημερινά μαζί του, καθώς και οι προπονητές του, αρχικά ο Ζούρος και ύστερα ο Γιατράς, που τόλμησαν να τον ρίξουν στα βαθιά και εκείνος τους δικαιώνει.

Υ.Γ 3: Ο Σίμπσον είναι μια από τις περιπτώσεις που ταιριάζει γάντι η έκφραση: «Έπεσα από την Ακρόπολη και βρήκα πορτοφόλι». Η μετάβαση από τον Λόικ Σβαρτζ στον Τρέβις Σίμπσον ήταν αδιανόητη αναβάθμιση, με τον Αμερικανό να αποδεικνύεται «λίρα εκατό», δίνοντας τεράστιες λύσεις στον Προμηθέα, κυρίως με το περιφερειακό του σουτ. Θεωρώ πως από όλους τους ξένους που έπαιξαν φέτος, είναι αυτός που αξίζει περισσότερο μια θέση στην ομάδα της νέας χρονιάς.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News