Του Τσίπρα το δίκιο
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Εάν ο Μητσοτάκης δεν σκοπεύει να κάνει και αυτή τη δουλειά, μια αριστερά τη χρειάζεται η χώρα. (Αν τώρα κάποιοι διερωτάστε «γιατί;», τότε είτε είστε εντελώς δεξιοί, και να το κοιτάξετε, είτε η αριστερά τα έχει κάνει τελείως μούσκεμα, και να το κοιτάξει). Η συρρίκνωση των ποσοστών της στις φετινές εκλογές, όπως και η απογείωσή τους την περασμένη δεκαετία, ήταν πρωτίστως ζήτημα συγκυριών, με τη συμβολή επιδέξιων χειρισμών και του ειδικού άστρου του αρχηγού, το 2015, και, στον αντίποδα, με την άστοχη εμμονή σε όρους του 2015 κατά το έτος 2023. Εδώ που τα λέμε, για να πούμε και του Τσίπρα το δίκιο, οι αντιπολιτεύσεις είθισται να αντιμετωπίζουν τις κυβερνητικές πλειοψηφίες σαν πρέσβη της κολάσεως, προκειμένου να καταστήσουν διακριτή την περίπτωσή τους. Αυτό έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Μητσοτάκη, αλλά έπεσε σε τοίχο γιατί ο κόσμος είχε σχηματίσει άλλη εικόνα για τον Μητσοτάκη, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να μένει στον αέρα σαν το κογιότ που την είχε στήσει στον Ρόουντ Ράνερ, αλλά ο Ρόουντ Ράνερ έχει ξεφύγει βολίδα, το κογιότ έχει βρεθεί λόγω κεντρομόλου στο κενό και μας κοιτάζει αμήχανα στα μάτια λίγο πριν πέσει στη χαράδρα.
Τι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να ξαναβρεθεί σε τροχιά εξουσίας; Αμα ξέραμε και άμα μπορούσαμε να το κάνουμε, αντί να γράφαμε αυτό το κείμενο, θα είχαμε φτιάσει κόμμα και τις 11 το πρωί θα ορκιζόμαστε μαζί με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τις άλλες αρχηγικές προσωπικότητες.
Στοχασμός: Η ζωή- με ζήτα μικρό- είναι πολυδιάστατη όπως επίσης και το κεφάλι μας. Το 1974 σύσσωμη η χώρα ήθελε Καραμανλή για να τη σώσει και σύσσωμη η χώρα πάλι επτά χρόνια αργότερα, έτρεχε στον Ανδρέα για να την ελευθερώσει. Θέλουμε έτσι, θέλουμε αλλιώς, η τρέχουσα περίοδος ευνοεί Μητσοτάκη, εξ ου και τίποτα δεν κολλάει πάνω του, ούτε Τέμπη, ούτε παρακολουθήσεις, ούτε ακρίβεια. Σε αντίθεση, στη Γαλλία φαίνεται ότι ο κόσμος κοιμάται με το μπουρλότο κρεμασμένο στην εξώπορτα, έτοιμος να χυμήξει, να πυρπολήσει, να ισοπεδώσει.
Εμείς εδώ πιάνουμε συζήτηση πάνω στο ερώτημα τι σε πειράζει που ο σερβιτόρος στη Ρόδο κάνει τον πεζοναύτη στη Νορμανδία για να σερβίρει τον πελάτη, από τη στιγμή που καλοπληρώνεται και γουστάρει. Ελα μου ντε. Τι με πειράζει; Αμα δεν βρίσκεις τίποτα πειρακτικό σ’ αυτό, στην ιταμή αξίωση, στον χυδαίο καλοπερασακισμό, στην αλλοτρίωση, στον μηδενικό δείκτη εργατικής συνείδησης, στον εργοδοτικό κυνισμό, μπορούμε να αντικαταστήσουμε στις κυνοδρομίες τα τρεχαντήρια Φλοξ και Ντικ με φιλότιμους νεαρούς που το λέει η ψυχή τους. Θα περνάμε ωραία και οι νεαροί θα βγάζουν χαρτζιλίκι που ένας νέος επιστήμονας δεν θα βγάλει ποτέ στη ζωή του. Και αφού δεν βρίσκουμε κάτι το ανορθόδοξο σε όλα αυτά, είτε από τον λαό βγάλει αρχηγό ο Τσίπρας, είτε από τη Βηθλεέμ τον χειμώνα σε σπήλαιο, περιττή θα είναι η συζήτηση.
Καλό μήνα, είπαμε; Δεν είπαμε; Καλό μήνα λοιπόν και φτιάξτε βαλίτσες για Ρόδο. Είτε ως πελάτης, είτε με αδιάβροχα τι σερτ και παπούτσια. Κάνεις και κοιλιακούς περπατώντας στο νερό, θα αρέσεις και στα κορίτσια.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
