Κωνσταντίνος Μάγνης

Μας είπε ότι ήρθε το φως– ο ίδιος δηλαδή- συνεπώς το σκότος πρέπει να τρέμει. Υποθέτουμε ότι το σκότος είναι ο Μητσοτάκης και η απουσία ελπίδας. Ελπίδας για καλύτερες μέρες; Ή ελπίδας να νικηθεί ο Μητσοτάκης; Διαισθητικά ψηφίζουμε το δεύτερο. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τον υποψήφιο στον οποίο διαβλέπει νικηφόρα προοπτική. Εκείνος, βέβαια, κάλεσε τον Παππά στο βάθρο. Φως και ο Παππάς. Αν φώναζαν κανονικό παπά, μπορούσε να ψάλει για το φως το αληθινόν και το πνεύμα το επουράνιον, κλείνοντας τη βραδιά με έναν ψαλμό που δένει με την ελληνορθόδοξου χαρακτήρα παρομοίωση που επέλεξε ο νικητής για να χαρακτηρίσει τη νίκη του. Ένα λεκτικό σχήμα προδιαγραφών κατηχητικού, από αυτά που χαρακτήριζαν την ελληνική πολιτική ζωή για δεκαετίες. Ο ημέτερος νικάει και όλα τα κακά σκορπάει, και ο αντίπαλος αποβάλλεται όπως το δαιμόνιο από τον ματιασμένο.

Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ: Τι θα πει αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα ενηλικιωθεί ως πολιτικός πυλώνας του δημόσιου βίου, διέπεται από ρευστότητα ως προς το σκέλος της κοινωνικής απήχησης, αλλά και ως προς το σκέλος του στελεχιακού δυναμικού. Από τον Αλαβάνο στον Βαρουφάκη, στον Ραγκούση, στον Αντώναρο, τον Τσακαλώτο, την Καφαντάρη. Δεν τη βρίσκεις την Τζάκρη, όταν γυρνάς απ’ τα μπαρ και τα ξενύχτια. Ερχεται ο Κασσελάκης και δίνει τη λύση. Μένει να δούμε αν και ο ίδιος ξέρει ποια θα είναι η λύση αυτή. Αλλά πάμε με τη σειρά. Φερστ γουι τέικ Αχτσιόγλου, δεν γουί τέικ Μπερλίν.

Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν. Διστάζουμε να τον πούμε «αριστερά», γιατί οι όροι στη χώρα θέλουν ξεκαθαρίσματα. Το δεδομένο είναι πως πρόκειται για μια κοινωνική μάζα που εκλαμβάνει τον μητσοτακικό φιλελευθερισμό και τη νεοπασοκική σοσιαλδημοκρατία ως διαχειριστή μιας αντιλαϊκής, κλεπτοκρατικής πολιτικής που φέρει έναν απόηχο της μνημονιακής περιόδου και υπηρετεί μια κατεδαφιστική μεταρρύθμιση. Και παραλλήλως, η μάζα αυτή εξακολουθεί να τρέφει την ελπίδα ότι είναι βιώσιμες οι πιο χαλαρές αναδιανεμητικές και ρυθμιστικές πολιτικές στην οικονομία, το δημόσιο, την παιδεία. Αν αυτό είναι αριστερά, τότε οι δώθε είναι αριστεροί και οι κείθε είναι δεξιοί προσκυνημένοι. Είναι ένα αφήγημα με μνήμες και αναφορές 1981, όπου βέβαια τα ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά δεδομένα ήταν διαφορετικά, όμως η διάθλαση είναι σατανικό φαινόμενο.

Στον β’ γύρο πήγαν λιγότεροι από όσους στον α’. Αντε τώρα εξήγησέ το αυτό. Άλλος λέει ότι κάποιοι του α’ τσιγκουνεύτηκαν το δίευρο. Απαξιωτικό και ακραίο. Άλλος λέει ότι μέρος των ψηφοφόρων Αχτσιόλου έριξε λευκή πετσέτα. Άλλος ότι ψηφοφόροι Κασσελάκη το ξανασκέφτηκαν. Άλλος ότι συνέβησαν και τα δύο. Και άλλος ότι ένα μέρος των ψηφοφόρων του α’ γύρου έκαναν το κομμάτι τους και, καθώς δεν είναι και τόσο ταυτισμένοι με το κόμμα, στον β’ γύρο είπαν να μείνουν σπίτι και να αφήσουν τους κανονικούς να κάνουν τη δουλειά. Σας αφήνουμε να τα πείτε, σα να λέμε.

Προβλέψεις για τη συνέχεια; Να πάτε στα μέντιουμ. Νίκησε ο καλύτερος, όπως είπε ο πατέρας του. Πατέρας του είναι, κάτι θα ξέρει παραπάνω από μας. Γεγονός είναι πως όταν λες πως είσαι η φωνή της κοινωνίας είσαι πιο εύπεπτος. Όταν λες πως προτιμάς ένα κόμμα δομών, όπως είπε η Αχτσιόγλου, είναι σαν να απευθύνεσαι σε αναγνώστες του Αντί και του παλιού Σχολιαστή. Ο κόσμος δεν θέλει δομών, θέλει βωμών και εστιών. Και έναν Παππά στο τέλος. Διότι εδώ Παππάς, εκεί Παππάς, ο Παππάς είναι στο βάθρο. Και δηλώνει ότι κάνατε συνάντηση, όπου θέσατε το πλαίσιο της συμφωνίας και της πολιτικής γραμμής. Κοντολογίς, ότι εσύ θα είσαι ο μέντορας, ο καθοδηγητής, ο ντραβέρι μαν. Και ο άλλος θα κάνει απλώς τον αρχηγό. Αϊ νιντ α χίροου. Τάιλερ το είπε και αυτό, ως γνωστόν.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News