Μηδέν τρία

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διεθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Όταν παίζεις με τον Τζόκοβιτς, ο αγώνας έχει τελειώσει πριν αρχίσει. Εχει γίνει μια
παρεξήγηση. Τον περνάμε για τενίστα. Ο άνθρωπος είναι υπνωτιστής. Σε κοιτάζει στην προθέρμανση, και αμέσως μετά πας και χάνεις με 3-0. Δεν το έχει πάθει μόνο ο Τσιτσιπάς.Τα θύματά του είναι πολλά, απλώς μερικά προβάλλουν λίγη παραπάνω αντίσταση.

Ο Στέφανος είναι πιο συνεπής, οι αντιστάσεις του είναι περιορισμένες, έχουν χαρακτήρα αναλαμπής, αλλά η έκβαση είναι προκαθορισμένη. Μετά το σετ πόιντ, ο υπνωτιστής λύνει την επίδραση με τη χειραψία. Μετά, ο αντίπαλος κάθεται στην καρέκλα του, πίνει το βιταμινούχο υγρό και λέει: Την επόμενη φορά θα νικήσω. Αυτό που είχε πει και την προηγούμενη φορά. Αυτό που θα πει και την επόμενη. Εμείς, στο μεταξύ, υποτίθεται ότι βλέπαμε το Νο1 με το Νο2 του κόσμου. Γύρευε τι θα συνέβαινε με το Νο 20 του κόσμου. Θα τον έκοβε σε κομμάτια, όπως στο Κιλ Μπιλ η Ούμα Θέρμαν τους αντιπάλους.

Λοιπόν, το τένις είναι σαρκοβόρο άθλημα και μη σας παραπλανάνε τα σόρι και οι
αποστειρωτικοί κανονισμοί. Ποιο Κιλ Μπιλ; Μπροστά στο τένις, είναι δραστηριότητα νηπιαγωγείου. Περισσότερο φέρνει στην άλλη την ταινία, όπου ο Τζουντ Λό και ο Χάρις παίζανε τους σκοπευτές, όπου εάν ο στόχος έκανε να σηκώσει κεφάλι να δει τι γίνεται έξω από την πολεμίστρα, θα είχε φάει τη σφαίρα στον αμφιβληστροειδή. Ούτω και στην αντισφαίριση, το ελάχιστο σφάλμα τιμωρείται θανάσιμα. Και ο Τζόκοβιτς είναι υπνωτιστής, σκοπευτής, τιμωρός και δήμιος. Παράγγειλε μάλιστα του Κοέλιο να αλλάξει τη φράση: Αν θέλεις κάτι πολύ, να πεις στο σύμπαν να κάτσει στην άκρη και να μην ανακατεύεται. Μ’ αυτούς τους τύπους δεν ξέρεις τι να κάνεις; Να τους θαυμάζεις; Να τους φοβάσαι; Ή μήπως να τους προσλάβεις σαν εξέκιουτιβ στη μπίζνα σου; Να μη χαρίζονται
σε κανέναν, ούτε στον εαυτό τους, ούτε στους Αγίους, να κοιτάζουν τον σκύλο-φύλακα στα μάτια και εκείνος να χαμηλώνει το βλέμμα και να τους δίνει με τα δόντια το αντικλείδι.

Η σκέψη τους περιέχει μόνο τον μηχανισμό, προσπάθεια, υπέρβαση, εξόντωση, επιτυχία, και μετά προσπάθεια και πάλι. Στην ανάπαυλα των γκέιμ με μονό άθροισμα, μεσολαβεί μια δαγκωνιά μπανάνα και στρατηγική για τον φόνο του γκέιμ που ακολουθεί, ενώ ο δικός μας, με ξανθό μαλλί του Ιησού και ταλαιπώρια στο βλέμμα, είναι έτοιμος να σου στρίψει και το άλλο μάγουλο για το επόμενο σμας.

Το τένις, το σκάκι, η ζωή, οι δουλειές, οι σχέσεις, θέλουν στιβαρότητα, προσήλωση, σκληρότητα, ασπλαχνία, αυτά τα στοιχεία κάνουν τους ηγέτες, τους επιβήτορες, τους γουίνερ, τις κολώνες των σπιτιών μας, τα πρόσωπα που γράφουν ιστορία και μνημονεύονται εσαεί, ως ρέκορντμαν, ως ηγέτες, ως άνθρωποι που
άλλαξαν εποχή τους, τον ρου της ιστορίας, το διάβα των αστέρων. Δεν είναι και τόσο ωραίοι για παρέα, ιδίως αν δεν πας με τα νερά τους, αλλά σκοτίστηκαν γι’ αυτό. Τι να την κάνουν την παρέα σου; Τι να σε κάνει ο κόσμος όλος; Μια ζωή ένα 0-3 ήσουνα που παρίστανε το τάι μπρέικ.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