Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Αν βρεθεί ομάδα αρχιερέων και μου πει να αποσυρθώ, θα είναι μια ευλογημένη απόφαση»

Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σχολίασε την επικαιρότητα, από τα ελληνοτουρκικά και τις εκλογές, μέχρι την υπόθεση της «Κιβωτού» και Αγίων «Ισιδώρων» και την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Ιερώνυμος

Μερικά από τα κυριότερα θέματα που βρίσκονται σε εξέλιξη και απασχολούν την κοινωνία μας σχολίασε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Τρία χρόνια μετά την τελευταία τηλεοπτική του συνέντευξη, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, μίλησε στην ΕΡΤ και στον δημοσιογράφο, Κώστα Λασκαράτο.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος απάντησε ακόμη και στην ερώτηση «τι κρατάτε και ποιο θα θέλατε να είναι το αποτύπωμα των 15 ετών της προσωπικής διαδρομής», μιλώντας για «Εκκλησία που δεν θέλει να γίνει πλούσια αλλά να στέκεται στα πόδια της και να μη ζητιανεύει πετρέλαιο για τα γηροκομεία».

Ο Μακαριώτατος επέμεινε στο «όραμα» του Σχιστού, μιλώντας για Εκκλησία ανεξάρτητη, ενώ επεφύλαξε «είδηση» αναφερόμενος στη διαδοχή του: «Θα είναι για μένα μια ευλογημένη απόφαση, διότι έχω πολλά να κάνω ακόμα», είπε ενδεικτικά ο Αρχιεπίσκοπος επιμένοντας ότι είναι «έτοιμος εάν το θέλουν οι ιεράρχες κι αν το θέλει ο Θεός».

Ιερώνυμος για σεισμό στην Τουρκία: «Συγκινούμαι»

«Θα ήθελα να πω ότι συμμετέχω κι εγώ, όπως και όλοι οι Έλληνες σε αυτό τον πόνο σε αυτό το τραγικό γεγονός της καταστροφής τόσου κόσμου. Τις πληγές στις καρδιές των ανθρώπων από τους σεισμούς που ζήσαμε έντονα αυτές τις ημέρες. Επίσης είναι συγκινητικό το φαινόμενο Έλληνες στο περιβάλλον μας σχεδόν να ασκούν πίεση (που δεν χρειαζόταν) ώστε να βοηθήσουν με κάθε τρόπο, είτε είναι ρούχα, σκεπάσματα, είτε τρόφιμα φάρμακα να σταλούν σε αυτούς τους ανθρώπους. Τα βλέπουμε και συγκινούμαι.

Συγκλονιστικό λοιπόν αυτό καθεαυτό το γεγονός των σεισμών αλλά και συγκινητική είναι η προσπάθεια των ανθρώπων, πιστεύω από όλα τα μέρη του γειτονικού κόσμου, αλλά και από την Ελλάδα που πιθανόν μερικοί να πίστευαν ότι δεν θα είμαστε τόσο ασυγκίνητοι στη συγκεκριμένη περίπτωση. Είναι το γεγονός φοβερά εντυπωσιακό και δίνει δυνατότητες να πιστεύουμε για κάτι καλύτερο».

Τι είπε ο Ιερώνυμος για την Αγία Σοφία

«Αυτό το θέμα θα είχε τεθεί αν σκεπτόμαστε σοβαρά. Όχι μόνο από εμάς τους Έλληνες, τους Ορθοδόξους, αλλά από όλο τον χριστιανικό κόσμο, αλλά περισσότερο και σε αυτούς τους μουσουλμάνους και στον τουρκικό κόσμο, αφού είναι ένα μνημείο πολιτισμού διαχρονικό και να μην το ταυτίζουν με συγκεκριμένες περιόδους της ζωής ή με συγκεκριμένα γεγονότα πολέμων κλπ.

Όλα αυτά τα μνημεία όπου κι αν υπάρχουν, είτε στην Τουρκία είτε στη Συρία γκρεμισμένα, έχουν τη δική τους ιστορία, η οποία προχωράει μέσα στη διάρκεια του χρόνου. Πιστεύω ότι σε αυτά τα μνημεία, ανεξάρτητα από τις αλλαγές που γίνεται σε πολιτεύματα σε σύνορα, αυτά τα μνημεία πρέπει να μένουν ελεύθερα και για όλους τους ανθρώπους».

Τι είπε για τα πολιτικά κόμματα

«Εγώ που έζησα με 8 αλλαγές, 10 αλλαγές πρωθυπουργών, προέδρων κλπ. να κοίταγα πίσω στη ζωή μου και να βλέπω ότι είναι 8 ή 10 κομμάτια. Όχι, ο χαρακτήρας μου είναι ένας. Εκτιμώ τον κάθε άνθρωπο. Πιστεύω στην ελευθερία του και πολλές φορές όταν με ρωτούν “τι θα θέλατε να ψηφίσετε;”, τους ρωτάω τι ψηφίζεις γενικά; Από εκεί πέρα ξέρω αυτόν τον άνθρωπο που έχει μερικές αρχές που εγώ τις σέβομαι, τις ακολουθώ και αυτό συνιστώ.

