Πάτρα: Τοπόσημα της πόλης

Του Άγγελου Λυκουργιώτη, Προέδρου του Συνδέσμου Φιλολόγων Πατρών, υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Πατρέων με το «σπιράλ».

Κατά τη «Σύμβαση για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς», που υπογράφηκε από την UNESCO το 1972 στο Παρίσι (άρθρο 1) ως πολιτιστική κληρονομιά νοούνται:

α) τα μνημεία, που περιλαμβάνουν αρχιτεκτονικά έργα, έργα μνημειακής γλυπτικής και ζωγραφικής, στοιχεία ή δομές αρχαιολογικής φύσεως, επιγραφές και συνδυασμούς χαρακτηριστικών σπηλαίων, τα οποία έχουν εξέχουσα οικουμενική αξία από άποψη ιστορίας, τέχνης ή επιστήμης,

β) τα κτηριακά σύνολα ή τα σύνολα οικοδομημάτων, που περιλαμβάνουν ομάδες χωριστών ή συνδεδεμένων κτηρίων, τα οποία λόγω της αρχιτεκτονικής τους, της ομοιογένειάς τους ή της θέσης τους στο τοπίο έχουν εξέχουσα οικουμενική αξία από άποψη ιστορίας, τέχνης ή επιστήμης,

γ) οι χώροι ή οι τοποθεσίες, που περιλαμβάνουν έργα ανθρώπων ή συνδυασμένα έργα φύσης και ανθρώπου, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών και των αρχαιολογικών χώρων που έχουν εξέχουσα οικουμενική αξία από άποψη ιστορική, αισθητική, εθνολογική ή ανθρωπολογική.

Το αστικό τοπίο υπηρετείται λειτουργικά και συμβολικά από την «εικόνα» και την «ταυτότητά» του. Οι όροι δεν είναι ταυτόσημοι, αλλά αποδίδουν την έννοια, την ουσία, και τα χαρακτηριστικά μιας πόλης ή αστικής περιοχής καθορίζοντας τη λειτουργική και συναισθηματική «ατμόσφαιρα» που επικρατεί σε αυτήν και γι’ αυτήν. Η εικόνα ενός προορισμού δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συνολική γνωστική και συναισθηματική εντύπωση που προκαλείται στον χρήστη του: κάτοικο, επισκέπτη, επενδυτή, επιχείρηση. Στην Πάτρα διαθέτουμε πολλά και ποικίλα τοπόσημα πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν την εικόνα και ταυτότητα της πόλης και τα οποία, αν αξιοποιηθούν επαρκώς μέσω προστασίας, συντήρησης και προβολής, θα τονώσουν την έως σήμερα σχεδόν ανύπαρκτη τουριστική κίνηση στην πόλη. Τέτοια τοπόσημα αποτελούν το Ρωμαϊκό Ωδείο, το Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο, ο Ι. Ν. Παντοκράτορος, ο Ι. Ν. Αγίου Ανδρέα, το Κάστρο-Φρούριο, η ιστορική πλατεία Αγίου Γεωργίου, η πλατεία Υψηλών Αλωνίων, το Ρωμαϊκό Στάδιο-Αμφιθέατρο-Θέατρο, το Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων», το Μυκηναϊκό νεκροταφείο της Βούντενης κ.ά. Έργα ανάπλασης και επικοινωνιακής προβολής όλων αυτών των χώρων θα έπρεπε να έχουν γίνει χρόνια τώρα, ώστε να μπορούν ο Δήμος, οι πολίτες και οι επαγγελματίες διαφόρων κλάδων να δρέψουν οικονομικούς και κοινωνικούς καρπούς. Ως παραδείγματα κακοχρησίας -που τα βλέπουμε όλοι μας καθημερινά- θα μπορούσαν να αναφερθούν: το πρόβλημα στατικότητας και η εξωτερική ρυπαρότητα του θεάτρου Απόλλων, η κακή κατάσταση του πρασίνου σε όλες σχεδόν τις πλατείες, η έλλειψη καθαριότητας στους περιβάλλοντες χώρους των μνημείων ή μνημειακών συνόλων, το κυκλοφοριακό πρόβλημα που αποτρέπει την επίσκεψη σε χώρους πολιτισμικής αναφοράς κ.ά.

Ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος μετέχω στο «σπιράλ», γιατί είναι η ανεξάρτητη και καθαρά αυτοδιοικητική δημοτική παράταξη που διακρίνεται για το ρεαλιστικό πρόγραμμά της, με σκοπό την ολόπλευρη αναβάθμιση της Πάτρας.

Βασικές υποδομές, στις οποίες υστερεί η πόλη, όπως η προβολή του πολιτιστικού αποθέματος, η καθαριότητα, η αξιοποίηση δημοτικών χώρων, το κυκλοφοριακό πρόβλημα, η ανάδειξή της ως έξυπνης τεχνολογικά πόλης και η προσέλκυση ποικιλόμορφων επενδύσεων και εκδηλώσεων, βρίσκουν χώρο ανάπτυξης και προστασίας στο ολοκληρωμένο και κατατεθειμένο πρόγραμμα του Πέτρου Ψωμά και του «σπιράλ».

Σε αυτή την προσπάθεια κινητοποιούμαι ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Πατρών εισφέροντας ιδέες και πρακτικές και έχοντας οργανώσει, μαζί με το Δ.Σ. του Συνδέσμου Φιλολόγων και άλλους τοπικούς φορείς, πληθώρα εκδηλώσεων (λογοτεχνικές, μουσικές, ιστορικές, ταξιδιωτικές), με σκοπό την προβολή του πολιτιστικού, εκπαιδευτικού, θρησκευτικού και ιστορικού αποθέματος της πόλης, αλλά και την ανάδειξη του σύγχρονου πολιτισμού και των λειτουργών του.