Η ατιμία του σουβλακιού

Κωνσταντίνος Μάγνης

Αν ήταν όλη η ζωή μας καρναβάλι πατρινό, που λέει η ευχή στον στίχο του Καρναβαλικού Κομιτάτου, η κατάσταση θα γινόταν πολύ ανώμαλη, όπως διδάσκει ο Αίσωπος με τον τζίτζικα και τον μέρμηγκά του. Αν και ο Γούντι Αλεν, στη δική του εκδοχή του μύθου, όταν ήρθε ο χειμώνας, ο τζίτζικας πάγωνε, αλλά και ο μέρμηγκας παραπονιότανε για πόνους στο στήθος, από την εντατική θερινή εργασία. Οι συνεπείς φίλοι του Καρναβαλιού, παρά τον ενθουσιασμό τους για ξεφαντώματα και ξεσαλώματα, δεν είναι οπαδοί της καρναβαλικής οβερντόουζ.

Πιστεύουν ότι η εθιμική τάξη είναι σοφή: Καρναβάλι τόσο, όσο. Με αρχή, μέση, κορύφωση και ευχές για του χρόνου με υγεία. Μας έρχονται συνέχεια οι σκέψεις αυτές κάθε φορά που μας επιτίθεται η Τσικνοπέμπτη από νωρίς το πρωί μέχρι βαθείας νυκτός. Η γιορτή, το τσίκνισμα, υποτίθεται ότι αφορά μετρημένη, συμβολική πρόσληψη ψητών εδεσμάτων, αλλά εδώ και χρόνια πήρε χαρακτήρα Οκτόμπερ φεστ με ημιβιομηχανικό υπόβαθρο.

Καλά κάνουν οι επαγγελματίες, καλά κάνει και ο κόσμος που του δίνει και καταλαβαίνει, καλά κάνουν και οι υπηρεσίες με την ημιαργία τους, καλά κάνουν και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που έχουν ενσωματώσει την Τσικνοπέμπτη στην εταιρική τους φιλεργατική πολιτική, όπως βέβαια και καλά κάνουν και όσοι αποφεύγουν τις ψησταριές και τα λιβάνια του διαβόλου, λόγω δυσανεξίας. Ολες οι προτιμήσεις γίνονται αποδεκτές σε μια κοινότητα, συνεπώς καλό είναι οι φανατικοί φίλοι της σχάρας να μην κυνηγάνε όσους δεν φιλοτιμούνται μια στάση «για ένα σουβλάκι, έτσι για το καλό», όταν οι αφιλότιμοι δεν βλέπουν κανένα καλό σε όλα αυτά και απορούν πώς γίνεται να συνδυάζεις μεζεδοκατάσταση, κρασούρα και υποχρεώσεις.

Προφανώς και δεν έχουν καταλάβει ότι οι φαν του ψητού έχουν αυτοαπαλλαγεί από υποχρεώσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αργοί ή ακαμάτηδες ή ανεύθυνοι. Εντάξει, μερικοί μπορεί και να είναι. Αλλά η πλειονότητα διέπεται από ένα άλλο χαρακτηριστικό που οι αντισουβλακιστές δεν έχουν καταλλήλως αναπτυγμένο: Τη δυνατότητα απόκρουσης του εργασιακού στρες, εκείνου του διαβόλου που σε κρατά σε μια συνεχή, ενοχική εγρήγορση, ψεκάζοντάς σε με την ψευδαίσθηση της υψηλής σημασίας των αρμοδιοτήτων σου, πετρώνοντάς σου το στομάχι.

Η Τσικνοπέμπτη είναι πιο σατανική από την Πρωταπριλιά. Αρκεί να παρασυρθείς από τους πειρασμούς, να πείσεις τον οισοφάγο σου να συνεργαστεί, και τότε θα διαπιστώσεις μαγικά ότι ο κόσμος θα παραμείνει στη θέση του αν φορτώσεις τις ευθύνες στον κόκκορα, δεν θα αλλάξουν τροχιά οι πλανήτες, τα ρολόγια θα συνεχίσουν να χτυπούν και κανένας δεν θα προσέξει το κενό. Όχι, μπορεί να υπάρξει και μέλλον και παρόν χωρίς εσένα. Όπως υπήρξε και παρελθόν. Ατιμο σουβλάκι, είσαι ένας βρομερός καταδότης. Καλά κάνουμε και σε αποφεύγουμε, στρίβοντας από άλλα στενά, για να κρατήσουμε όρθιο το άδειο μας κάστρο.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω