Ευγενία Πιερρή: «Στον τομέα της εκπαίδευσης θα ήθελα να αλλάξουν πολλά!»

Υπέκυψε στη γοητεία της Χημείας, την επέλεξε ως αντικείμενο των σπουδών της και τη δίδαξε, φροντίζοντας διαρκώς να εξελίσσεται, όπως -σωστά θεωρεί ότι- οφείλει κάθε εκπαιδευτικός. Διευθύντρια Β/θμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, σήμερα, η Ευγενία Πιερρή μοιράζεται με την «Π» σταθμούς της πορείας της. 

Η γοητεία που της ασκούσε η Χημεία από μαθήτρια ήταν ακαταμάχητη. Τι θυμάστε εντονότερα από τα παιδικά σας χρόνια;

Στο πέρασμα του χρόνου, οι κοινωνίες μεταλλάσσονται, εξελίσσονται, άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο. Στο ταξίδι αυτό του χρόνου είναι σημαντικό να κρατάμε τα θετικά και να αποστασιοποιούμαστε από κάθε αρνητικό συναίσθημα. Ετσι, τα ανέμελα παιδικά χρόνια, η απλότητα των ανθρώπων, η αμεσότητα στην επικοινωνία,  η αυθεντική και γνήσια συμπεριφορά, τα όρια που έθετε η οικογένεια και το σχολείο είναι πάντα ζωντανά στη μνήμη μου.

Επιλέξατε ως αντικείμενο σπουδών τη Χημεία επειδή…

Ο θετικός προσανατολισμός ήταν ξεκάθαρος για μένα ήδη από τα μαθητικά χρόνια. Η Χημεία ασκούσε μια απίστευτη γοητεία. Οι χημικές διεργασίες που οδηγούν σε νέο υλικό κόσμο με νέες ιδιότητες και εφαρμογές, είναι συναρπαστικές.   Ομως, εντρυφώντας σ’ αυτή, διαπιστώνει κανείς ότι οι φυσικές επιστήμες και ευρύτερα οι θετικές λειτουργούν ενιαία. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό να υιοθετεί κανείς στη ζωή του τον επιστημονικό τρόπο σκέψης, τον οποίο αξιοποιούν οι φυσικές επιστήμες, προκειμένου να κατανοήσει τα σύνθετα και πολύπλοκα προβλήματα του κόσμου. Με την πάροδο του χρόνου κατανοούμε ότι η γνώση ενός μόνο γνωστικού αντικειμένου δεν αρκεί. Ο άνθρωπος οφείλει να μελετά συνεχώς, να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται πολύπλευρα ως προσωπικότητα και να ανακαλύπτει πτυχές του εαυτού του, ιδιαίτερα όταν ασκεί το λειτούργημα του εκπαιδευτικού.

Πώς θα περιγράφατε την πορεία σας ως καθηγήτριας και τι αγαπάτε στη διδασκαλία;

Η διδασκαλία είναι μια «ιερή» διαδικασία και ασκεί μεγάλη επιρροή στους μαθητές. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι όλοι μας διατηρούμε μνήμες έντονες από τα μαθητικά χρόνια και από τους δασκάλους μας. Αυτό και μόνο καταδεικνύει πόσο καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει στην ανάπτυξη των μαθητών. Επομένως, η διδασκαλία είναι πρωτίστως τεράστια ευθύνη. Ομως, είναι αμφίδρομη διαδικασία μεταξύ διδάσκοντα και διδασκόμενου. Εμείς οι εκπαιδευτικοί δεν δίνουμε μονόπλευρα, αλλά παίρνουμε πολλά από τα παιδιά. αφουγκραζόμαστε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους, τη δική τους οπτική για τα τεκταινόμενα στο κόσμο, την ελπίδα και την αισιοδοξία ότι η ζωή έχει τη δυναμική της και συνεχίζει σταθερά την πορεία της στον χρόνο. Αυτό μας δίνει και τη δύναμη να συνεχίσουμε. Εν κατακλείδι, ο διδάσκων οφείλει να δείχνει μεγαλοσύνη, να ανοίγει δρόμους, να βιώνει τη χαρά ότι οι επόμενες γενιές, ευτυχώς, θα τον ξεπεράσουν και θα πάνε τον κόσμο ένα βήμα παραπέρα.

Διευθύντρια Β/θμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας σήμερα. Ποιες οι προκλήσεις και ποιο το στοίχημά σας; 

Η άσκηση αποτελεσματικής διοίκησης στη χώρα μας  είναι μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία. Η πολυνομοθεσία αφενός και οι παγιωμένες νοοτροπίες αφετέρου καθιστούν τις διοικητικές διαδικασίες στην εκπαίδευση εγχείρημα σύνθετο και πολύπλοκο. Δεδομένου ότι απευθυνόμαστε σε μια μεγάλη κοινωνική ομάδα που αποτελείται από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, το να εδραιωθεί στη συνείδησή της, ως απόρροια της πραγματικότητας, ότι η ΔΔΕ Αχαΐας λειτουργεί οργανωμένα, συντονισμένα με αίσθημα ευθύνης και δικαιοσύνης, αποτελεί όντως ένα στοίχημα. Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε ότι το διοικητικό μας έργο υπηρετεί ουσιαστικά το ύψιστο αγαθό που είναι η παιδεία και η ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου.

Τι θα θέλατε να δείτε να αλλάζει στην εκπαίδευση;

Πολλά! Θεωρώ ότι είναι επιβεβλημένο να προβληματιστούμε για τη δυναμική της σημερινής πραγματικότητας στον τομέα της εκπαίδευσης δεδομένου ότι είναι εμφανές το σημαντικό έλλειμμα Παιδείας στη χώρα μας.

Η ελλειμματική σχέση που παρατηρείται έντονα ανάμεσα στη σύνθεση εκπαίδευσης-παιδείας, αλλά η γενικότερη ποιοτική υποβάθμιση που υφίσταται το παραπάνω δίπολο, εκφράζουν πρωτίστως το πρόβλημα που ταλανίζει τον θεσμό της εκπαίδευσης.

Στον δύσκολο συνδυασμό επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, πώς θα σας βαθμολογούσατε;

Η ζωή δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μονόπλευρα. Η ισορροπία μεταξύ οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων στη σύγχρονη ζωή είναι δυναμική. Δεν επιδέχεται εφησυχασμό, αλλά συνεχή εγρήγορση. Τελικά βαθμολογούμαστε όλοι εκ του αποτελέσματος. Αυτό έχει αξία!

Τις όποιες δυσκολίες ή εμπόδια συναντάτε, γενικά, πώς τα πολεμάτε;

Θεωρώ ότι οφείλουμε να έχουμε ρεαλιστική εικόνα της πραγματικότητας. Αυτό συναρτάται από πολλά, υποκειμενικούς και αντικειμενικούς παράγοντες. Οι πράξεις μας εκπορεύονται πρωτίστως από τον αξιακό κώδικα που υπηρετούμε, αξιοποιώντας την εμπειρία και τις δυνατότητές μας.