Τα ψώνια και τα καψόνια
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις την ακρίβεια, είναι να σταματήσεις να αγοράζεις το προϊόν που η τιμή του αυξήθηκε καταχρηστικά, ιδίως αν η αύξηση αυτή δοκιμάζει επαχθώς τις δυνάμεις σου. Τι είναι αυτό που λες; πετάγεται η παρέα. Να κόψει ο άλλος τη φέτα; Και γιατί να μην την κόψει; αντιρωτάς. Αλλά οι απαντήσεις που εισπράττεις παροξύνονται περισσότερο. Ορισμένες καταναλώσεις έχουν ταυτιστεί με τη βιωσιμότητα και τις ανελαστικές ανάγκες του οργανισμού.
Ακόμα και όταν ουσιαστικά αποτελούν όψιμο παραδοσιακό στοιχείο του μεταπολεμικού καλοζωισμού. Συνεπώς οι συζητήσεις αλλοιώνονται, και παίρνουν την κλασική χροιά: Μια αναμέτρηση μεταξύ υποτιθέμενων υποστηρικτών «του συστήματος» και υποτιθέμενων επικριτών του. Ο Μητσοτάκης και οι πολυεθνικές που τον άγουν και τον φέρουν. Οι προσχηματικές επιστολές προς την φον ντερ Λάιεν. Η γενίκευση της κουβέντας με αποφορά κατά του σάπιου πολιτικού κόσμου.
Η πανηγυρική αναγγελία ότι δεν θα πάμε να ψηφίσουμε. Θα τους μαυρίσουμε και θα δουν τι έχουν να πάθουν. Ετσι, οι κερδισμένοι των εκλογών είναι οι Βελόπουλοι και οι Νατσιοί που λένε στον κόσμο αυτά που θέλει να ακούει. Διερωτάσαι γιατί τελικά φτάσαμε να μας γοητεύει αυτή η ρητορική. Υποτιμάς την καταλυτική λειτουργία της υπεραπλούστευσης.
Γεμίσαμε κινήματα, ρεύματα και τάσεις τα τελευταία χρόνια. Μέχρι και η ανοησία κάνει καριέρα στην κοινωνία και τον δημόσιο βίο, πρωτίστως δε στις ενημερωτικές προτιμήσεις. Αλλά δεν αναπτύχθηκε ποτέ ένα γνήσιο και αποτελεσματικό καταναλωτικό κίνημα, το μόνο που θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμο στη φάση που διανύουμε, και που θα μπορούσε να τρομοκρατήσει πολυεθνικές της παραγωγής και της διακίνησης διάθεσης προϊόντων, πολυκαταστήματα και εφοδιαστικές αλυσίδες, πολιτικές εξουσίες και μιντιακό σύμπαν.
Ένα κίνημα που θα έδινε την πραγματική αξία στο χρήμα, αξία υλική και ηθική, και ταυτόχρονα θα μας εισήγαγε στον χαμένο παράδεισο της λιτότητας, της μετρημένης ζωής, οι οποίες χαρακτήριζαν τον προγενέστερο βίο των Ελλήνων, κατά τις εποχές των λιπόσαρκων σωμάτων και των άδειων- για τα σημερινά δεδομένα- ψυγείων. Δεν ήταν τόσο ζήτημα αρετής- η αρετή καλλιεργείται από τις συνθήκες, άλλωστε, και δεν είναι συνειδητή επιλογή- όσο προσαρμογής στην πραγματικότητα: Ο κόσμος την έβγαζε με αυτά που είχε και ούτε που ονειρευόταν αυτά που δεν είχε, διότι δεν τα ήξερε, όπως για παράδειγμα τη μεγάλη πίτσα ως βολικό βραδινό. Τα μάθαμε εν μια νυκτί, βέβαια, διότι ο διάβολος είναι πολύ ευχάριστος τύπος, ενώ ο θεός είναι αυστηρός και σου διδάσκει να ανακαλύπτεις ηδονή στη στέρηση και την απαγόρευση. Τελευταία, πάντως, κερδίζει έδαφος, καθώς όλο και περισσότερος κόσμος ανακαλύπτει ευχαρίστηση στους μαραθωνίους
Ένα καταναλωτικό κίνημα βέβαια δεν χρειάζεται να κηρύξει τον αναχωρητισμό, αλλά μπορεί να μας φέρει σε αναμέτρηση με το ερώτημα της γνησιότητας μιας καταναλωτικής ανάγκης, η οποία πολύ συχνά είναι ψευδεπίγραφη και υπηρετεί ψυχολογικές παραμέτρους συν τη βασανιστική αγωνία της καλής διατροφής, η οποία έβαλε στη ζωή μας τα Ιμαλάια, επιβεβαιώνοντας ότι έρχεται το βουνό στον Μωάμεθ, αν ο Μωάμεθ κάνει το κορόιδο. Ακούμε ιστορίες για υπεραιωνόβιους ανθρώπους και αναζητάμε το μυστικό τους σε ελαιόλαδα, σταμναγκάθια και μακάριες Ικαρίες, ενώ πιθανότατα το συγκεκριμένο στιλ ζωής δεν προέβλεπε πυκνή ενασχόληση με τα πραγματικά ή ψηφιακά ράφια σούπερ μάρκετ.
Εχουμε βέβαια και τα απορρυπαντικά και τα μαλακτικά και τα αντιμαλακτικά, τα προμαλακτικά, και τα μεταμαλακτικά, τα αλλεπάλληλα πλυντήρια και τα ρεύματα.
Κανείς αιρετικός δεν τολμά να αμφισβητήσει την αναγκαιότητά τους, διότι για κάποιους τέτοιους λόγους σε καίνε σήμερα, ενώ αν παραστήσεις τον μάγο όχι απλώς δεν διατρέχεις κίνδυνο, αλλά θα πάρεις και εκπομπή. Μοιραία, ύστατη λύση είναι οι επιστολές στην Ούρσουλα, η αποφορά κατά του συστήματος και η αποχή στην κάλπη.
Ευτυχώς κερδίζουμε και κανέναν ευρωπαϊκό τίτλο μια στο τόσο και ξεχυνόμαστε στους δρόμους για να προεκτείνουμε τη χαρά μας, να τη διασταυρώσουμε με τις χαρές των άλλων φίλων της ομάδας και να τη ζευγαρώσουμε πανηγυρικά, κορνάροντας και σχηματίζοντας το σήμα της νίκης μπροστά στις κάμερες, αν και οι κάμερες δεν είναι πια τόσο απαραίτητες αφού κινηματογραφούμε μια χαρά και μόνοι μας, χάρη στο κινητό μας με τις άπειρες εφαρμογές του, όλες απαραίτητες, όπως το ενάμιση κιλό φέτα και η ντομάτα τον χειμώνα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
