Έρωτας για την Ψυχή του Ρωμαϊκού Ωδείου

16 Ιούλ. 2021 9:42

Ελισσαίος Βγενόπουλος

Όπως κάθε Έλληνας για να νιώσει λίγο καλοκαίρι, πρέπει να ταξιδέψει και παρέα με τα τζιτζίκια και την κάψα του Αργολικού κάμπου να βρεθεί έστω μια φορά μέσα στο καλοκαίρι στην Επίδαυρο, για να παρακολουθήσει μια παράσταση, όπως κάθε Αθηναίος πρέπει παίρνοντας αργόσυρτα τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, έναν από τους πιο όμορφους πεζόδρομους του κόσμου, πρέπει μέσα στο καλοκαίρι να βρεθεί κάτω από τον βράχο στο Ηρώδειο, για να ακούσει ένα από τα πολλά και ενδιαφέροντα μουσικά γεγονότα, έτσι και κάθε Αχαιός οπωσδήποτε μέσα στη σεζόν πρέπει για μια φορά μέσα στο θέρος να χαθεί στο κοίλο του Ρωμαϊκού Ωδείου, ελπίζοντας μαζί με την αύρα του αρχαίου χώρου, να χαρεί και κάποιο καλλιτεχνικό δρώμενο αντάξιο των προσδοκιών του. Πολλές φορές δεν είναι σπουδαίες οι παραστάσεις που έχουμε δει σ’ αυτούς τους χώρους όμως το ‘’προσκύνημα’’ είναι πιο σημαντικό από το ‘’τελετουργικό’’. Έτσι μπήκαμε στον Αρχαιολογικό χώρο, αγκαλιά με τον Έρωτα για την Ψυχή του Ρωμαϊκού Ωδείου.

Ο πολιτιστικός οργανισμός «liminal – Πρόσβαση στον Πολιτισμό» με την καλλιτεχνική ομάδα “R.A.W – Rephrase Adult World” και την νεοσύστατη θεατρική εταιρεία “Novus” ένωσαν τις δυνάμεις τους και παρουσιάζουν την μουσική κωμωδία «Του Έρωτα και της Ψυχής».Μια παράσταση φτιαγμένη από́ μια πολυμορφική ομάδα επαγγελματιών, με και χωρίς αναπηρία, καθολικά́ προσβάσιμη για όλες και όλους.Ένα έργο που φωτίζει την κωμική πλευρά́ του αρχαιοελληνικού́ μύθου αλλά και την εκρηκτική, περιπετειώδη συνάντηση της Ψυχής και του Έρωτα,σημειώνουν οι συντελεστές.

Το θέατρο θέλει κόπο, χρόνο και τεράστια προσπάθεια, για να μπορέσει μια θεατρική παράσταση να ‘’ξεριζώσει’’ την καθημερινότητα του θεατή από μέσα του, έστω για δυο ώρες και να τον βάλει, να τον τοποθετήσει σε μια άλλη πραγματικότητα, σε ένα άλλο κόσμο που έχει στηθεί εξ αρχής, εκ του μηδενός. Ο κόσμος αυτός δεν διαμορφώνεται στο κενό είναι στηριγμένος στις γνώσεις, στην ευαισθησία, την παιδεία, την ενσυναίσθηση, ακόμα και βιώματα, τις παραστάσεις, τις αναμνήσεις των δημιουργών και συντελεστών του εγχειρήματος. Ο κόσμος αυτός πρέπει να είναι πιο ‘’αληθινός’’ ακόμα κι από τον πραγματικό κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο επίτευγμα.

Η ηλεκτρονική μουσική βρίσκει χώρο μέσα στην ιερή αφήγηση του μύθου, το σύγχρονο κείμενο αποκαλύπτει τα αρχέτυπα των ηρώων και των ηρωίδων του, η σκηνοθεσία φέρνει τον μύθο στο σήμερα: εδώ θα δημιουργηθεί μια «πανήγυρις ηλεκτρική».Ο Έρωτας και η Ψυχή προσπαθούν να ενωθούν σε πείσμα των όσων εμποδίων υψώνονται μπροστά τους και η παράσταση “τραγουδά” την παραδοξότητα αυτή της ένωσής τους. Έτσι, παράδοξα ο αρχαιοελληνικός μύθος ενώνεται με τους ήχους των συνθεσάιζερ, τα ταξίμια και οι Σμυρναϊκοί χαβάδες με τα οπερατικά recitativi, το αρχαιοελληνικό ιδεώδες του κάλλους με την camp αισθητική και την pop κουλτούρα. Αυτός είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο δούλεψε η ομάδα η οποία βρήκε χώρο και να αυτοσαρκαστεί μέσα στην παράσταση και να μας κάνει να γελάσουμε. Το γέλιο και η όποια συγκίνηση δεν θα μας σώσει στις περίεργες και δύσκολες μέρες που περνάμε αλλά θα μας γαληνέψει, θα μας ανακουφίσει, θα μας ημερέψει.

Το παιχνίδι των ήχων και των μουσικών, των σκηνικών και των φωτιστικών εναλλαγών μαζί με τις επιτυχημένες κωμικές στιγμές βρίσκουν κοινό βηματισμό με τον όμορφο λυρικό μύθο του Έρωτα και της Ψυχής και παρά τις αδυναμίες η παράσταση λειτουργεί θετικά για να ξεφύγουμε από τη στασιμότητα, την ανασφάλεια, τα χαμένα σχέδια και τις ανύπαρκτες επιλογές. Αυτό το καλοκαίρι είμαστε σαν έρημος, που έχουμε ανάγκη κάθε σταγόνα θεατρική, μουσική, εικαστική, πολιτιστική.

Από τα χρόνια του Αυγούστου στέκει εκεί το Ωδείο κι έχει υποδεχτεί σημαντικά γεγονότα, μεγάλες και μικρότερης σημασίας παραστάσεις. Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο, πριν συμβεί το οτιδήποτε επί σκηνής έχει λουστεί η ψυχή σου κι αν φυσήξει και λίγο ο Ζέφυρος της παράστασης και ο Πουνέντε του Ιονίου παίρνεις δυνάμεις να αντέξεις άλλη μια σεζόν τα δύσκολα που ζούμε και αυτά που ακολουθούν. Γιατί ο Έρωτας για την Ψυχή του Ρωμαϊκού Ωδείου μπορεί να μη μας σώσει αλλά μας παρηγορεί.