«Κόντρα ο ρόλος και το χαίρομαι»: Η Πατρινή Φωτεινή Ντεμίρη επιστρέφει στην αύριο στην γενέτειρα και μιλά στην «Π»

Με την αστυνομική κωμωδία «8 Γυναίκες» ως φιλοχρήματη πεθερά του πάμπλουτου θύματος

Στα πάτρια εδάφη επιστρέφει η Φωτεινή Ντεμίρη με την παράσταση «8 γυναίκες», αύριο Πέμπτη (ώρα 21:30) στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας. Πρόκειται για την αστυνομική κωμωδία του Ρομπέρ Τομά, η οποία φέρει τη σκηνοθετική σφραγίδα του Χρήστου Σουγάρη και είναι, όπως εξηγεί η εξαιρετική ηθοποιός, μιλώντας στην «Π» μια υπέροχη εμπειρία.

Η πρωτοτυπία της μάλιστα έγκειται στο ότι περιλαμβάνει και μουσικοχορευτικά διαλείμματα. «Ολες μας χορεύουμε και ερμηνεύουμε τραγούδια, διαφορετικού στυλ, σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και σε πάρα πολύ ωραία μουσική του RSN. Είναι κάτι που δεν έχω ξανακάνει στο θέατρο, είναι πολύ ενδιαφέρον και πραγματικά απολαυστικό. Η δε πλοκή, έχει ιδιαίτερα γρήγορο ρυθμό, αγωνία, σασπένς και υπάρχει πολύ καλή χημεία μεταξύ μας πάνω στη σκηνή» λέει.

-Από το κοινό τι εισπράττετε;

Α, το κοινό ενθουσιάζεται. Γελάει, χειροκροτάει και, στο τέλος, μας δίνει πολλά συγχαρητήρια.

-Υποδύεστε τη Μάμη. Η οποία;

Η Μάμη είναι η γιαγιά της Γκαμπί, συζύγου του δολοφονημένου Μαρσέλ. Είναι φιλοχρήματη, γιατί ως χήρα έχει μεγαλώσει δυο κόρες με φοβερές στερήσεις, κι έχει βολευτεί στην έπαυλη του γαμπρού της, όπου τρώει και πίνει πλουσιοπάροχα. Εχει αγκιστρωθεί από τη ζωή και θέλει να ζήσει, με όποιο κόστος, καλά και πολλά χρόνια. Καμία σχέση με μένα (γέλια).

-Με τις υπόλοιπες «ύποπτες» -Υρώ Μανέ, Γιώτα Φέστα, Τάνια Τρύπη, Ευγενία Δημητροπούλου, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Ευγενία Ξυγκόρου, Μαρίζα Τσάρη- πώς περνάτε εκτός παράστασης;

Πολύ καλά. Υπάρχει αλληλοεκτίμηση και σεβασμός. Δεν θα πω ότι έχουμε γίνει κολλητές, γιατί σε μια περιοδεία 2 μηνών, κάτι τέτοιο θα ήταν ψέμα. Νοιαζόμαστε, όμως, πολύ η μία την άλλη.

-Τα συναισθήματά σας όταν έρχεστε στην Πάτρα για παράσταση;

Ανάμικτα. Χαρά που γυρίζω στην πατρίδα και βλέπω την αδελφή μου και μια γλυκιά μελαγχολία γιατί θυμάμαι τα σχολικά μου χρόνια και τους γονείς, που έχουν φύγει πια.