Αρχηγού παρόντος

Κωνσταντίνος Μάγνης

Δεν χρειάζονται να κάνουμε τα πράγματα περίπλοκα στη διοικητική δομή της χώρας, κόντρα στις παραδόσεις της, που διέπονται από τον κανόνα «αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω». Στην εκτελεστική εξουσία, στα κόμματα, στις επιχειρήσεις, στο ποδόσφαιρο. Και όταν λέμε παυσάτω πάσα αρχή , εννοούμε πάσα για πάσα. Οι αρχηγοί δεν κάνουν πάσες, άλλωστε. Παίρνουν το παιχνίδι πάνω τους. Θα μιλήσουν στους παίκτες, θα τους δώσουν οδηγίες πατρικοαφεντικίσιου χαρακτήρα, θα κατέβουν στα αποδυτήρια, θα γυρέψουν τον γιατρό του αγώνα, θα ρωτήσουν ποια εκτίμηση κάνει για την υγεία του ποδοσφαιριστή που σωριάστηκε από  κροτίδα, θα εκφέρουν άποψη για τη χρησιμότητα του νάρθηκα στον αυχένα τραυματία που μεταφέρεται με φορείο, θα αντιμετωπίσουν τους δημοσιογράφους με ένα ύφος που δεν επιτρέπει και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης, πολλώ δε μάλλον όταν τα πράγματα είναι σοβαρά. Στους αρχηγούς άλλωστε οφείλεται σέβας. Η ασέβεια δεν αρέσει. Καθόλου μα καθόλου δεν αρέσει η ασέβεια, όπως έδειχνε και το βλέμμα του κυρίου πίσω από τον αρχηγό. Ο οποίος είναι ο υπεύθυνος επικοινωνίας του συλλόγου. Αν έχει αυτό το βλέμμα ο υπεύθυνος επικοινωνίας, σκέψου τι βλέμμα θα έχει ο υπεύθυνος του τομέα που εκφράζει δυσαρέσκεια.

Η κροτίδα έσκασε στον αγωνιστικό χώρο, εντάξει, αλλά δεν πέτυχε και κανέναν. Ο φίλαθλος που την έριξε, ήταν ατζαμής και απροπόνητος. Αυτά θέλουν τέχνη. Ο παίκτης της αντίπαλης ομάδας που κατέρρευσε- ο οποίος αγωνίζεται ως αριστερό μπακ, συνεπώς δεν ήταν και πολύ πιθανόν να χρειαστεί να αγωνιστεί, σύμφωνα με τον πρόεδρο, άρα προθερμαινόταν παραπειστικά ή για καψόνι- απείχε αρκετά από το σημείο όπου έπεσε η κροτίδα, επομένως είναι ιατρικά απίθανο να τραυματίστηκε, να βούιξε το αυτί του, να κοψοχολιάστηκε και λες και του την έπεσε η Χαμάς. Ανδρες είμαστε, άλλωστε. Όπως προσέθεσε παραστατικά ο πρόεδρος, η δική του ομάδα έχει παίξει κόντρα στον αντίπαλο δεχόμενη μαχαίρια και λοστάρια, αλλά δεν το έβαλε κάτω: Κρίθηκε πως αυτές οι συνθήκες, άκρως επιθετικές αλλά διαχειρίσιμες, δεν είναι λόγος να εγκαταλείψεις το γήπεδο, επομένως μπάλα μπορεί να παίζεται εφόσον οι ποδοσφαιριστές και οι άλλοι παράγοντες του αγώνα παραμένουν αρτιμελείς. Και κροτίδα να σκάσει, το παιχνίδι παίζεται. Οι ποδοσφαιριστές μπορούν να συνεχίσουν απερίσπαστοι, εκτός αν μια από τις επόμενες κροτίδες- μαχαίρι, λοστάρι, πέτρα, αναπτήρας, ακόντιο- πέσει πάνω σε κάποιον, υπό τον όρο αυτός ο κάποιος να είναι από τους βασικούς και όχι ο πρώτος τυχών αναπληρωματικός που σηκώθηκε για να ξεμουδιάσει, τάχα ότι είναι απαραίτητος. Τα νεκροταφεία, ως γνωστόν, είναι γεμάτα από απαραίτητους.

Ετσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα-από υπερευαισθησία, όπως εξήγησε ο πρόεδρος, ο οποίος εκτιμά ότι μια κροτίδα δεν μπορεί να τραυματίζει μόνον έναν άνθρωπο ή να του σοκάρει τον εγκέφαλο, αλλά όλους όσοι κινούνται στον χώρο, όπως οι ναπάλμ που χρησιμοποιήθηκαν στο Βιετνάμ- αποφασιστικό ρόλο κλήθηκε να έχει ο γιατρός του αγώνα. Το παρελθόν του οποίου ερευνήθηκε για να βρεθούν τεκμήρια της οπαδικής του ταυτότητας, που είναι πολύ πιθανόν- κατά τις ελληνικές παραδόσεις που λέγαμε- να επηρεάσουν το επιστημονικό του κριτήριο. Όπως έχουμε ρεπόρτερ Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού κλπ, έτσι μπορεί να έχουμε και γιατρούς (αστυνομικούς, υπουργούς κλπ) που να λειτουργούν με γνώμονα την οπτική γωνία των ομάδων. Ετσι, ο γιατρός του Ολυμπιακού μπορεί, πχ, να αποφανθεί ότι ένας παίκτης με διάσειση μπορεί να αγωνίζεται- το πολύ πολύ να μπερδεύει τις φανέλες των ομάδων- ενώ ο γιατρός του Παναθηναϊκού μπορεί να εκτιμά ότι ένα συνάχι μπορεί να είναι αιτία εγχειρήσεως.

Αυτά έγιναν την Κυριακή και μας απέσπασαν από τα καυτά μέτωπα της χώρας- τι θα απογίνει τώρα ο Στ. Τζουμάκας κλπ- αλλά προσωρινά. Ξημέρωσε Δευτέρα και ξανά προς τη δόξα τραβάμε. Πέθανε και ο Μπόμπι Τσάρλτον που έγινε και σερ. Στην Αγγλία γίνεσαι σερ από το ποδόσφαιρο. Στην Ελλάδα μόνο από το τραγούδι, όπως ο Μπιθικώτσης.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News