Ακταίο-Ρίο – Παλιά Γεωργική Σχολή: Το Πανεπιστήμιο σώζει το πέτρινο κτίριο!

Το ακαδημαϊκό μας ίδρυμα, κόντρα στην χρόνια αβελτηρία του Δήμου Πατρέων, πήρε την πρωτοβουλία και δρομολόγησε τη σύνταξη μελετών που θα ανοίξουν το δρόμο για την αναστήλωσή του!

Γεωργική

Στα χέρια του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πρύτανη Χρήστου Μπούρα, πέρασε πλέον η διάσωση και ανάδειξη του υπεραιωνόβιου πέτρινου κτιρίου στα σύνορα του Ακταίου και του Ρίου, που αν και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Μικρασιατική Καταστροφή και τους πρόσφυγες, έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε μια μικρή …χωματερή! Ενώ το τελευταίο διάστημα, όπως είχε αποκαλύψει η «Π» επιτήδειοι κλέβουν ανενόχλητοι… πέτρες από αυτό, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει πλέον ακόμα και με κατάρρευση! Ηδη έχουν αφαιρεθεί παραστάδες και ποδιές παραθύρων, όπως και κάποια από τα λαξευμένα τοξωτά υπέρθυρα, ενώ όπως φαίνεται, σειρά έχουν και οι ακρογωνιαίοι λίθοι του κτιρίου!

Μετά τα διαδοχικά αποκαλυπτικά δημοσιεύματα της «Π», ο Πρύτανης ανέλαβε προσωπική πρωτοβουλία. Οπως έχει επισημάνει η εφημερίδα μας, πρόκειται για ένα πέτρινο κτίριο με ιστορία μεγαλύτερη του ενός αιώνα και ιδιαίτερη αρχιτεκτονική αξία, που ρημάζει αναξιοποίητο μέσα στην εγκατάλειψη και την βρώμα, παρά το γεγονός ότι αποτελεί εμβληματικό σημείο της περιοχής και σημείο αναφοράς για τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής!

Το πέτρινο κτίριο ήταν ιδιοκτησίας του υπουργείου Γεωργίας και σε αυτό λειτουργούσε εκείνη την εποχή, η περίφημη Γεωργική Σχολή. Το 1922, υποδέχθηκε τους κατατρεγμένους από το οθωμανικό σπαθί, Ελληνες της Μικράς Ασίας. Το οίκημα προσφέρθηκε για να στεγάσει οικογένειες, ενώ σε όλα τα όμορα οικόπεδα που παραχώρησε το υπουργείο Γεωργίας, εγκαταστάθηκαν και μεγαλούργησαν οι υπόλοιποι πρόσφυγες.

Εκεί δημιουργήθηκε η συνοικία «Προσφυγικά» του Ρίου, μία περιοχή που «ζυμώθηκε» με την τοπική κοινωνία και οι άνθρωποί της αφομοιώθηκαν στον ιστό του χωριού, προσφέροντας τα μέγιστα σε όλους τους τομείς της οικονομικής και καθημερινής ζωής του τόπου.

Μόνο δύο από αυτά τα οικόπεδα έμειναν αδιάθετα και ένα από αυτά ανήκει σήμερα στην Κοινότητα του Ρίου. Το κτίριο βρίσκεται στη συμβολή των οδών Σμύρνης και Καραμανλάκη και σήμερα, με τις διοικητικές και γεωγραφικές αλλαγές του Καλλικράτη, το κτίριο ανήκει στο Ακταίο, αλλά ιστορικά παραμένει πάντα ταυτισμένο με το Ρίο.

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΟΥΡΑ

Το Πανεπιστήμιο Πατρών και ο Πρύτανης Χρήστος Μπούρας, ήρθε σε συνεννόηση με την πρόεδρο του Δημοτικού Διαμερίσματος Ρίου, Νικολίτσα Μπετιχαβά και τον πρόεδρο του Δημοτικού Διαμερίσματος Ακταίου, Δημήτρη Καραΐσκο, οι οποίοι είχαν επιδοθεί σε έναν τιτάνιο αγώνα προκειμένου το κτίριο να αναστηλωθεί και να στεγάσει ένα σύγχρονο μουσείο της τοπικής ιστορίας. Ως γνωστόν, το κτίριο ανήκει στον Δήμο Πατρέων και για πολλά χρόνια ήταν στα… αζήτητα!

Ο,τι δεν έχει κάνει εδώ και τόσα χρόνια ο Δήμος, φαίνεται ότι θα το κάνει τελικά το Πανεπιστήμιο Πατρών: Πριν μερικές ημέρες, ομάδα φοιτητών του Τμήματος Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Πατρών, με επικεφαλής και συντονιστή, τον Καθηγητή Αρχιτεκτονικής και Συντηρήσεων, Πέτρο Κουφόπουλο, επισκέφθηκε το πέτρινο κτίριο κάνοντας αυτοψία.

Στόχος είναι να συνταχθούν από τις ομάδες των φοιτητών αρκετές προτάσεις, ώστε να αναδειχθεί η επαρκέστερη και αρτιότερη μελέτη αποκατάστασης και επανάχρησης του κτιρίου. Στη συνέχεια με βάση αυτή τη μελέτη και με την αρωγή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, θα αναζητηθούν τα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία από ευρωπαϊκά προγράμματα, ώστε να αναδειχθεί το κτίριο.
Συμπαραστάτες στην προσπάθεια αυτή, είναι επίσης η Καθηγήτρια Κατερίνα Λιάπη και οι εντεταλμένοι διδάσκοντες, Νάσος Κουμάντος και Γιάννης Παπαδόπουλος.

Οπως σημειώνουν οι δύο πρόεδροι των Δημοτικών Διαμερισμάτων Ρίου και Ακταίου στην «Π», πρόθεσή τους είναι η αναστήλωση του κτιρίου και η μετατροπή του σε άτυπο μουσείο και χώρο εκδηλώσεων του Ρίου και της ευρύτερης περιοχής. Τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα ζωντανό κύτταρο της τοπικής ιστορίας, ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας και καλαισθησίας, που δεν θα επιτρέψουμε να κατεδαφιστεί, ώστε να παραδοθεί στις επόμενες γενιές και να αποδοθεί στην περιοχή, ως φόρος τιμής στο προσφυγικό στοιχείο!»

Μιλώντας στην «Π», ο Καθηγητής Πέτρος Κουφόπουλος, συντονιστής της όλης προσπάθειας είπε ότι, η τελική μελέτη θα είναι έτοιμη τον προσεχή Ιούνιο. Ετσι όπως φαίνεται, η παρέμβαση του Πανεπιστημίου και του Πρύτανη, θα προσφέρει την πολυπόθητη λύση και θα διασώσει το ιστορικό αυτό αρχιτεκτονικό μνημείο.