Δίκη Ρούλας Πισπιρίγκου: «Ήρθε απλά και μας είπε δε λειτουργεί το οξύμετρο» – Η κατάθεση της παιδιάτρου

Η ειδικευόμενη παιδίατρος Αγλαΐα Καρκανιά ήταν από τους ιατρούς που συμμετείχαν στην προσπάθεια ανάνηψης του παιδιού μετά την ανακοπή που αυτό υπέστη ενώ το είχε συνοδεύσει και στο νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας» στη Πάτρα, προκειμένου το κοριτσάκι να υποβληθεί, πριν υποστεί την ανακοπή, σε μαγνητική εγκεφάλου.

Δίκη

Με την κατάθεση μίας ακόμα παιδιάτρου, αυτή τη φορά ειδικευόμενης, συνεχίζεται σήμερα η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο για τη δολοφονία και την απόπειρα ανθρωποκτονίας της Τζωρτζίνας.

Η ειδικευόμενη παιδίατρος Αγλαΐα Καρκανιά ήταν από τους ιατρούς που συμμετείχαν στην προσπάθεια ανάνηψης του παιδιού μετά την ανακοπή που αυτό υπέστη ενώ το είχε συνοδεύσει και στο νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας» στη Πάτρα, προκειμένου το κοριτσάκι να υποβληθεί, πριν υποστεί την ανακοπή, σε μαγνητική εγκεφάλου.

Δίκη θάνατος Τζωρτζίνας: Καταθέτει ο «εφιάλτης» για Πισπιρίγκου – Κούγια

Η μάρτυρας καταθέτοντας στο δικαστήριο επιβεβαίωσε όσα περιέγραψε στην προηγούμενη συνεδρίαση της Παρασκευής η ιατρός Διονυσία Δημητροπούλου για τον τρόπο που τους ενημέρωσε η Ρούλα Πισπιρίγκου πριν την ανακοπή.

«…Το απόγευμα ήρθε η μαμά, μας χτύπησε τη πόρτα στο γραφείο των γιατρών. Της άνοιξα εγώ. Την είδα να λέει «κάτι γίνεται με το οξύμετρο δεν δείχνει κάποια ένδειξη», κάτι τέτοιο. Ξεκίνησα να πάω και ήρθε και η κ. Δημητροπούλου. Στα 2 με 3 μέτρα είδα με την νοσηλεύτρια έξω από το δωμάτιο να φωνάζει «ελάτε γρήγορα το παιδί δεν απαντά». Τρέξαμε στο δωμάτιο. Το παιδί δεν ανταποκρινόταν σε κανένα ερέθισμα, ήταν χωρίς σφυγμό στη μέση στη κρεβατιού. Ξεκινήσαμε αμέσως την ανάνηψη. Ήταν πολύ στρεσογόνο για εμάς όλο αυτό. Θυμάμαι τη κ. Δημητροπούλου να ρωτάει τη μητέρα πως φτάσαμε σε αυτό σημείο. Χορηγούσαμε αδρεναλίνη κάναμε θωρακικές πιέσεις. Η κ. Στογιαννίδου κάλεσε τον αναισθησιολόγο. Μετά από μια δύσκολη και τραυματική προσπάθεια καταφέραμε και το παιδί έζησε. Διακομίσθηκε στη μονάδα εντατικής θεραπείας» περιέγραψε η μάρτυρας.

Πρόεδρος: Είπατε ότι είδατε το παιδί στο μέσο του κρεβατιού. Πως ήταν;

Μάρτυρας: Ήταν ανάσκελα στη μέση του κρεβατιού

Πρόεδρος: Θυμάστε που βρίσκονταν το ρινικό οξυγόνο;

Μάρτυρας: Υπήρχε αλλά δεν ήταν στη μύτη του παιδιού.

Πρόεδρος: Το θυμάστε καλά;

Μάρτυρας: Ναι ήταν βγαλμένο, νομίζω ότι ήταν δίπλα από το παιδί

Πρόεδρος: Τα χέρια του παιδιού θυμάστε πως ήταν;

Μάρτυρας: Όχι έχω την εντύπωση ότι ήταν στο πλάι δίπλα από τον κορμό της

Πρόεδρος: Θυμάστε αν είχε σαλάκια στο στόμα του;

Μάρτυρας: Όχι δεν θυμάμαι

Εισαγγελέας: Η μητέρα όλες τις ημέρες της νοσηλείας ποιον ειδοποιούσε;

Μάρτυρας: Εμείς από τις νοσηλεύτριες το μαθαίναμε.

Εισαγγελέας: Σας είχε παραπονεθεί για το οξύμετρο ότι δεν λειτουργεί όπως πρέπει;

Μάρτυρας: Όχι.

Εισαγγελέας: Τι ώρα ήρθε στο γραφείο των γιατρών την Κυριακή;

Μάρτυρας: Περίπου στις 18.15, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς.

Εισαγγελέας: Η μητέρα είχε αντιληφθεί ότι το παιδί ήταν άπνοο;

Μάρτυρας: Σε εμάς δεν έδωσε αυτήν την εντύπωση. Συνήθως όταν το παιδί σου δεν ανταποκρίνεται το σκουντάς, φωνάζεις. Αυτήν την αντίδραση δεν την περίμενα. Ήρθα απλά και μας είπε ότι δε λειτουργεί το οξύμετρο.

Η εισαγωγή και το εξιτήριο

Η μάρτυρας νωρίτερα περιέγραψε πως η Τζωρτζίνα παρέμεινε στο νοσοκομείο παρά το γεγονός ότι αρχικά οι ιατροί είχαν αποφασίσει να της δώσουν εξιτήριο.

«Εξέτασα το παιδί λόγω του πιθανού επεισοδίου σπασμών. Αποφασίστηκε να γίνει μαγνητική εγκεφάλου και εγώ θα συνόδευα το παιδί στον «Άγιο Ανδρέα». Είδαμε το παιδί την επόμενη ημέρα την Παρασκευή και πάλι το βρήκαμε καλά. Και αποφασίστηκε να πάρει εξιτήριο. Η μητέρα μας είπε ότι το παιδί έκανε κάτι σαν εμετό. Την εξετάσαμε και την είδε και η παιδίατρος και η κ. Τριάντου και αποφασίστηκε να διακοπεί η σίτιση και να παραμείνει στο νοσοκομείο. Το μεσημέρι φώναξε η μητέρα για εμετό. Όμως ήταν περισσότερο σάλια. Εξετάσαμε το παιδί και η κ. Δημητροπούλου, δεν βρήκαμε κάτι» τόνισε η κυρία Καρκανιά.