Δηλαδή δεν θέλω να θέλω να πω ότι μπαίνω σε κομματική αντιπαράθεση, αλλά θέλω να πω ότι βοηθάω τους ανθρώπους κατά τη δική μου την άποψη ώστε η επιλογή τους ανάλογα με τα δικά τους κριτήρια, να στρέφεται προς έναν άνθρωπο που θα βοηθήσει πολιτικά, κοινοβουλευτικά την πατρίδα μας και την χώρα μας».

Ιερώνυμος: Θα ήταν μια ευλογημένη απόφαση

«Θα ήθελα να σας πω ότι δεν έχω αλλάξει γνώμη. Στη δική μου την περίπτωση συνέβη κάτι που δεν ξανάγινε στην Ελλάδα. Κάθε Αρχιεπίσκοπος στη θητεία του έκανε το πολύ έξι εφτά αρχιερείς. Εγώ στη θητεία των 15 χρόνων ξεπέρασα τους εξήντα. Το θεωρώ θαύμα αυτό και ευλογία από το Θεό.

Αυτό συνετέλεσε ώστε να υπάρχει μια ηρεμία, να υπάρχει μια ενότητα. Αυτό συνετέλεσε να πάρουμε και να καλλιεργήσουμε μεγάλες αποφάσεις. Η μία απόφαση ήταν να μπορέσει ο κλήρος να είναι αυτοσυντήρητος, παίρνοντας χρήματα από το δημόσιο, όχι χάρισμα, αλλά για την περιουσία που πήρε το δημόσιο για να μισθοδοτεί τους κληρικούς. Με πολλούς κόπους περάσανε 200 χρόνια από τότε.

Το καταφέραμε και μπροστά από λίγες ημέρες βγήκαν και τα διατάγματα με τη τοποθέτηση των ιερέων σε θέσεις που δεν είχαμε. Αυτό ήταν το ένα. Το δεύτερο που είναι και το όραμά μου, η επιθυμία μου είναι να ξεχάσουμε αυτή τη νοοτροπία του Όθωνος βασιλιά, την Οθωμανική, του «ό,τι είναι της Εκκλησίας, είναι του κράτους.

Όχι, το κράτος έχει τα δικά του και εμείς τα δικά μας. Είμαστε λοιπόν σε μια τέτοια εποχή, σε μια συνάντηση στο Σχιστό, το είπα δημοσίως ότι θέλουμε να αξιοποιήσουμε την περιουσία μας. Προς όφελος όχι δικό μας αλλά και του κράτους και του λαού μας και των ιδρυμάτων μας.

Και με μεγάλη χαρά άκουσα από το στόμα του κ. Μητσοτάκη που είπε ότι περιουσία στην εκκλησία δεν είναι να έχει 1.000 στρέμματα και 2.000 στρέμματα, αλλά να τα καλλιεργεί αυτά που να τους δίνουν χρήματα, όπως να εξυπηρετεί τις ανάγκες της και να βοηθάει τον κόσμο. Αυτό είναι ένα δεύτερο σύνθημα, ένα όραμα δικό μου, που πιστεύω ότι θα το προχωρήσουν οι ιεράρχες.

Η Εκκλησία δεν θέλει να γίνει πλούσια για άλλο λόγο. Θέλει να στέκεται στα πόδια της, να μπορεί μόνη της να τακτοποιεί τις ανάγκες της και να μη ζητιανεύει από το τάδε γήπεδο και από τον άλλονε πετρέλαιο για τα γηροκομεία, να είναι ανεξάρτητη. Αυτό είναι το δεύτερο.

Και το τρίτο: Την αυτονομία της. Δεν είναι δυνατόν να θέλω εγώ, οδηγό ή γραμματέα και να περιμένω να μου τον διορίζει ο υπουργός με δικό του κριτήριο. Θα πρέπει η Εκκλησία να έχει τη δική της κίνηση για να προχωρήσει. Αυτό ήταν σκοπός μου και αυτό είναι και το όραμά μου.

Ως προς το άλλο ερώτημα, το τελευταίο: Υπάρχουν πολλοί και καλοί ιεράρχες που μπορούν να με αντικαταστήσουν και τώρα και οποτεδήποτε, έχουν ικανότητες. Αν λοιπόν βρεθεί μια ομάδα αρχιερέων που να μου πει ξέρετε καλός είστε, αλλά λίγο κουρασμένος, δεν αποσύρεστε;;. Ειλικρινά σας λέω, θα είναι για μένα μια ευλογημένη απόφαση, διότι έχω πολλά να κάνω ακόμα».