Η σκληρυμένη και πωρωμένη καρδιά

Παναγιώτης Γκουρβέλος

Ὅταν ἕνας χριστιανός προσέλθει στό μυστήριο τῆς εξομολογήσεως καί ἐξαγορευθεῖ στόν πνευματικό του πώς, ὄντας ἄγαμος, ἔχει παράνομες σαρκικές σχέσεις μέ κάποια γυναίκα, ἐξομολογηθεῖ δηλαδή πώς πορνεύει, τότε θά τοῦ ἐπιβάλει τό ἀνάλογο ἐπιτίμιο, ὅπως καθορίζεται ἀπό τούς ἱερούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. Ἐάν, πάλι, κάποιος φτωχός καί κατατρεγμένος ἐξομολογηθεῖ ὅτι ἔχει διαπράξει μιά σοβαρή κλοπή, ὁ πνευματικός του θά τοῦ ἐπιβάλει ἐπίσηςἐπιτίμιο, ὥστε νά ἔλθει σέ συναίσθηση τῆς ἁμαρτίας του καί νά μετανοήσει, ἀφ’ ἑνός καί νά παραδειγματίσει καί σωφρονίσει τούς ὑπόλοιπους πιστούς, τό ἐκκλησιαστικό σῶμα, ἀφ’ ἑτέρου.

Ἀπό τά δυό αὐτά παραδείγματα, συμπεραίνουμε πώς στήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, τά ἐπιτίμια , πού ἐπιβάλλεονται σέ βαριά ἁμαρτάνοντες, δέν ἔχουν σκοπό ἐκδικητικό, δέν ἀποβλέπουν στήν ἐξόντωση, ἀλλά ἀντιθέτως στή διόρθωση, στό σωφρονισμό τοῦ ἰδίου, ἀλλά καί στήν προφύλαξη τῶν ὑπολοίπων χριστιανῶν.

Ἀκόμη, στήν χριστιανική ἠθική καί κατά συνέπειαν στήν Ἐξομολόγηση ὑπάρχει μιά διαβάθμιση τῶν ἁμαρτιῶν σέ βαρύτερες καί ἐλαφρότερες καί γι’ αὐτό δέν τιμωροῦνταιο ὅλες ἀπό τόν πνευματικό μέ τό ἴδιο ἐπιτίμιο. Ἄλλο βάζει ὁ πνευματικός στόν πόρνο κι ἄλλο, βαρύτερο στόν μοιχό, καθότι ἀπολαμβάνει τή νόμιμη σαρκική ἡδονή ἀπό τήν σύζυγό του, ὥστε νά μήν παρεκτρέπεται καί μιαίνει τόν γάμο του , όπως λέει ὁ Αγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Καί βέβαια μέ πολύ βαρύτερο ἐπιτίμιο κανονίζεται ὁ ὁμοφυλόφιλος, ὁ ἀρσενοκοίτης, δεδομένου ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία (ἀρσενοκοιτία) συνιστᾶ παρά φύσιν σαρκική ἁμαρτία – ἔτσι ὁρίζει τό Πηδάλιο τό βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας πού περιέχει τούς ἱερούς κανόνες τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Αγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Κυρίως ἐκτροπή καί παρά φύσιν κατάσταση εἶναι ἡ ὁμοφυλοφιλία, διότι παραβιάζει καί ἀνατρέπει τόσο τήν ἠθική ὅσο καί τφυσική – βιολογική τάξη, τίς ὁποῖες ἀμφότερες ἔχει θέσει ὁ Δημιουργός.

Καί στό δεύτερο παράδειγμα, ὁ φτωχός καί ἀνήμπορος, πού ὑποπίπτει στό ἁμάρτημα τῆς κλοπῆς, τιμωρεῖται σαφῶς ἐλαφρύτερα ἀπό ἐκεῖνον πού κλέβει χωρίς νά ἔχει καμμιά οἰκονομική ἀνάγκη.

Ὅ,τι ἀναφέρθηκε άφορᾶ ἁμαρτήματα τά ὁποῖα τελοῦνται ἑκούσια μέν, πλήν ὅμως ἀπό ἀδυναμία, ὀφειλόμενα στήν πεπτωκυΐα, τήν διαρκῶς ρέπουσα πρός τό κακό ἀνθρώπινη φύση μας. Γι’ αὐτό καί, ὅταν οἱ ἁμαρτίες μας εἶναι βαρειές, τιμωροῦνται μέ τόν λεγόμενο μικρό ἀφορισμό, πού εἶναι «ἡ προσωρινή απαγόρευση συμμετοχής στή Θεία Κοινωνία».

Ἐκτός τοῦ μικροῦ ἀφορισμοῦ, ὑπάρχει καί «ὁ μεγάλος ἀφορισμός ἤ τό ἀνάθεμα, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ παντελής ἀποκοπή τοῦ παρεκτραπέντος ἀπό τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία καί ἡ στέρηση τῆς ἰδιότητας τοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίας μέ ἀπόφαση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ δικαστηρίου ἤ τῆς Συνόδου καί ἰσοῦται μέ πνευματικό θάνατο, διότι νεκρώνεται πνευματικῶς. Γι’ αυτό καί ἐπιβάλλεται ἐν ἐσχάτῃ ἀνάγκῃ».

Κατά τήν ταπεινή μου γνώμη, ὁ μεγάλος ἀφορισμός πρέπει νά ἐπιβάλλεται ὡς ἐσχάτη λύση σέ ἐκείνους μόνο τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι πεισματικά, ἀμετανόητα, μέ φοβερή ἀλαζονεία καί χωρίς ντροπή, διαστρέφουν καί καταπολεμοῦν τήν Χριστιανική ἀλήθεια, εἴτε σέ θέματα πίστεως εἴτε σέ θέματα ἠθικῆς Ἄξιοι τοῦ μεγάλου άφορισμοῦ ἤ ἀναθέματος καθίστανται δυστυχῶς οἱ διεστραμμένοι καί πωρωμένοι ἄνθρωποι, καυχῶνται δηλαδή οἱ ἴδιοι γιά τίς ἁμαρτίες τους καί τίς διαστροφές τους, καί μέ δῆθεν ἐπιστημονική ἐμβρίθεια προσπαθοῦν νά πείσουν καί τούς ἄλλους γιά τήν ὀρθότητα τῶν ἐπιλογῶν τους».

Στήν ἀπευκταία περίπτωση πού ἡ Βουλή ἀποτολμήσει τήν φρικτή πράξη νά νομοθετήσει τόν μιαρό καί διεστραμμένο γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τήν ἀλλόκοτη τεκνοθεσία παιδιῶν, μήπως θά πρέπει στούς βουλευτές πού θά τούς ὑπερψηφίσουν νά ἐπιβληθεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία ὁ μεγάλος ἀφορισμός, μέχρι νά συνετιστοῦν καί νά μετανοήσουν;

Ἄν ἕνας χριστιανός τιμωρεῖται ἀπό τόν πνευματικό του, πόσο μᾶλλον θά πρέπει νά τιμωρηθεῖ ἕνας βουλευτής πού ἀναίσχυντα θά ψηφίσει ἕνα νόμο πού μέ δαιμονική αὐθάδεια ἐναντιώνεται καί ναρκοθετεῖ τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη καί ζωή;

* Ο Παναγιώτης Ν. Γκουρβέλος είναι θεολόγος καθηγητής.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News