ΑΦΙΕΡΩΜΑ Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός – Ερρίκος Ντυνάν: Η μάχη που ξύπνησε τον Άνθρωπο

Ο Ερρίκος Ντυνάν γεννήθηκε σαν σήμερα 8 Μαΐου 1828 στη Γενεύη της Ελβετίας. Ηταν Ελβετός επιχειρηματίας και κοινωνικός ακτιβιστής. Υπήρξε ο ιδρυτής του Ερυθρού Σταυρού και τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1901.

Ηταν ο πρωτότοκος γιος του επιχειρηματία Ζαν Ζακ Ντυνάν και της Αντουανέτ Κολαντόν. Οι Ντυνάν ήταν πιστοί χριστιανοί του καλβινιστικού δόγματος, με σημαντική επιρροή στην κοινωνία της Γενεύης και αξιοσημείωτο φιλανθρωπικό έργο. Από νωρίς εμφύσησαν στον γιο τους την αξία της κοινωνικής προσφοράς και της φιλανθρωπίας.

Στα 19 του ο Ερρίκος Ντυνάν ίδρυσε με μία παρέα φίλων του ένα σύλλογο μελέτης της Βίβλου και συνέδραμαν οικονομικά φτωχούς και αποφυλακισμένους. Εξαιτίας των μέτριων επιδόσεών του παράτησε το Κολέγιο και άρχισε να εργάζεται σε μία τράπεζα. Το 1852 ίδρυσε το ελβετικό παράρτημα της Χριστιανικής Αδελφότητος Νέων (ΧΑΝ, UMCA) και τρία χρόνια αργότερα έλαβε μέρος στην ίδρυση της Διεθνούς ΧΑΝ στο Παρίσι.

Το 1856 εγκατέλειψε την τράπεζα και δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στην Αλγερία, που βρισκόταν τότε υπό γαλλική κατοχή. Οι αποικιακές αρχές τού έβαζαν πολλά εμπόδια κι έτσι αποφάσισε να απευθυνθεί προσωπικά στον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’. Η συνάντησή τους επρόκειτο να γίνει στην Ιταλία, όπου ο γαλλικός στρατός μαχόταν στο πλευρό των Ιταλών εναντίον των Αυστριακών, που κατείχαν μεγάλο μέρος της Βόρειας Ιταλίας.

Η γέννηση του Ερυθρού Σταυρού

Ετσι, ο Ερρίκος Ντυνάν έγινε αυτόπτης μάρτυρας της μάχης του Σολφερίνο στις 24 Ιουνίου 1859, που στοίχισε τη ζωή σε περίπου 40.000 στρατιώτες και των δύο πλευρών. Θυμήθηκε το ανθρωπιστικό του παρελθόν και οργάνωσε υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, τόσο για τους Γάλλους και Ιταλούς όσο και για τους Αυστριακούς τραυματίες.

Με το έργο του «Ανάμνηση από το Σολφερίνο» («Un Souvenir de Solferino», 1862) πρότεινε να δημιουργηθούν σε όλες τις χώρες εθελοντικές οργανώσεις περίθαλψης, με σκοπό την πρόληψη και ανακούφιση του πόνου στον πόλεμο και την ειρήνη, χωρίς φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις. Πρότεινε, επίσης, μία διεθνή συμφωνία, που θα κάλυπτε τους τραυματίες πολέμου, η οποία υπογράφτηκε στη Γενεύη το 1864, τη χρονιά που ίδρυσε τον Ερυθρό Σταυρό και σχηματίστηκαν οι πρώτες εθνικές οργανώσεις.

Η πρόεδρος Τάνια Κανελοπούλου με τη σημαία του ΕΕΣ

Η πορεία προς το τέλος 

Αφού χρεοκόπησε, επειδή είχε παραμελήσει τις επαγγελματικές του υποθέσεις, ο Ντυνάν έφυγε το 1867 από τη Γενεύη κι έζησε το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης ζωής του στη φτώχεια και την αφάνεια.

Το 1887 κατέληξε στο ελβετικό χωριό του Χέυντεν, που βλέπει στη λίμνη Κωνστάνς, όπου και αρρώστησε. Βρήκε καταφύγιο στο τοπικό άσυλο, και εκεί τον ανακάλυψε το 1895 ένας δημοσιογράφος, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο για αυτόν, το οποίο μέσα σε λίγες μέρες ξανατυπώθηκε στον Τύπο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μηνύματα συμπάθειας έφτασαν στον Ντυνάν από όλο τον κόσμο -σε μία βραδιά ήταν πάλι διάσημος και τιμημένος. Το 1901 έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Ο Ερρίκος Ντυνάν πέθανε στις 30 Οκτωβρίου του 1910.

Σήμερα, πλείστα νοσοκομεία – θεραπευτήρια και ινστιτούτα ανά τον κόσμο καθώς και δρόμοι πλησίον αυτών φέρουν το όνομά του.

Τι σημαίνει όμως για τους εθελοντές του ΕΕΣ ο Ερίκος Ντυνάν; Σε αυτό το ερώτημα μας απαντούν τρεις εθελοντές του Τμήματος Πάτρας του ΕΕΣ.

Στον εθελοντισμό ένιωσα πως δεν υπάρχουν σύνορα-χρώμα-θρησκεία στον ανθρώπινο πόνο.

Γεννήθηκαν τόσα πολλά συναισθήματα χαράς-λύπης- ενθουσιασμού-απογοήτευσης αλλά ποτέ δεν σταματάς!

Αρχισα να ανακαλύπτω άγνωστα κομμάτια του εαυτού μου, ξεπέρασα τις φοβίες μου, έζησα μικρά «θαύματα», έδωσα αγάπη και πήρα περισσότερη και αυτή θαρρώ είναι η μαγεία του ανθρωπισμού.

Η ζωή δεν περιμένει, εκεί έξω, δίπλα μας υπάρχουν ευάλωτες ομάδες ανθρώπων, ένα χάδι σ’ ένα «χαμένο» παιδί, μια αγκαλιά σ’ έναν ξεχασμένο ηλικιωμένο , δύο κουβέντες από την ψυχή σου που μπορούν να λυτρώσουν μια άλλη ψυχή.

Στην ανθρώπινη ύπαρξη δεν υπάρχουν στερεότυπα , όλοι έχουν δικαίωμα στην αξιοπρέπεια στη ζωή, στη χαρά
Να γίνουμε όλοι ένας κρίκος, να μεγαλώσει η αλυσίδα της προσφοράς , να κάνουμε ένα χώρο στη ψυχή μας για τον Ανθρωπο».