Παρασκευή Λουκοπούλου

Η κρίση που ξέσπασε πρόσφατα στο Νοσοκομείο Παίδων της Πάτρας Καραμανδάνειο δεν ήλθε ως κεραυνός εν αιθρία. Ηταν μια διαφαινόμενη κρίση που έχει τις ρίζες της στην αδιαφορία των κυβερνώντων από το 2010-2012 ακόμη!

Η συνταξιοδότηση των γιατρών του Καραμανδανείου είναι γνωστή στις διοικητικές υπηρεσίες του όπως είναι γνωστή ταυτόχρονα και η νομοθετημένη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της πολιτικής ηγεσίας του υγειονομικού χώρου, της 6ης ΥΠΕ και του Υπουργείου Υγείας, να προκηρύσσονται οι θέσεις των γιατρών που συνταξιοδοτούνται, 3 έως 6 μήνες πριν την συνταξιοδότηση, προκειμένου οι διαδικασίες αξιολόγησης και κρίσης των υποψηφίων να ολοκληρώνονται σε εύλογο χρόνο και να μην ξεμένει από γιατρούς το Νοσοκομείο.
Αυτό δεν έγινε! Συνεπώς τα «δάκρυα» που χύνουν σήμερα οι διάφοροι αρμόδιοι, είναι «κροκοδείλια δάκρυα», είναι «δάκρυα» υποκρισίας, αφού οι εκάστοτε κυβερνώντες ευθύνονται για το ξεγύμνωμα του Παιδιατρικού Νοσοκομείου από ειδικευμένους γιατρούς.

Τι κι αν υπόσχονται σήμερα οι υπουργοί και άλλοι πολιτικοί του κυβερνώντος κόμματος, άμεση (;) αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει ανακύψει; Πώς; Με… ψέμματα; Αφού τόσο καιρό, από τον Ιούλιο του 2019 είχαν την ευκαιρία να έχουν κάνει όλες τις αναγκαίες προσλήψεις ώστε το Νοσοκομείο να λειτουργεί απρόσκοπτα και να μην χρειάζεται τα παιδάκι να… μεταναστεύουν για μιά επέμβαση στα Νοσοκομεία των Αθηνών!

Διαβάζουμε ανέξοδες δηλώσεις από τον κ. Πλεύρη και την κ. Γκάγκα. Ωστόσο το πρόβλημα παραμενει και είναι καθημερινό και μάλιστα γίνεται και επικίνδυνη αυτή η κατάσταση.  Στην πραγματικότητα παίζουν με τις ζωές και την υγεία των παιδιών μας.

Οπως παίζουν και με την υγεία και ασφάλεια των ίδιων των υγειονομικών εργαζομένων σε όλα τα Νοσοκομεία της περιοχής, όπου παρατηρούνται εκατοντάδες ελλείψεις προσωπικού και οι κυβερνώντες… σφυρίζουν αδιάφορα. Μας έχουν φλομώσει με ψεύτικες υποσχέσεις ενώ η αιμορραγία του υγειονομικού συστήματος συνεχίζεται με την διαρροή των νέων γιατρών στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και των ειδικευμένων στην Κύπρο.
Μόνο από το Νοσοκομείο μας, τον «Αγιο Ανδρέα» έχουμε χάσει το τελευταίο διάστημα λίγο πριν αλλά και στην διάρκεια της πανδημίας πάνω από 10 γιατρούς!

Κι όσοι απομένουν, παλεύουν με τα «κύματα της θαλασσοταραχής» του ΕΣΥ. Εφημερεύουν ασταμάτητα και καταπονημένοι καλούνται όλο το 24ωρο, άϋπνοι και ξενυχτισμένοι να περιθάλψουν βαρειά πάσχοντες ασθενείς μαζί με ένα νοσηλευτικό προσωπικό που έχει ξεχάσει, τι ωράριο…δουλεύει.

Το ‘«Καραμανδάνειο» και τα προβλήματά του είναι η κορυφή του παγόβουνου που έχει ήδη τραυματίσει τον «Τιτανικό» του Νοσοκομειακού Συστήματος!

Τα αμπάρια μπάζουν από παντού. Οι υγειονομικοί τρέχουν και δεν φτάνουν, με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους και την ένταση να απειλεί την ψυχοσωματική τους υγεία.

Αναρωτιούνται κι αυτοί, «πώς αντέχω;» αλλά μένουν εκεί, νυχτα-μέρα πλάϊ στον ασθενή, γιατί όλοι οι άλλοι, οι υπεύθυνοι, οι διοικούντες είναι απόντες ή κρυπτόμενοι, αποφεύγοντας να βιώσουν κι αυτοί, τα χίλια προβλήματα που έχει το νοσοκομειακό σύστημα που το δέρνουν «χίλια μύρια κύματα» και παρ’ όλα αυτά στέκεται όρθιο χάρη στην αυτοθυσία των υγειονομικών εργαζομένων.

Το Καραμανδάνειο ωστόσο πρέπει να ζήσει, πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί ως δημόσιο Νοσοκομείο, για τα παιδιά μας, για το μέλλον της τοπικής κοινωνίας και για όσα παιδιά από τις γύρω περιοχές, καταφέρνει να εξυπηρετήσει.
Γιατί είναι το στολίδι της Παιδιατρικής στην ελληνική επαρχία!

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News