Μελισσανίδης: Ο «Χρυσός» στάζει μέλι για την Πάτρα

Πελοπόννησος Newsroom

Τα μετάλλια δεν ανήκουν σε πρωθυπουργούς, υπουργούς και προέδρους. «Δεν έχουν δικαίωμα στα μετάλλια κανενός Μελισσανίδη, κανενός Τεντόγλου, καμίας Κορακάκη, κανενός Ταμπάκου. Εμείς είμαστε που σπάμε τα πόδια μας».

Των ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΑΓΝΗ και  ΜΑΡΙΝΑΣ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ

Τα μετάλλια ανήκουν στον αθλητή: Ιωάννης Μελισσανίδης, ξεκάθαρη κουβέντα, στο Peloponnisos FM. Αλλά ο αθλητής δεν είναι μόνος του. Είναι και ο προπονητής του, είναι και οι γονείς του, «οι χρυσοί χορηγοί μου», όπως λέει και παίρνει χρώμα η φωνή του. Μνημονεύει διά βίου τη συνεισφορά τους στο πρώτο χρυσό μετάλλιο της ελληνικής γυμναστικής από το 1896, που είχε πάρει ο ίδιος, στα 18 του. Και ξεκινά από τον προπονητή του: «Τον κύριο Καπνίδη».

Συναντήσαμε τον Ιωάννη, έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους Ελληνες, στην οικία Παλαμά, με την ευκαιρία της έκθεσης ολυμπιακής δάδας που οργάνωσε το «σπιράλ». Φιλικός, ανοιχτός, νευρώδης και ευέλικτος, όπως τότε που κατέπλησσε τη διεθνή σκηνή, με το απίστευτο Αλμα Μελισσανίδη, του άριστα Δέκα των κριτών. Χειμαρρώδης και στη ραδιοφωνική μας κουβέντα.

Θυμηθήκαμε ότι με την αξίωσή του να προσφωνείται Ιωάννης, αποτέλεσε πρόδρομο του κινήματος γύρω από το δικαίωμα του προσωπικού προσδιορισμού.

«Εσείς είχατε το πρόβλημα και το καθρεπτίζατε σε μένα» λέει, εννοώντας τα μέσα ενημέρωσης. «Εγώ Ιωάννης βαπτίστηκα. Ηξερα από μικρός ποιος ήμουν και τι θέλω από αυτή τη ζωή»

Το στόμα του στάζει μέλι για την Πάτρα. Ξεκινάει από την ολυμπιακή του προετοιμασία στην πόλη μας, την καλή του συνεργασία με τον Δημήτρη Δημητρόπουλο, το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1999, στον «Τόφαλο»: «Φέραμε για πρώτη φορά στα χρονικά της ελληνικής γυμναστικής χάλκινο μετάλλιο στο ομαδικό. Η Πάτρα έχει ταυτιστεί για μένα με την ενόργανη γυμναστική».

Ανοιξε με τις επιτυχίες του δρόμο στους επόμενους; «Κάθε προσπάθεια είναι ατομική, αλλά τώρα που το λέτε, μπορεί και να ενέπνευσα κάποιους αθλητές. Οπως κι εγώ το 1992 είχα εμπνευστεί από τη Βούλα την Πατουλίδου. Αυτή την υπέροχη γυναίκα, τον υπέροχο άνθρωπο. Είπα: Πω, πω, μια Ελληνίδα κέρδισε τα 100 μ. εμπόδια. Αρα, αν εργαστώ κι εγώ σκληρά, μπορώ να το κάνω. Αρα αν ενέπνευσα κάποιους, μεγάλη μου τιμή».

Σήμερα; «Είμαι ένας Οδυσσέας. Με αγάπη για την τέχνη. Το ένα μου πόδι είναι στην Αμερική, με θέατρο και χοροθέατρο, και το άλλο στην Ελλάδα». Σαν παραγωγός παραστάσεων ετοιμάζει δουλειές που θα χαρεί να τις δείξει και στο Ωδείο της Πάτρας. Δίνει ένα σημείο μόνο: Η τελευταία του σχετίζεται με τον Λόρδο Βύρωνα.

Η κουβέντα δεν μπορεί να μην πάει στο Σκοπιανό ζήτημα. Δεν ξεχνάμε, ούτε φυσικά ο ίδιος, ότι το χρυσό του μετάλλιο είχε συμπέσει με την έξαρση του ζητήματος. Κάτω από τον οίστρο της επιτυχίας, και του χαρακτήρα, είχε ένθερμα τοποθετηθεί υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας σε συνέντευξη στο CNN. Εύλογο ήταν, εξηγεί. Ο ίδιος είναι Θεσσαλονικιός, με γονείς από τις Σέρρες και την Πέλλα. «Δεν υπήρχε περίπτωση να μην τοποθετηθώ» λέει, τονίζοντας το «υπήρχε» με έμφαση.
Σήμερα τι λέει; Αστράφτει. «Η συμφωνία των Πρεσπών ήταν πολύ κακή. Κάκιστη Και δεν το λέω μόνο εγώ. Βλέπετε το θράσος της Προέδρου των Σκοπίων, έτσι θα τη λέω, κι ας τους πονάει. Δεν μπορεί να καταπατείται η Συμφωνία. Δεν πρέπει να περιοριζόμαστε σε προειδοποιήσεις. Πρέπει να υπάρξουν κυρώσεις».

Η κουβέντα θα κλείσει με μια καλή κουβέντα: «Ενα μεγάλο ευχαριστώ στους Πατρινούς. Που είχαν σηκωθεί όρθιοι να χειροκροτήσουν τη Μορφούλα την Ντόνα, τη Βασιλική τη Μιλούση, εμάς, στο Πανευρωπαϊκό του «Τόφαλος», για το μετάλλιο που είχαμε πάρει. Θα σας έχω πάντα στην καρδιά μου».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News