Ντίνα Λιόπετα: «Σε κάθε δυσκολία πεισμώνω»
Τη χαρακτηρίζουν, παιδιόθεν, η όρεξη για δουλειά και το πείσμα -όπλο της στις δυσκολίες, στις οποίες, όποτε χρειάστηκε, αποδείχτηκε πανίσχυρο. Επέλεξε τον άντρα που ήξερε ότι θα την κάνει ευτυχισμένη, συμπορεύονται -και επαγγελματικά- 38 χρόνια κι έχουν αποκτήσει πέντε ταλαντούχους γιους. Η φωτογράφος-επιχειρηματίας Ντίνα Λιόπετα ξεφυλλίζει μαζί με την «Π» το άλμπουμ της ζωής της.
Πώς θυμάστε τον εαυτό σας μικρή;
Θυμάμαι ένα παιδί ζωηρό. Ηθελα να μεγαλώσω γρήγορα και είχα πολλή όρεξη για δουλειά. Βοηθούσα τον παππού μου στον φούρνο του, στα Προσφυγικά, ενώ από τα έξι μου χρόνια, βοηθούσα και τον μπαμπά μου στο εμπορικό του κατάστημα. Κι επειδή θυμάμαι τον εαυτό μου να δουλεύω από τόσο μικρή, το ίδιο έκανα και με τα παιδιά μου. Μπήκαν από πολύ μικρά στη δουλειά. Μεγάλωσαν μέσα στο μαγαζί…
Πότε και πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τη φωτογραφία;
Το 1986 ξεκίνησα σαν υπάλληλος στο Quick Film και σε διάστημα δύο ετών, με σκληρή δουλειά, κατάφερα με τον αρραβωνιαστικό μου, τότε, Νίκο Λιόπετα, να επινοικιάσουμε το κατάστημα και στην πορεία να το αγοράσουμε. Το 1989 παντρευτήκαμε.
Πώς θα περιγράφατε την έως τώρα διαδρομή της οικογενειακής σας επιχείρησης με τα πάνω και τα κάτω της;
Ξεκινήσαμε πολύ καλά και δουλέψαμε πάρα πολύ. Στην πορεία, με την ψηφιακή φωτογραφία, ακολούθησε μεγάλη πτώση, αλλά με σκληρή δουλειά, πείσμα και όρεξη -ξανακαθίσαμε στα θρανία με τον Νίκο, για να μάθουμε τη νέα τεχνολογία- τα καταφέραμε.
Και τη συμπόρευση με τον σύζυγό σας, σε επαγγελματικό σας επίπεδο, πώς θα τη χαρακτηρίζατε;
Συγκρουόμενη αρμονία (γέλια). Σε αυτά τα 38 χρόνια που ήμαστε μαζί, υπάρχει πάντα μια κοινή γραμμή, και αφήνοντας στην άκρη τον εγωισμό μας, προσπαθούμε να κρατάμε τα καλά ο ένας του άλλου. Αλλωστε, παντρεύτηκα τον Νίκο γιατί ήταν και είναι, φυσικά, ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Ο ιδανικός άνθρωπος για να κάνω μαζί του οικογένεια. Πιστεύω ότι την ευτυχία τη φτιάχνουμε. Εγώ έφτιαξα και τη ζωή μου και την ευτυχία μου.
Ο ανταγωνισμός στον χώρο σας πώς λειτουργεί για εσάς;
Μπήκα πολύ μικρή στον χώρο και βρήκα πολύ μεγάλα ονόματα. Για μένα, όμως, ο ανταγωνισμός είναι σπατάλη ενέργειας και χάσιμο χρόνου. Δεν είμαι ανταγωνιστική. Πάντα ήμουν φίλη με όλους τους συναδέλφους και πάντα είχα μια διάθεση προσφοράς απέναντί τους. Το ίδιο έκαναν κι αυτοί. Πάντα αλληλοβοηθιόμαστε.
Τι αγαπάτε στη δουλειά σας και τι σας ζορίζει, δεδομένου ότι εμπεριέχει το ευαίσθητο κομμάτι συνεργασία με πελάτες;
Αγαπώ τα πάντα. Συναναστρέφομαι με ανθρώπους στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής τους –γάμο/βάπτιση. Τι άλλο θα ήθελα; Οσο για την καθημερινότητα, στο μαγαζί, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε επενδύσει στη σχέση μας με τον κόσμο. Εχω φανατικούς πελάτες που με αγαπάνε και με ζητάνε, και άλλους τόσους ο Νίκος.
Είστε μητέρα πέντε αγοριών –όλοι θυμούνται τα πιτσιρίκια σας να συμμετέχουν ενεργά στο κατάστημά σας. Πώς τα καταφέρνατε ενόσω μεγάλωναν, σε συνδυασμό με το απαιτητικό ωράριό σας;
Τα παιδιά μεγάλωσαν μέσα στο κατάστημα της πλατείας Γεωργίου. Στο πατάρι είχαμε ένα δωμάτιο, όπου διάβαζαν, έπαιζαν, κοιμούνταν κι, επίσης, βοηθούσαν όσο μπορούσαν κι ίσως ακόμα περισσότερο…
Και τώρα, που ασχολούνται όλα τους με τη φωτογραφία, πώς νιώθετε;
Ηταν φυσικό επακόλουθο η ενασχόλησή τους με το επάγγελμα. Αυτό είδαν, αυτό έμαθαν. Νιώθω περήφανη για τα παιδιά μου. Η πορεία θα δείξει αν έκανα το σωστό.
Περάσατε μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία σας. Πώς την αντιμετωπίσατε και πώς την ξεπεράσατε.
Διαγνώστηκα το 2014 με καρκίνο του μαστού. Την ίδια χρονιά έκανα και μαστεκτομή. Μόλις τελείωσα τις χημειοθεραπείες, Σεπτέμβρης ήταν, προς το τέλος της πορείας για την πρώτη επέτειο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που περνούσε μπροστά από το μαγαζί μας -στη Μαιζώνος, τότε- βγήκα έξω για να μαζέψω μια ξύλινη πινακίδα. Ενας κουκουλοφόρος, από τους τελευταίους, πέταξε πάνω μου μία μολότοφ. Κάηκαν τα δυο μου χέρια –τρίτου βαθμού έγκαυμα- και όλο μου το πρόσωπο. Ηταν ένα σοκ…
Δύο χρόνια μετά, το 2016, έκανα τη δεύτερη μαστεκτομή και ταυτόχρονα αποκατάσταση. Πλέον, κάνω προληπτικό έλεγχο κάθε χρόνο και πιστεύω ότι το έχω ξεπεράσει. Είμαι μια χαρά.
Ξέρετε, σε κάθε δυσκολία, πεισμώνω. Οταν μου συμβαίνει κάτι, το παίρνω πολύ προσωπικά, θέλω να το περνάω μόνη μου και να τα βγάζω εις πέρας. Και μου έχει βγει σε καλό ως τώρα.
Σας δίνουν ένα μαγικό ραβδάκι. Θα το χρησιμοποιούσατε για…
…να έβλεπα τα πρόσωπα όλων των παιδιών χαμογελαστά και χαρούμενα.
Ονειρά σας;
Ολα τα δικά μου όνειρα τα έχω πραγματοποιήσει. Νιώθω πλήρης. Τα όνειρά μου, πλέον, έχουν σχέση με τα παιδιά μου. Θέλω να είναι γερά, να έχουν ευτυχισμένη προσωπική ζωή και να δω την οικογένειά μου να μεγαλώνει με πολλά εγγόνια.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
