Κωνσταντίνος Μάγνης

Το βασικό ζητούμενο στην πολιτική είναι να είσαι κάτι ξεχωριστό και αξιοπρόσεκτο, μακάρι και επίζηλο, σε σχέση με τους άλλους. Το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, αφού ξεπέρασε μερικώς, και με δραματικές απώλειες, την ταύτισή του με το σύστημα που προκάλεσε ή δεν απέτρεψε τη χρεοκοπία ή τέλος πάντων με το σύστημα που τα στελέχη του απόλαυσαν την εξουσία ενώ η χώρα πήγαινε κατά διαβόλου, προσπαθεί τώρα να έχει μια μετά θάνατον ζωήν: Αυτή θα τη φέρουν τα διψήφια ποσοστά, καθώς τα μονοψήφια θεωρήθηκαν ισοδύναμα μιας αγωνιώδους διασωλήνωσης. (Αν και δεν θα τα έλεγες και άσχημα, εφόσον επρόκειτο για ένα κόμμα που δεν θα είχε το γνωστό εξουσιαστικό, θρυλικό παρελθόν. Οταν είσαι ο Ολυμπιακός δεν μπορείς να ικανοποιείσαι με επιδόσεις Ατρομήτου).

Οπως ξέρουμε, στην πολιτική έχει μικρή σημασία τι λες (όλοι κάτι ωραίο μπορεί να λένε, υπέρ της δικαιοσύνης και κατά των μετεωρολογικών ανωμαλιών), όση σημασία έχει βλέπουν οι άλλοι σε σένα. Μερικώς αυτό έχει να κάνει με το πρόσωπο και την ακτινοβολία του αρχηγού, συνεπώς το μέλλον του κόμματος θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από το ύφος και την πολιτεία του επόμενου προέδρου. Εν προκειμένω όμως το ζήτημα σχετίζεται επίσης σε μεγάλο βαθμό από την περιπετειώδη κατάσταση που διέπει σήμερα την υπόθεση των ιδεών και των συμβόλων στη χώρα.
Το ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ επενδύει στην προοπτική να συγκινήσει:

Τις μάζες που ακόμα και αν δεν αποστρέφονται τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να συνυπάρχει σε μια στέγη με σημειολογικά μη έγκριτο παρελθόν. Το γνωστό «δεν μου πάει το χέρι».

Τις μάζες που αποστρέφονται απολύτως τη ΝΔ, με Μητσοτάκη ή χωρίς και που απαγορεύουν στον εαυτό τους να εγκρίνει την κυβέρνηση ακόμα και εκεί που τα πάει καλά, -περίπου όπως ο μουσουλμάνος που δεν τρώει χοιρινό- αλλά δεν εμπνέονται από τον ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ ασχέτως Τσίπρα.

Αλλά αυτό είναι δύσκολο να το πετύχεις, όταν ο ηγέτης σου δεν είναι νεφεληγερέτης άρχων του δωδεκάθεου (καθώς δεν έχει καν εντεκάθεο δίπλα του), διότι καλείς να αρθρώνεις λόγο διακριτό από τον μεν, που όμως να μην πλησιάζει στον λόγο του δε, και να αποφεύγεις τους λαϊκισμούς του δε, αλλά αυτό σε φέρνει πιο κοντά στον λόγο του μεν.

Με λιγότερο περίπλοκεςδιατυπώσεις, το πρόβλημα του ΚΙΝΑΛ, πέραν του ελλείμματος γοητείας της κορυφής, σχετίζεται με τη θολότητα της έννοιας του προοδευτισμού σήμερα. Όχι πως τερματίστηκε η διάκριση μεταξύ συντηρητισμού και προοδευτισμού, αλλά η φιλελεύθερη παράταξη- επί Μητσοτάκη- έχει κάνει βήματα απαγκίστρωσης από το συντηρητικό παρελθόν της, ακόμα και στον τομέα της αισθητικής, και την ίδια ώρα οι γενναιόδωρες ιδέες αναδιανομής πάσχουν στο επίπεδο των περιθωρίων. Η τσάμπα διατύπωσή τους εκτέθηκε βάναυσα κατά την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Το αναμάσημά τους ακούγεται φλύαρη αερολογία.

Σε τελευταία ανάλυση, το κόμμα, εάν δεν μπορεί να διατυπώνει ελκυστικές, πρωτότυπες θέσεις με ελκυστικό, πρωτότυπο τρόπο, θα ανέβει εάν δώσει εξουσιαστική προοπτική . Αλλά είναι λάθος να προδιαθέτεις τον κόσμο γύρω από το πού θα πας. Αυτό σε ακυρώνει και σε εκθέτει. Το σωστό είναι να κάνεις τους άλλους να θέλουν να σε βρουν και να σε παζαρέψουν. Κάνε και λόγο τον δύσκολο, βρε αδελφέ.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News