Χορέψτε και λίγο

Κωνσταντίνος Μάγνης

Βρεθήκαμε τις προάλλες σε ένα περιβάλλον ψυχαγωγίας. Διάχυτη η ευθυμία, ένεκα συνθήκη καρναβαλική. Το κατάστημα επέτρεψε το κάπνισμα. Όπως χαριτολογώντας λεγόταν μετά, παιδιά, είπαμε ότι μπορούμε να καπνίσουμε, δεν είπαμε ότι οφείλαμε να το κάνουμε. Ενθουσιασμένοι οι καπνιστές θαμώνες που είχαν το ελεύθερο, κάπνισαν με την ψυχή τους. Οι μη καπνιστές- υπάρχουν και αυτοί- έβγαιναν κατά διαστήματα έξω για να πάρουν λίγο αέρα. Εγένετο αντιστροφή του αντικαπνιστικού: Αντί να βγαίνει ο καπνιστής για να κάνει καμιά τζούρα στο κρύο, έβγαινε ο μη καπνιστής για να κάνει καμιά τζούρα οξυγόνο.

Οι καπνιστές φίλοι έχουν το ιδίωμα- όλοι ανεξαιρέτως- να συναρτούν το φουμάρισμα από τη συγκατάθεση των επιχειρήσεων εστίασης και μόνο. Ποτέ από τους άλλους θαμώνες του ίδιου χώρου. Αμα τους επιτραπεί να καπνίσουν, ανάβουν τα καπνά τους αυτόματα, χωρίς να διερωτηθούν εάν συμμερίζονται τη συγκατάθεση αυτή οι άλλοι πελάτες, και χωρίς να υπολογίζουν την πιθανότητα ότι ενδεχομένως ενοχλούν ή βλάπτουν τον γύρω κόσμο. Είναι ένα πάθος το οποίο υποχρεούται ο άλλος να ανεχθεί, στο πλαίσιο ενός αχαλίνωτου εγωκεντρισμού, που αποκαλύπτει όχι μόνο τον βαθμό της επίδρασης της νικοτίνης στον εγκέφαλο, συνεπώς και τον ψυχισμό, αλλά και την εγχώρια κουλτούρα ως προς τους κανόνες της συνύπαρξης. Οποτε θέλω να καπνίσω, θα με ανεχθείς. Οποτε θέλω να κορνάρω, θα σου πάρω τα αυτιά, φταις δε φταις που κάποιος με εμποδίζει. Οποτε θέλω να κάνω το σπίτι μου πανηγυρτζίδικο, η γειτονιά θα το λουστεί. Η πλάκα είναι ότι εκείνος που κορνάρει αφειδώς, λίγο αργότερα γίνεται τούρμπο από τον ανεξέλεγκτο σκύλο του γείτονα. Και εκείνος που έχει τον σκύλο, θα γίνει εξω φρενών από τα ηχεία του απέναντι. Αλλά και οι δυο θα ανάψουν το πούρο τους στο κλαμπ. Μάλιστα, δεν θα καπνίσουν με μια συναίσθηση παρατυπίας και όχλησης, άντε 3-4 τσιγάρα ο καθένας στη βραδιά, αλλά θα του αλλάξουν τα φώτα, σαν να πρόκειται την επομένη να τους πάνε για εκτέλεση.

Το κείμενο αυτό συντάσσεται από έναν κατά συρροήν αμαρτωλό, καθώς ο γράφων διατέλεσε καπνιστής για πολλά χρόνια, συνεπώς δεν εξαιρεί εαυτόν από τον στόχο των βελών του, ούτε μετατράπηκε εκ θαύματος από Σαούλ, θεριακλή της νικοτίνης, σε Παύλο, διώκτη των καπνιστών. Τυχαίνει όμως, όταν έχεις πάρει αποστάσεις από την έξη και τα παρεπόμενά της, να συνειδητοποιήσεις την έκταση και τη βαρβαρότητα του καπνιστικού φαινομένου, σε έναν συνδυασμό σατανικής επενέργειας της νικοτίνης, ελληνικού ατομικισμού και εθνικής καθαγίασης της παραβατικότητας ως λεβέντικο αντάρτικο. Ο Ελληνας, ως άτομο και ως φυλή, κατ’ εξοχήν δεν θέλει να χαλάνε τη ζαχαρένια του. Αυτός είναι ο τρόπος της συλλογικής μας διαπαιδαγώγησης, τον οποίο μεταλαμπαδεύουμε στα υπέροχα παιδιά μας.

Όχι, δεν θέλουμε πρόστιμα στη νυκτερινή μας διασκέδαση- άλλο στοιχείο της κουλτούρας μας η συγκατάβαση απέναντι στον παραβατικό- απλά λέμε, ρε παιδιά, ανάψτε κανά τσιγάρο, αλλά χορέψτε και λίγο.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω