Άλλος με τη βάρκα μας;

Κωνσταντίνος Μάγνης

Εφτασε στην Ελλάδα σε μια σπιθαμιαία βάρκα και έγινε πρόσωπο της ημέρας μετά από τρία χρόνια. Και ευλόγως: Ο νεαρός Ιρανός έσκισε στις πανελλαδικές εξετάσεις και φώτισε την επικαιρότητα και τις ψυχές μας. Ψάλλονται διθύραμβοι για τη δύναμη της ψυχής και γίνεται σοφιστικέ σάτιρα σε όσους υποτιμούν το μεταναστευτικό στοιχείο και δεν συγκινιούνται από τη σκέψη ότι η σκληρή ανάσχεση της πρόσβασης δεινοπαθούντων συνανθρώπων στο ελληνικό έδαφος, πνίγει τις προοπτικές τους να ξεδιπλώσουν ταλέντα, φλόγα, δεξιότητες, προσωπικότητες, χαρακτήρες και να κάνουν μια προκοπή που κάθε ον δικαιούται στον πλανήτη. Και μετά πιάνουμε τη συζήτηση μέχρι ποιο σημείο το δικαίωμα
του ενός στην προκοπή επιβάλλει τη δική μας υποχρέωση σε διευκόλυνση. Και μας παίρνει πρωί χωρίς να έχουμε συμφωνήσει. Σίγουρα πάντως, στα πρόσωπα νεαρών σαν τον Ιρανό της ιστορίας μας, βλέπουμε πόσο άδικα είναι κάποια στερεότυπα που ορισμένοι
δυσανεκτικοί απέναντι στον ξένο χρησιμοποιούν σαν όπλα αμύνης. Και πόσο ηλίθιες και εγκληματικές είναι οι γενικεύσεις, κάτι που συγκλονιστικά έδειξε ο Ιστγουντ στο αριστουργηματικό Γκραντ Τορίνο, που θα συγκινούσε και ρατσιστές, που βέβαια θα έλεγαν
«μακάρι οι μετανάστες να ήταν σαν και τους μετανάστες της ταινίας».

Τελεία, παράγραφος: Αυτά άλλωστε ειπώθηκαν τις προηγούμενες ώρες από πολλούς εξαντλητικά και εύστοχα. Εμείς στεκόμαστε στη βαθμολογία του νεαρού. Αρίστευσε παντού, εκτός από την Εκθεση. Εκεί πήρε 13,5, βαθμό που παίρνουν και πολλοί ημεδαποί
υποψήφιοι. Δεν κάνουν όλοι γι’ αυτό το μάθημα, για μυριάδες πιθανούς λόγους, ο κυριότερος από τους οποίους ίσως είναι ότι ποτέ δεν θέλησαν να κάνουν. Γιατί υστέρησε το παλιόπαιδο από το Ιράν στην έκθεση; Δεν λες που πήρε και 13,5; Όταν ήρθε στη χώρα μας
δεν ήξερε καθόλου ελληνικά.

Για στάσου, ρε φίλε. Είναι δυνατόν να μαθαίνεις μια γλώσσα- σαν τη δική μας, μάλιστα, με τις δύσκολες κλίσεις – μέσα σε τρία χρόνια και να περνάς τη βάση σε ένα μάθημα που πρωτίστως απαιτεί να κατέχεις και να χειρίζεσαι την εθνική γλώσσα επαρκώς; Σύμφωνοι,
μπορεί το παιδί να είναι διάνοια. Σύμφωνοι, υπό συνθήκη πίεσης και δίψας για ανέλιξη ένας άνθρωπος, ένας νέος άνθρωπος μάλιστα με φρέσκο εγκέφαλο, μπορεί να πετύχει άθλους. Αλλά και πάλι το 13,5 είναι ασύλληπτο. Και ίσως μας λέει πολλά για το περιεχόμενο και τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου μαθήματος ως εξεταστέου σε
διαγωνιστική δοκιμασία για το Πανεπιστήμιο.

Θυμόμαστε πριν κάμποσο καιρό κάτι κοριτσόπουλα: Είχαν περάσει από τον φροντιστή τους, να τσεκάρουν όσα είχαν γράψει, για να διαπιστώσουν τι βαθμό χτυπούσαν (τα ήξεραν απέξω). Ενδιαμέσως διασταύρωναν μεταξύ τους τις επιδόσεις τους, για να λυτρωθούν.
Ηταν σαν να άκουγες σύστημα ρομποτικής: Η προετοιμασία σήμαινε ότι με τη λέξη, πχ, Εξέλιξη, ενεργοποιούνταν οι τάδε και τάδε και τάδε έννοιες. Με τη λέξη, Βιωσιμότητα, οι τάδε, τάδε και τάδε. Ολες παραταγμένες σε αποστηθισμένες παραγράφους. Συνεπώς, ο φροντιστής ρωτούσε: Εβαλες την παράγραφο Α’; Καλά έκανες. Τη Β΄; Καλά την έβαλες κι αυτή. Η Γ’ δεν χρειαζόταν. Επρεπε να πάρεις την Α’2, από το κεφάλαιο 5, και να τη
συνδυάσεις με την Γ’ 3, του 6. Αυτό έκανες; Ωραία. Θα πάρεις 16,5.

Υποθέτουμε ότι ο διάσημος και γελαστός νέος της οδύσσειας με το ωραίο τέλος θα αποκωδικοποίησε τα μυστικά του μαθήματος και θα κατάφερε, μέχρι του σημείου που του επέτρεπε η πρόοδός του με τη γλώσσα μας. Ευχόμαστε να μη σταματήσει εκεί την εξοικείωση με τα Ελληνικά. Γιατί η εκμάθηση της γλώσσας μας έχει γίνει σαν τα λόουερ και τα προφίσιενσι. Ο,τι μάθουμε μέχρι τα 17 και μετά σταματάμε, και ό,τι μας έχει μείνει στο κεφάλι. Είμαστε κι εμείς σαν τον νεαρό από το Ιράν, ταξιδεύουμε στο σύμπαν σε μια βάρκα
τριών μέτρων και , αντίθετα μ’ αυτόν, δεν βγαίνουμε από τη βάρκα μας ποτέ, μ’ αυτήν πάμε στην εκκλησιά, μ’ αυτήν και προσκυνάμε, θεωρούμε πως μας είναι αρκετή, έτσι κι αλλιώς όλοι με τέτοιες βάρκες κινούνται γύρω μας.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω