Χωρίς περίπτερο

Κωνσταντίνος Μάγνης

Χωρίς περίπτερο. Τι λες ρε φίλε; Πέσαμε πρωί πρωί στο μαρμαρωμένο, σιδερόφρακτο κιόσκι και νιώσαμε σαν να συντριφτήκαμε σε τοίχο, καθώς άρχισε να ενεργοποιείται το σύνδρομο της στέρησης. Δεν πρόκειται για καπνομαραφέτια. Ο συνεπής καπνιστής δεν ξεμένει ποτέ. Ποτέ δεν τελειώνει το απόθεμά του το βράδυ, διότι όταν νιώσει ότι το πακέτο πάει προς τα τελειώματα, αγοράζει άλλα τέσσερα για να αντιμετωπίσει μια ενδεχόμενη πυρηνική επίθεση. Ποτέ δεν ξέρεις. Αλλά εφημερίδα; Πώς να προμηθευτείς αποβραδίς τη φρέσκια; Κυκλοφορεί πρωί η ρημάδα. Την προσδοκάμε όπως ο λιμασμένος την τυρόπιττα, μόλις να έχει φύγει από το πρακτορείο, με το φύλλο ζεστό και μυρωδάτο, τις σελίδες αφράτες και το περιεχόμενο λαχταριστό, άρθρα, αναλύσεις, πικάντικα σχόλια, κριτικές, ποδοσφαιρικά ξεδώματα, καινούργιες ταινίες, βιβλία, επιστημονικές ανακαλύψεις, εξομολογήσεις προσωπικοτήτων. Και πέφτεις πάνω σε περίπτερο κλειστό. Βέβαια. Εχουν απεργία. Και εσύ δεν έχεις εφημερίδα. Τι λες ρε φίλε;

Κατά καιρούς μας σχολιάζουν πειρακτικά οι περαστικοί ή οι θαμώνες των καφέ στους δρόμους που διασχίζουμε. Θεωρούν το διάβασμα εφημερίδας παραξενιά, αλλόκοτο χούι, γραφικότητα, εμμονή. Τότε έρχεται στο νου μας το ανέκδοτο: Ποιος «ένας τρελός» κινείται ανάποδα στην εθνική, λέει το ραδιόφωνο; Αυτοί εδώ είναι χιλιάδες. Ποιος είναι ο αλλόκοτος, ρε φίλε; Εγώ ή εσύ που ξεροσταλιάζεις στις ουρές χωρίς εφημερίδα, που ταξιδεύεις με το βλέμμα στον αυχένα του μπροστινού, που περιμένεις στην αίθουσα αναμονής του οδοντιάτρου ξεφυλλίζοντας περιοδικά για την περιποίηση του σμάλτου, που πίνεις καφέ στη Ρήγα Φεραίου χαζεύοντας φωτογραφίες της Ματσούκα με τον Κόκκαλη, που ξεκινάς την Κυριακή σου χωρίς να ανοίγεις μπροστά σου μια στοίβα κυριακάτικα φύλλα, αυτό το πάρτι των αναλύσεων, της κατατόπισης, της κριτικής, της πληροφόρησης, της ερμηνείας, της γνωριμίας με τις νέες εποχές, της ξενάγησης στις τεχνολογίες με τις δυνατότητες και τους προβληματισμούς; Ποιος είναι ο γνωστικός και ποιος ο επιπόλαιος που αρκείται σε ρηχά ταϊσματα της σκέψης τους και πού προσφέρεται εθελοντής στην παραπληροφόρηση, την παραπλάνηση, τη μονομέρεια και την αν-αξιολόγητη κιμαδιστικού χαρακτήρα ενημέρωση των ιστοτόπων και των κοινωνικών δικτύων;

Χωρίς περίπτερο. Τι λες ρε φίλε; Θα μείνουμε με μετέωρη την περιέργεια για την  σοβαρή ή την παιγνιώδη υποδοχή των γεγονότων από τους γραφιάδες και τους μπαρουτοκαπνισμένους υλατζήδες, από τους εμβριθείς αναλυτές και τους προβοκάτορες της ανατροπής, του σαρκασμού, της αιχμής. Ανακαλούμε στη μνήμη μας τη μέρα που ο πρώτος περιπτερούχος μας πέταξε κατάμουτρα πως «δεν πουλάει εφημερίδες», τότε που νιώσαμε σαν να  ακούσαμε «δεν σερβίρουμε μαύρους», σε μπυραρία της Νέας Ορλεάνης. Μια κεκτημένη συνήθεια από την παιδική και την εφηβική ηλικία, εμφυτευμένη σε περιβάλλοντα όπου οι μεγάλοι διάβαζαν καθένας τη δική του εφημερίδα, μια πρωινή πατρινή, μια πρωινή αθηναϊκή, δύο μεσημβρινές και τα εβδομαδιαία περιοδικά, μένει μετέωρη, σκαλώνει καταμεσής του δρόμου και μετά χάνεται μέσα στην πρωινή καταχνιά. Χωρίς εφημερίδα. Τι λες ρε φίλε. Και τόσος και τόσος κόσμος που δεν το συμμερίζεται αυτό. Βρήκαμε τι πήγαινε στραβά στη ζωή μας και αυτό πήγαμε κι αλλάξαμε. Καμαρώνοντας για τη σπουδή μας στην αφασία.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω