Αιμίλιος Χειλάκης στην «Π»: «”Μήδεια” η Πισπιρίγκου; Αφελής όποιος το λέει!»

Ο Αιμίλιος Χειλάκης ανεβάζει Δευτέρα και Τρίτη την «Μήδεια» στην Πάτρα και μιλάει για όλα στην «ΠτΔ»

Αιμίλιος

Πόσο «παρεξηγημένη» είναι τελικά η Μήδεια; Η τραγική αυτή ηρωίδα του Ευριπίδη, είναι το αυτονόητο κλισέ που κατά καιρούς έχει χαρακτηρίσει στυγερές μητέρες παιδοκτόνους και έχει παραλληλισθεί με τέτοιες ειδεχθείς υποθέσεις που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη. Τους τελευταίους μήνες ειδικότερα, έχει συνδεθεί με τη Ρούλα Πισπιρίγκου για την πολύκροτη υπόθεση που σχετίζεται με ενδεχόμενη ευθύνη της ήδη προφυλακισμένης μητέρας, για τους θανάτους των παιδιών της.

Μήπως όμως έτσι, αδικούμε την Μήδεια; Ο Αιμίλιος Χειλάκης, μιλώντας την «ΠτΔ», εξηγεί γιατί μία τέτοια σύνδεση είναι τουλάχιστον «αφελής». Αποκαλύπτει επίσης τους λόγους που δεν συνεργάζεται με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας τα τελευταία χρόνια, παρά τις προτάσεις που έχει καταθέσει.

Αφορμή για την κουβέντα μας, η παράσταση «Μήδεια» του Ευριπίδη, που παρουσιάζεται Δευτέρα και Τρίτη (ώρα 21:30) από το Διεθνές Φεστιβάλ στο Δημοτικό Θερινό Θέατρο Πάτρας, σε σκηνοθεσία του Μανώλη Δούνια και του ίδιου του Αιμίλιου Χειλάκη, ο οποίος και πρωταγωνιστεί, μαζί την Αθηνά Μαξίμου και τον Αναστάση Ροϊλό.

Πώς αποκωδικοποιείς τη «Μήδεια» σκηνοθετικά σε αυτή την παράσταση;

Η Μήδεια είναι γνωστή ως η μητέρα παιδοκτόνος, η οποία από ζήλεια σκότωσε τα παιδιά του άνδρα της, γιατί αυτός την παρατούσε για μία άλλη γυναίκα. Η δική μας η οπτική είναι η συνέχεια μιας σπουδής που κάνω, για το πώς συμπεριφέρεται το κοινωνικό σύνολο απέναντι στον ξένο.
Η Μήδεια είναι μια ξένη, μια βάρβαρη, που τη φέρνει στην Ελλάδα, σαν «λάφυρο» από μία βάρβαρη χώρα μαζί με το χρυσόμαλλο δέρας, ο Ιάσων, ένα πατριαρχικό μοντέλο αρσενικού. Είναι ένα αδύναμο μέλος του κοινωνικού συνόλου, σαν ξένη και σαν γυναίκα. Εμείς μελετάμε πώς συμπεριφέρεται το πατριαρχικό μοντέλο, είτε από την πλευρά του συζύγου, του αδελφού και της κυβερνητικής εξουσίας, απέναντι στον ξένο και τη γυναίκα. Είναι δηλαδή μια προβληματική πάνω στο πώς τα πατριαρχικά μοντέλα επιδρούν πάνω στη γυναίκα.

«ΜΗ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ ΤΗ ΜΗΔΕΙΑ ΜΕ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ»

Είναι λάθος να συνδέουμε τη Μήδεια, με μητέρες παιδοκτόνους;

Είναι ατόπημα! Γιατί η Μήδεια δεν σκότωσε τα παιδιά της επειδή ζήλευε τον άνδρα της. Τα σκοτώνει επειδή ξέρει, ότι θα τα σκοτώσουν οι συγγενείς του Κρέοντα. Γι αυτό άλλωστε τη δικαιώνει στο τέλος του έργου και ο ίδιος ο Ευριπίδης.

Οπότε, ούτε είναι δόκιμο να κατηγορείται ως «σύγχρονη Μήδεια» η Ρούλα Πισπιρίγγου…

Πρόσεξε, μια γυναίκα το να σκοτώνει τα ίδια της τα παιδιά, μόνο και μόνο για να μην τα σκοτώσουν άλλοι, είναι ένα μοντέλο που το έχουμε δει πολλές φορές να επαναλαμβάνεται παλαιότερα. Το έκαναν πολλές γυναίκες στο Αουσβιτς, για να μην τα σκοτώσουν οι Γερμανοί. Το έκαναν κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, οι μανάδες στο Ζάλογγο, στη Χίο και αλλού. Υπάρχει δηλαδή μία πράξη, που, προς Θεού, δεν μπορεί ποτέ να ονομαστεί ηρωική, αλλά που «δικαιώνεται» μέσα στο μυαλό των ανθρώπων που κάνουν αυτή την πράξη.

Το να μπερδέψουμε αυτή την πράξη, που είναι σχεδόν λυτρωτική, με ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις, είναι τουλάχιστον αφελές. Οποιος ονομάζει την τωρινή περίπτωση της Πάτρας «μοντέρνα Μήδεια», είναι αφελής! Είναι αφελής και το αποδοκιμάζουμε!

Αιμίλιος

Ακολουθώντας το πρότυπο των τριών υποκριτών της αρχαίας τραγωδίας όλα τα πρόσωπα του δράματος ενσαρκώνονται από τρεις ηθοποιούς. Γιατί;

Αυτό είναι το μοντέλο το οποίο μελετάμε. Στην Αρχαία Ελλάδα, ήταν μόνο τρεις οι υποκριτές που έπαιζαν όλους τους ρόλους του έργου. Γιατί ήταν μέρος θρησκευτικών εορτών και εορτών που είχαν να κάνουν με τον θεό Διόνυσο. Το σύστημα των τριών είχε από τότε μια ιερότητα. Εμείς το κάνουμε, γιατί θέλουμε να αποφορτίσουμε τον όποιο μοντέρνο ηθοποιό από ψυχολογισμούς. Δεν χρειάζεται να συνομιλήσει ψυχολογικά με τους ήρωες. Αυτούς τους ήρωες για τους παραστήσεις, συνομιλείς ρυθμικά.

Η ΓΙΩΤΑ ΝΕΓΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ

Πώς προέκυψε η επιλογή της γνωστής τραγουδίστριας Γιώτας Νέγκα, στον Χορό;

Το μέρος του Χορού το οποίο τραγουδιέται, είναι ένα από τα δομικά στοιχεία της αρχαίας τραγωδίας. Και επειδή ήταν ένα πάρα πολύ λαϊκό είδος και αφορούσε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού και όχι τους έχοντες και κατέχοντες τη γνώση, εμείς αποφασίσαμε για το λόγο αυτό να έχουμε μια λαϊκή τραγουδίστρια. Μια φωνή που την ξέρεις και σε ηρεμεί. Εχουμε μαζί μας, την κατά τη γνώμη μου μεγαλύτερη λαϊκή τραγουδίστρια του καιρού μας. Και αυτό μας βοηθάει, να μιλήσουμε αυτά τα σπουδαία ποιήματα που είναι τα χορικά, με τη λαϊκότητα που τους αρμόζει. Και όταν λέω λαϊκότητα, καταλαβαίνεις ότι τη βάζω πολύ ψηλά αυτή τη λέξη. Και δεν την μπερδεύω με τον όρο λαϊκισμό, με τον οποίο έχουμε βασανιστεί τα τελευταία χρόνια, ειδικά με το πολιτικό μας σύστημα, ένθεν κακείθεν.

«ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΗΠΕΘΕ, ΕΦΟΣΟΝ…»

Εχεις κάνει σημαντικά πράγματα με τον ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας κατά το παρελθόν. Θα ήθελες να συνεργαστείς ξανά;

Βεβαίως! Αν δημιουργηθεί ξανά η συνθήκη εκείνη, που το ΔΗΠΕΘΕ θα αποκτήσει μια ταξιδιάρικη λογική, με μεγάλες παραστάσεις και περιοδείες. Θέλω να συνεργαστώ ξανά. Οταν το ΔΗΠΕΘΕ αποκτήσει ξανά αυτή την αίσθηση ότι τα πράγματα πρέπει να ταξιδεύουν, εγώ θα είμαι μαζί του και δίπλα του!

Την οποία αίσθηση, δεν την έχει τώρα;

Νομίζω όχι. Και τις δύο προτάσεις που έχω κάνει για συνεργασία και πέρυσι τον «Οθέλλο» και φέτος τη «Μήδεια», για κάποιους λόγους, φαντάζομαι πολύ σημαντικούς, το ΔΣ δεν τις δέχθηκε. Αποδεικνύεται ότι δεν θέλανε συνεργασία…

Χάρηκες τη συμμετοχή σου στις «Αγριες Μέλισσες»;

Ηταν πάρα πολύ μεγάλη τύχη, γιατί γνώρισα όλα αυτά τα νέα παιδιά που είναι το μέλλον του ελληνικού θεάτρου. Σε αυτούς θα στηριχθούμε, να το ξέρετε. Η σειρά αυτή που έδωσε τη δυνατότητα να συνομιλήσω ξανά, με έναν κόσμο, ο οποίος δεν με ήξερε. Οχι πως θα κερδίσω κάτι παραπάνω, προς Θεού, δεν είναι θέμα αναγνωρισιμότητας. Είναι καθαρά θέμα του πιστεύω μου και του τρόπου της υποκριτικής, που τον επικοινώνησα σε ακόμα περισσότερο κόσμο. Οτιδήποτε έχει ποιότητα πρέπει να αφορά τον πολύ κόσμο. Και πάντα αυτό προσπαθώ να κάνω. Και πίστεψέ με, σε άλλες σειρές που μου είχαν προταθεί τα τελευταία 11 χρόνια, για κάποιους λόγους δεν είπα ναι. Δεν μου ταίριαζαν…

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Γενική είσοδος 20 ευρώ, μειωμένα – ΑΜΕΑ, άνεργοι, άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και φοιτητές: 17 ευρώ.
Σημεία προπώλησης: viva.gr, Ταμείο Δημοτικού Θεάτρου Πάτρας (2610-273-613), Δισκοπωλείο Joe Records – Καραϊσκάκη 134 (2610-620-673), Βιβλιοπωλείο «Ροδόπουλος» – Κορίνθου 274 (2610-273-287).