Déjà vu καταστάσεις με «φαντάσματα» του παρελθόντος

Το ίδιο έργο ξανά, ξανά και ξανά. Τόσο πολύ, που κανείς πλέον δεν δίνει την παραμικρή σημασία

καταστάσεις

Ισως να αλλάζουν λίγο τα πρόσωπα. Οχι πάντα και όχι όλα. Η Παναχαϊκή μπορεί να καυχιέται ότι είναι πρωτοπόρος σε κάτι πολύ ιδιαίτερο, που μπορεί να μπει μέχρι και στο βιβλίο Γκίνες.

Να αποτελείται κάθε χρόνο η πραγματικότητα της ομάδας από Déjà vu καταστάσεις. Ο όρος Déjà vu σημαίνει στα γαλλικά «ήδη ιδωμένο». Η αίσθηση ότι κάτι έχει ξαναγίνει στο παρελθόν.

Και στην Πάτρα είναι μόνιμο το φαινόμενο. Φτώχεια, μιζέρια, γκρίνια στην Παναχαϊκή, «φαντάσματα» του παρελθόντος να περιφέρονται και να διαρρέονται φήμες περί συμπαικτών, οπαδοί να ζητούν τον λόγο και ο Σούλης να λέει ότι η ομάδα αρνείται να χάνει!

Το ίδιο έργο ξανά, ξανά και ξανά. Τόσο πολύ, που κανείς πλέον δεν δίνει την παραμικρή σημασία. Απαξίωση και αδιαφορία. Οι ίδιοι άνθρωποι στο περιβάλλον της Παναχαϊκής που κάνουν επαφές με τρίτους, οι ίδιοι καλούνται να βοηθήσουν οικονομικά όταν στενεύει ο κλοιός. Πάντα τα ίδια.

Κοντοζυγώνει η ώρα, που δεν θα πατάει κανείς στο γήπεδο. Ούτε οι γνωστοί 300 του Λεωνίδα.

Να μας συγχωρήσει ο κόουτς, αλλά αυτή τη στιγμή το αγωνιστικό – δυστυχώς – έχει μικρή σημασία. Μπορεί ο ίδιος να κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει την προσοχή των παικτών του στο γήπεδο, αλλά και οι ίδιοι σκέφτονται άλλα πράγματα.

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι τα «φαντάσματα» είναι περαστικά, ότι θα σταματήσουν να αναστατώνουν κάθε τόσο την Παναχαϊκή και θα την αφήσουν να φυτοζωεί με την ησυχία της. Σ’ αυτόν δεν χρειάζεται «συμπαίκτη». Το μπορεί και μόνη της…