Αχαΐα: Εφυγε και κηδεύτηκε ο Αχαγιώτης ήρωας της Κύπρου Νίκος Τσάμης

Γιώργος Αναστασόπουλος

Εφυγε και κηδεύτηκε χθες ένας από τους αφανείς ήρωες της κυπριακής τραγωδίας του 1974. Ο 69χρονος Νίκος Τσάμης που και στην τελευταία μάχη της ζωής του αναμετρήθηκε γενναία με τον καρκίνο, άφησε τα εγκόσμια μ’ ένα αναπάντητο «γιατί» να έχει σκεπάσει το φέρετρό του: «Γιατί μείναμε αβοήθητοι εκείνες τις μαύρες μέρες;».

Ο εκλιπών υπηρετούσε στην ΕΛΔΥΚ και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή, γνωρίζοντας εκ του σύνεγγυς τη βαρβαρότητα του «Αττίλα Ι» και «Ατίλλα ΙΙ». Πολέμησε τον Τούρκο εισβολέα με αυταπάρνηση, κινδύνευσε, αλλά ευτυχώς βγήκε αλώβητος απ’ όλες τις άνισες μάχες.

Ο Νίκος Τσάμης υπηρέτησε την πατρίδα επί τρία ολόκληρα χρόνια κι όταν απολύθηκε από το στρατό, επέστρεψε στη γενέτειρά του Κάτω Αχαΐα όπου ασχολήθηκε με τις αγροτικές καλλιέργειες και δημιούργησε μια αγαπημένη οικογένεια.

Σε όλα τα χρόνια της ζωής του αρνείτο ταπεινά τον χαρακτηρισμό του ήρωα, αλλά ποτέ δεν ξέχασε τις δραματικές ώρες της εισβολής στη Μεγαλόνησο, τους πεσόντες στις μάχες και τους αγνοούμενους.

ΜΕΘΥΣΕ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!
Υπηρετούσε στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στο Γερόλακο σαν καταδρομέας και πολέμησε γενναία σε μάχες εκ του συστάδην με τους Τούρκους. Εξιστορώντας, σε μια από τις εκδηλώσεις της θλιβερής επετείου, τις συνθήκες του αγώνα κατά του εχθρού, είχε πει ότι «ο ίδιος και οι συμπολεμιστές του κατάφεραν να αποκρούσουν 14 οργανωμένες επιθέσεις των Τούρκων για να μην καταληφθεί το στρατόπεδο του Γερόλακου. Ηταν άνισες όλες οι μάχες γιατί οι Τούρκοι ήταν ένα ολόκληρο Σύνταγμα με 45 τανκ…».

Η ευτυχία και η γενναιότητα των πολιορκημένων της ΕΛΔΥΚ μνημονεύεται πάντα σε αφιερώματα του BBC. Στην ίδια εκδήλωση και σε κλίμα φόρτισης είχε εξηγήσει την αποκοτιά της αντίστασής τους:

«Κάτι τέτοιες στιγμές σε κυριεύει το αίσθημα της αυτοθυσίας. Δεν μπορείς να μείνεις αμέτοχος, μεθάς εκείνες τις ώρες και γλεντάς τον πόλεμο και τον θάνατο»!

ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ
Ο Νίκος Τσάμης, όπως και οι συμπολεμιστές του, δεν ήθελαν να εκκενώσουν το στρατόπεδο. Διατάχθηκαν, όμως, να οπισθοχωρήσουν γιατί είχε χαθεί το 1/3 των ανδρών. Στρατοπέδευσαν, λοιπόν, στα Δευτερά κι εκεί έμελλε να γνωρίσει τη σύντροφο της ζωής του, την κυρία Ελένη. Στην αντάρα του πολέμου άνθισε ένας έρωτας, παντρεύτηκαν και απέκτησαν τρία παιδιά. Την Μαρία, τον Χρήστο και τον Κωνσταντίνο. Το πρότυπο του ήρωα πατέρα ήταν αρκετό για ν’ ακολουθήσουν οι γιοί του καριέρα στρατιωτικού.

Ο Νίκος Τσάμης είναι ο πρώτος από τους τέσσερις αχαγιώτες συμπολεμιστές που εγκατέλειψε τα εγκόσμια. Οι άλλοι τρεις, για την ιστορία, που αντάμωσαν πολλές φορές με το θάνατο στα πεδία των μαχών της Κύπρου και χθες αποχαιρέτησαν τον συναγωνιστή τους, είναι οι Χαλιώτης, Ζούκουρας και Ζερδεβάς.

Η νεκρώσιμη ακολουθία του αφανούς ήρωα εψάλη στον Ι.Ν. του Τιμίου Σταυρού της Κάτω Αχαΐας χθες το πρωί στις 11. Η πατρίδα ήταν απούσα.

Ας είναι και ας αποδώσουμε στον κορονοϊό την απουσία. Αλλωστε, διαχρονικά θα ισχύει το τι έκανες εσύ για την πατρίδα κι όχι η πατρίδα για σένα…
Ο Νίκος Τσάμης κι όσοι πολέμησαν στην Κύπρο δεν είδαν με τα μάτια τους μόνο τη φρίκη και την τραγωδία του πολέμου, είδαν και την προδοσία…

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News