Κρίστυ Κουνινιώτη

Στο άκουσμα του ονόματός της, ο νους πάει στη λαμπρή πορεία της στο σανίδι, τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη. Να, όμως, που η Αθηνά Μαξίμου δοκιμάστηκε σε κάτι καινούργιο και τα κατάφερε, επίσης, έξοχα. Διασκεύασε και αφηγείται τη «Σπηλιά του Πλάτωνα – από την Πολιτεία του Πλάτωνα», της σειράς «Τα παιδιά διαβάζουν αρχαίους» των εκδόσεων «Κάκτος». Η γνωστή ηθοποιός μιλά στην «Π» για το εγχείρημα και τις προκλήσεις του, αναλύει την ηρωίδα της στους «Πανθέους», καταθέτει την άποψή της για το νομοσχέδιο για τον γάμο ομοφύλων.

 -Πώς ξεκίνησαν όλα μέχρι να φτάσουμε να κρατάμε στα χέρια μας τη «Σπηλιά του Πλάτωνα» σε δική σου διασκευή;

Η πρόταση έγινε από τις εκδόσεις «Κάκτος», που πλησίασαν πρώτα τον Αιμίλιο (σ.σ. Χειλάκη) και του μίλησαν για την παιδική σειρά που ξεκινούσαν με αρχαίους μύθους και τραγωδίες, ειπωμένες έτσι, ώστε να είναι κατάλληλες για τα αφτιά των παιδιών. Οταν, λοιπόν, κάλεσαν εμένα, μου πρότειναν τη «Σπηλιά του Πλάτωνα». Ζήτησα λίγο χρόνο για να αποφασίσω, γιατί αυτές οι ιστορίες είναι αρκετά σκληρές, αλλά μετά σκέφτηκα ότι όλα τα παραμύθια έχουν κάτι σκληρό, ακριβώς επειδή προσπαθούν να αποτυπώσουν τη σκληρότητα του πραγματικού κόσμου. Τελικά, με ιντρίγκαρε η ιδέα και είπα το «ναι». Εκανα τη διασκευή πέρυσι τον Νοέμβριο στα Κύθηρα, καθώς μείναμε εκεί όλο τον χειμώνα.

-Ενιωσες φόβο μπροστά στο εγχείρημα;

Δεν θα έλεγα φόβο, αλλά μια δημιουργική αγωνία για το πώς θα ερμηνεύσω και θα αποτυπώσω την ιστορία αυτή για να διαβαστεί από παιδικά μάτια και να ακουστεί από παιδικά αφτιά. Εστίασα, λοιπόν, στον πνευματικό εγκλεισμό της εποχής μας, σε αυτή την πνευματική αγκύλωση που παθαίνουμε πολλές φορές, όταν το political correct μάς αναγκάζει να έχουμε μόνο μια οπτική για τα πράγματα, χωρίς να μπαίνουμε στη διαδικασία να κοιτάξουμε την απέναντι πλευρά -την τραυματική. Μέσα από αυτό το πρίσμα προσπάθησα να διηγηθώ την ιστορία.

-Η οποία είναι μια αλληγορία για τον φόβο που γεννά η γνώση, της οποίας η έλλειψη προκαλεί δεινά.

Δεινά, ακριβώς. Το είδαμε με τον σάλο που προκλήθηκε γύρω από τα εμβόλια για τον κορονοϊό. Είναι δίπλα μας αυτός ο τρόμος για το καινούργιο, το διαφορετικό. Οσο εξελίσσεται ο άνθρωπος, όλο κάτι θα προκύπτει που θα προκαλεί τον φόβο -δες τις ταυτότητες-, επομένως είναι σημαντικό να αφυπνίζονται τα παιδιά από νωρίς. Και να μπορούν να ξεχωρίζουν ότι διαφορετικό δεν σημαίνει απαραίτητα επικίνδυνο. Οφείλουμε να εντάξουμε τη διαφορετικότητα στις κοινωνίες μας.

-Τα παιδιά, πέραν του ότι μπορούν να διαβάσουν το βιβλίο, μπορούν, επίσης, να το ακούσουν. 

Σωστά. Μου άρεσε πάρα πολύ η ιδέα ότι θα το ηχογραφούσαμε σε ένα στούντιο. Ετσι κι αλλιώς με τον Αιμίλιο συμμετείχαμε και σε μια πολύ ωραία ιδέα που λέγεται book voice, (σ.σ. γνωστοί καλλιτέχνες αφηγούνται βιβλία που έγιναν μεγάλες επιτυχίες σε σινεμά και τηλεόραση), οπότε μου ήταν πολύ οικεία η διαδικασία και τη χάρηκα πολύ.

