Αντί Στεφάνου

Κωνσταντίνος Μάγνης

Στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το κόμμα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης ανιχνεύεις μια διάθεση παιδαγωγική: Να τους κάνει ανθρώπους, όπως μας έλεγαν οι παλιοί, στις (ατυχείς) απόπειρές τους να μας φέρουν στα σωστά νερά. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διακατέχεται από μια ορμητική και σνομπίστικη, ταυτοχρόνως, πρεμούρα να βάλει στο κόμμα ορθές οργανωτικές βάσεις, με τους όρους του  σύγχρονου μάνατζμεντ, κάτι που ο ελευθέριος χώρος της αριστεράς αποστρέφεται, θεωρώντας κανόνα την ελευθεριότητα και τον κανόνα στραγγαλισμό, ενώ την ίδια στιγμή λειτουργεί με ακατάσχετο βερμπαλισμό και ιδεοληπτικές εμμονές. Εμπλεξαν δύο αλαζόνες, με άλλα λόγια: Ενας άνθρωπος με τεράστια εκτίμηση για τον εαυτό του, και ένας χώρος με αντίστοιχη εκτίμηση για τον ίσκιο του. Κάποιος από τους δύο πρέπει να φύγει. Είτε ο στρατηγός να μείνει χωρίς στράτευμα, είτε το στράτευμα να αναζητήσει άλλον ηγέτη.

Ο μεν αρχηγός, που αποδεικνύεται μέγας τζογαδόρος- δεν αποκτάς καράβι από το πουθενά χωρίς ρίσκο και αποκοτιές- αισθάνεται ότι μπορεί να καλύψει το κενό με τον αέρα του ανοιχτού κοινωνικού πελάγους που τον έκανε αρχηγό, κάτι που σήμαινε σαφή κοινωνική απόρριψη του εναλλακτικού στελεχιακού δυναμικού, πράγμα που επηρέασε και τον ίδιον, κάτι που δεν ήθελε και πολύ, αφού έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.

Το δε στράτευμα πιστεύει- έχουν παραμορφωτικούς καθρέφτες στο κόμμα- ότι αρχηγός εναλλακτικός υπάρχει: Ο εαυτός του καθενός, ή των περισσοτέρων, έστω. Είτε ως ηγέτης με προοπτική, είτε ως επικυρίαρχη διάνοια. Είναι χαρακτηριστικό το κείμενο της ΠΓ με το οποίο εκφέρει αφενός πολιτική και ταυτοτική περηφάνια, και αφετέρου μαλώνει τον αρχηγό: Είναι μια διακήρυξη ποταμός, που ακτινοβολεί αυταρέσκεια και εγωκεντρισμό: Οι συντάκτες τους προεξόφλησαν ότι ο κόσμος έξω θα παρατήσει τις δουλειές του και θα στρωθεί στο διάβασμα. (Κάποιοι, πάντως, πράγματι το κάνουν, και επειδή το κάνουν αυτοί οι κάποιοι, οι πεφωτισμένοι του οργάνου πιστεύουν ότι το κάνουν όλοι).

Ο κόσμος έξω, στο μεταξύ, είτε αδιαφορεί, είτε χλευάζει. Τα στελέχη πιστεύουν ότι γι’ αυτό ευθύνεται ο αρχηγός και ο αρχηγός ότι ευθύνονται τα στελέχη. Ο Κηλαηδόνης είχε βρει τον ένοχο για όλα τα ζητήματα, που ήταν βεβαίως ο Χατζηπετρής. Με τη διαφορά ότι πριν φτάσει στον Χατζηπετρή, προηγείτο η γνωμάτευση «φταίμε κι εμείς- φταίτε κι εσείς», αλλά αυτή η παραδοχή δεν συνηθίζεται εκεί όπου πλεονεκτεί η μεγαλαυχία. Το εντυπωσιακό είναι πως εννιά στους δέκα να ρωτήσεις γιατί απέρριψαν και απορρίπτουν τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε επί Τσίπρα είτε επί μεταΤσίπρα, τα ίδια θα σου πούνε πάνω κάτω, αλλά οι εντός ΣΥΡΙΖΑ δεν μπαίνουν στη βάσανο αυτή, διότι είναι δυνατόν να ξέρει ο κόσμος καλύτερα και να μην ξέρουν εκείνοι;

Η κατάσταση δεν προσφέρεται ούτε για προφήτες. Η εικόνα ενός αρχηγού που τσακώνεται με το κόμμα του, μας ξεπερνάει. Αν επρόκειτο για κοστούμι, είναι απλά τα πράγματα: Όταν δεν είναι στο νούμερό σου, πας και το αλλάζεις. Με τα κόμματα δεν ξέρουμε πώς γίνεται. Είναι βέβαια γνωστό ότι τον Κασσελάκη δεν τον ήθελαν εξ αρχής, αλλά βρε αδελφέ, όταν απευθύνεσαι σε έναν κόσμο που σου είπε ΟΧΙ το 2015, και μετά χόρευε στις πλατείες γιατί νόμιζε ότι με το ΟΧΙ την είχες καθαρίσει την κατάσταση, τι περίμενες να σου πει τώρα;

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω