Ευγενία Σαμαρά: Η ανάγκη να φύγει από την Θεσσαλονίκη και ο Σασμός – «Στην προσωπική ζωή μου έχω πετύχει την ισορροπία»

Η αγαπημένη ηθοποιός, η οποία φέτος έκανε μια τεράστια αλλαγή στην προσωπική ζωή της καθώς μετά από 9 χρόνια χώρισε από τον σύντροφό της, Γιάννη Ποιμενίδη, μίλησε για την απόφαση να έρθει Αθήνα, για την επόμενη μέρα μετά τον Σασμό αλλά και για τη ζωή της.

Ευγενία

Μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη με εξομολογητική διάθεση παραχώρησε η Ευγενία Σαμαρά στο περιοδικό Glow και την Μαρία Αραμπατζίδου.

Η αγαπημένη ηθοποιός, η οποία φέτος έκανε μια τεράστια αλλαγή στην προσωπική ζωή της καθώς μετά από 9 χρόνια χώρισε από τον σύντροφό της, Γιάννη Ποιμενίδη, μίλησε για την απόφαση να έρθει Αθήνα, για την επόμενη μέρα μετά τον Σασμό αλλά και για τη ζωή της.

Η απόφαση να φύγει από την Θεσσαλονίκη για την Αθήνα

«Ήταν μια πυρηνική μου ανάγκη να φύγω από τη Θεσσαλονίκη. Ένιωθα ότι το κομμάτι της εργασίας μου κι όλα αυτά που επιθυμώ να κάνω κάπως δε λειτουργούσαν με τον τρόπο ακριβώς που ήθελα εκεί, οπότε το επιζητούσα. Η μετάβασή μου στην Αθήνα δεν έγινε δηλαδή με άγχος, αλλά με μια βαθιά πίστη ότι εδώ που έρχομαι τα πράγματα θα είναι έτσι όπως τα έχω στο μυαλό μου και πολύ καλύτερα. Κι έτσι κι έγινε! Δεν ήρθα ούτε επειδή βρήκα δουλειά, ούτε γνωρίζοντας κόσμο, αλλά πραγματικά… έτσι! Είπα: “Θα πάω στην Αθήνα, γιατί θέλω”. Είχα μόλις ολοκληρώσει τα γυρίσματα μιας σειράς τότε, η οποία θα παιζόταν στην τηλεόραση. Έκλεισα τις υποχρεώσεις μου με αυτή στη Θεσσαλονίκη.

Η προβολή της θα ξεκινούσε τον Οκτώβριο, κι εγώ τον Αύγουστο είχα ήδη μετακομίσει. Το οργάνωνα χρόνια, οπότε δεν υπήρξε φόβος όταν πάτησα το πόδι μου εδώ. Και σήμερα, εννιά χρόνια μετά, είμαι πολύ χαρούμενη με την έκβαση και με το όποιο θάρρος είχα εκείνη τη στιγμή να πω πως τα παρατάω όλα και φεύγω. Δεν ένιωσα, όμως, ότι ρίσκαρα με αυτή μου την απόφαση, αλλά ότι πήγαινα κάπου για το καλύτερο αποτέλεσμα για μένα και την προσωπική μου εξέλιξη. Όντως έτσι ήταν, σαν να το ήξερα μέσα μου. Μου αρέσει πάρα πολύ η Αθήνα. Περισσότερο να την περπατάω. Στους περισσότερους που έχουν μεγαλώσει εδώ αυτό τους ακούγεται σοκαριστικό.

Έχει γειτονιές πανέμορφες, μέρη που τα ανακαλύπτω ακόμη και μετά τόσα χρόνια, αλλά και περισσότερες επιλογές. Με κάνει να αισθάνομαι πως δε λιμνάζω με κάποιον τρόπο. Όμως, το κυριότερο είναι ότι η πόλη αυτή μου χάρισε πολύ όμορφες στιγμές στην εργασία μου που δε θα μπορούσα να τις ζήσω στη Θεσσαλονίκη. Κόσμο από τον χώρο που γνώρισα, ανθρώπους που θαύμαζα και τους συνάντησα…» εξομολογείται η Ευγενία Σαμαρά.

Η επόμενη ημέρα μετά τον «Σασμό»

«Για μένα αυτά τα δύο χρόνια ήταν πάρα πολύ όμορφα απ’ όλες τις απόψεις. Η παραγωγή ξεκίνησε -ούτως ή άλλως- με εξαιρετική αγάπη, μεράκι και κέφι. Και λειτούργησε! Κάτι το απίστευτα θετικό, αφού αγκαλιάστηκε από τον κόσμο, γεγονός που έδωσε και σε μας τεράστια δύναμη. Μία υπέροχη συνεργασία, από τους ανθρώπους που είναι μπροστά στις κάμερες μέχρι όλους όσοι βρίσκονται πίσω από αυτές, πολύ δημιουργική. Έχω γενικά πάρα πολύ μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη για τον “Σασμό”.

Ήταν ένα πολύ ωραίο δώρο στη ζωή μου… Όσο για τη στιγμή που θα έρθει να αποχωριστώ τον ρόλο μου, αυτό ξέρω καλά ότι είναι κάτι που συμβαίνει στη δουλειά μας συνέχεια, οπότε δεν είναι κάτι το οποίο με στενοχωρεί ή με απασχολεί. Όταν χρειαστεί να κάνει τον κύκλο του, θα τον πραγματοποιήσει και σε μένα θα μείνει η χαρά που μου προσέφερε κι όλη αυτή η εμπειρία. Ούτε με τρομάζει ούτε δε θέλω να γίνει. Ούτως ή άλλως, πρέπει κάποτε να συμβεί – όλα τα πράγματα στη ζωή πρέπει να καταλήγουν κάπου» τονίζει η ταλαντούχα ηθοποιός.

Η ισορροπημένη προσωπική ζωή της

«Στην προσωπική μου ζωή πιστεύω ότι έχω πετύχει την ισορροπία. Με τα πάνω με τα κάτω, αλλά δουλεύοντας προς το καλύτερο για μένα κυρίως, για την εξέλιξή μου. Όσον αφορά στο μέλλον, δεν έχω όνειρα, αλλά στόχους, γιατί τα όνειρα παραπέμπουν και σε κάτι που μπορεί να μη γίνει, ενώ εγώ αυτά που στοχεύω θα συμβούν, το πιστεύω.

Θα ήθελα πολύ να συμμετέχω σε μία δουλειά, είτε κινηματογραφική είτε σειρά, που θα είχε να κάνει με το εξωτερικό. Από την άποψη ότι θα ήθελα να είχα συνεργασία με ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας, όπου ο τρόπος που δουλεύουν απέχει από αυτόν με τον οποίο έχω συνηθίσει. Αυτό θα ήθελα να υπάρχει σαν εμπειρία στη ζωή μου».