Η βεβυθισμένη ανθρωπότητα…

Του Σπύρου Σκιαδαρέση, Θεολόγος – Περιφερειακός σύμβουλος Αχαΐας.

Από την πρώτη στιγμή που άρχισα να καταλαβαίνω το τι συμβαίνει γύρω μου, έως και σήμερα, λίγα χρόνια πριν συμπληρώσω μισό αιώνα ζωής, μετά από κάθε δυσάρεστο γεγονός, εντός της πατρίδας μου, αλλά κι εκτός αυτής, το μόνο που άκουγα, ακούω και μάλλον θα ακούω, είναι ευχές!

Η γενιά μου τα έχει ζήσει όλα! Ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα! Εγχώρια και παγκόσμια! Τα δυσάρεστα όμως είναι εκείνα που μας πληγώνουν και μένουν στη μνήμη μας. Τι να θυμηθώ; Ενδεικτικά: Τσέρνομπιλ, πόλεμος Κόλπου, στη Γιουγκοσλαβία, Δίδυμοι πύργοι, επιθέσεις αυτοκτονίας κι άλλα πολλά.

Η χώρα μας και ο κόσμος όλος, είναι συγκλονισμένος από το τραγικό ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου, όπου επισήμως έχασαν την ζωή τους συνάνθρωποί μας, αδελφοί μας. Τονίζω τις λέξεις αυτές: «συνάνθρωποι» και «αδελφοί» μας, γιατί δυστυχώς, ακόμα και σήμερα υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι τις αγνοούν, είτε γιατί δεν τις εννοούν, είτε δυστυχώς επειδή στον βωμό του προσωπικού τους οφέλους, τεχνηέντως τις αποσιωπούν.

Το μεταναστευτικό είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα. Ενώ στην παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα όλα «λύνονται», με τα κράτη να επικοινωνούν και να εναρμονίζονται σε χρόνους τάχιστους (βλέπε πανδημία), δυστυχώς στο θέμα αυτό υστερούμε οι πάντες!

Το ναυάγιο της Πύλου είναι το μοναδικό; Πόσα ναυάγια καθημερινά με μετανάστες έχουμε στη Μεσόγειο και το Αιγαίο; Πόσους μικρούς «Αϊλάν», «Χασάν» ή «Αϊσά» έχουμε θρηνήσει και πόσους ακόμα –το απεύχομαι– θα θρηνήσουμε;

Ενα σαπιοψαροκάικο έπλεε 5 ολόκληρες ημέρες στη Μεσόγειο και κανένα sonar δεν το εντόπισε! Δεν μπορώ να «χωνέψω» τι είδους ναυτικές οδηγίες και πρωτόκολλα έχουν όλες οι υπηρεσίες διεθνώς! Για ποιο; Για το εξόφθαλμο;

Το Λιμενικό σταματάει για έλεγχο τους πάντες. Πολυτελείς θαλαμηγούς κ.ά. Ενα σαπιοκάραβο δεν μπορεί να σταματήσει; Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι να το σταματήσει μεσοπέλαγα. Το ζητούμενο είναι να μην ξεκινήσει ποτέ! Αλήθεια, από όποιο σημείο έγινε ο απόπλους του πλοιαρίου, δεν έγινε αντιληπτό; Μάλλον δεν έγινε… Και δεν έγινε γιατί «είναι πολλά τα λεφτά…». Διάβασα ότι από το συγκεκριμένο «φορτίο» (έτσι ονομάζουν τις ανθρώπινες ψυχές οι διακινητές) το οικονομικό όφελος θα ήταν περίπου 4,5 εκ. ευρώ!

Μιλάμε για μια οργανωμένη κατάσταση! Το τελευταίο 24ωρο βγήκαν στο φως της δημοσιότητας ηχογραφημένες συνομιλίες ακτιβιστών με μετανάστες που επέβαιναν στο πλοιάριο. Θα ήθελα ταπεινά να ρωτήσω: Πώς αισθάνονται τώρα μετά την τραγική κατάληξη του δρομολογίου «σωτηρίας»;

Η προσωπική μου διαπίστωση, καταδεικνύει ακόμα και μέσα σε αυτή την τραγικότητα άλλες ριζωμένες απάνθρωπες καταστάσεις και σημάνσεις έλλειψης σεβασμού στον άνθρωπο: Στα αμπάρια ήταν κλειδωμένες γυναίκες και παιδιά.

«Ων ουκ έστιν αριθμός». Αλήθεια, ακόμα και στο ταξίδι της ελπίδας γίνονται διακρίσεις; Στα αμπάρια οι γυναίκες και τα παιδιά. Στην πρώτη δυσκολία (βύθιση), οι πρώτοι που θα χαθούν…

Η βεβυθισμένη ανθρωπιά της ανθρωπότητας επιπλέει… δυστυχώς.
Αιωνία τους η μνήμη!