-Θα επαναλάμβανες το εγχείρημα;

Ναι, αλλά από μόνη μου δεν θα έμπαινα εύκολα στη διαδικασία. Ηταν κίνητρο για μένα το ότι μου ζητήθηκε και κατάλαβα ότι μερικές φορές έχουμε ανάγκη να μας παρακινήσει κάποιος να κάνουμε κάτι, γιατί έτσι περνάμε σε κάτι πρωτόγνωρο.

-«Η γνώση θέλει τόλμη και προσπάθεια για να την κατακτήσεις» διαβάζουμε. Πώς λειτούργησαν τόλμη και προσπάθεια στη δική σου καριέρα, αλήθεια;  

Στη δική μου περίπτωση, όχι επειδή είμαι άτολμη, αλλά επειδή ντρέπομαι, η προσπάθεια ήταν σε ποσοστό 70% και η τόλμη 30%. Τώρα, βέβαια, βρίσκομαι στο 50-50%, αλλά στην αρχή ήταν αντιστρόφως ανάλογα τα πράγματα. Θεωρούσα ότι έπρεπε να προσπαθήσω πριν τολμήσω. Σωστό ή λάθος, δεν ξέρω, ωστόσο, νομίζω ότι το να τολμάς χωρίς να προσπαθείς, αργά ή γρήγορα θα σε ξεμπροστιάσει (γέλια).

-Να πάμε, όμως, και στη Μερόπη σου, στους τηλεοπτικούς «Πανθέους». Πώς τα πας μαζί της; Κοινά έχετε;

Την αγαπώ πάρα πολύ. Διασκεδάζω πάρα πολύ με αυτόν τον χαρακτήρα. Στο γύρισμα, να φανταστείς, βάζω τα γέλια κάποιες φορές με κάτι που έχει πει ή κάνει… Στην αρχή, μου έλεγαν ότι είναι κακός χαρακτήρας. Απαντούσα ότι δεν είναι κακός, αλλά πληγωμένος χαρακτήρας. Εχει καλοσύνη και δικαιοσύνη, αλλά λόγω του ότι έχει πληγωθεί, δεν έχει κάνει τις σωστές επεξεργασίες και φορά μια πανοπλία αξιοπρέπειας, αντιμετωπίζοντας ανθρώπους και καταστάσεις αφ’ υψηλού. Επί της ουσίας, έχει κάνει μέσα στο κεφάλι της μια διαστρέβλωση, που αγαπώ. Οσο για τα κοινά, όχι δεν έχουμε!

-Είπες προηγουμένως «οφείλουμε να εντάξουμε τη διαφορετικότητα μέσα στις κοινωνίες μας». Η άποψή σου για νομοσχέδιο περί τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία, που έχει προκαλέσει τόσο μεγάλο σάλο;

Είναι ένα τεράστιο βήμα, απλά θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου. Γιατί ναι μεν είναι μια κατάφαση σε αυτά τα ζευγάρια να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά, αλλά ακυρώνεται από τη στιγμή που θα δημιουργεί δυσκολίες. Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο να απαγορεύεται η παρένθετη μητέρα σε ένα ζευγάρι ανδρών, αλλά αν το παιδί γεννηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο στο εξωτερικό είναι αποδεκτό. Μα τι ανοησία είναι αυτή!

-Συνεπώς δεν σε ενοχλεί ένα παιδί να έχει δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες.

Οχι, δεν με ενοχλεί. Αυτό που πρέπει να έχει σημασία για  την κοινωνία, και το είπε πάρα πολύ ωραία ο Αιμίλιος σε μια συνέντευξη, είναι να υπάρχει υγεία μέσα στην οικογένεια. Η ψυχική υγεία και η αγάπη των μελών της πρέπει να μας αφορούν και όχι το φύλο των ζευγαριών. Εξελισσόμαστε ως κοινωνίες και πρέπει να αποδεχτούμε μια καινούργια φύση της οικογένειας. Κι επειδή ο σκοταδισμός καλά κρατεί, χρειάζεται προσοχή από αυτούς που νομοθετούν, έτσι ώστε να προστατεύεται ο άνθρωπος και όχι το σκοτάδι του.

-Από το 2024 τι περιμένεις;

Καταρχάς υγεία και κατά δεύτερον εύχομαι να πάψουν να συμβαίνουν άλλες τραγωδίες. Εχουμε αποτρελαθεί κι εύχομαι να ησυχάσουμε. Από τους πολέμους και τη βία μέχρι τους οδηγικούς εκνευρισμούς -μα να μην αφήνουμε να αλλάξει λωρίδα ο διπλανός μας; Δεν χρειάζεται τόσος θυμός. Μακάρι να βρούμε έναν τρόπο να τον διοχετεύουμε για να μην προκαλούμε κακό.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News