«Ναι» σε ιδιωτικά ΑΕΙ με όρους και προϋποθέσεις: Η θέση τεσσάρων ακαδημαϊκών για τα μη Κρατικά Πανεπιστήμια
Το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν κινδυνεύει από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Δεν έχει λόγο και δεν πρέπει να φοβάται τις αλλαγές και τον ανταγωνισμό. Αλίμονο αν στην Παιδεία, δεν υπάρχει εξέλιξη
Μία ημέρα μετά την ανακοίνωση της ιστορικής μεταρρύθμισης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας με τη λειτουργία μη κρατικών-μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, ο ακαδημαϊκός κόσμος ζητάει να μελετηθούν διεξοδικά όλες οι λεπτομέρειες που αφορούν τη λειτουργία τους.
Παράλληλα όμως διεκδικούν την ενίσχυση των δημόσιων πανεπιστημίων που έχουν γράψει και γράφουν ιστορία με σημαντικότατους επιστημονικούς καρπούς που τυγχάνουν παγκόσμιας αναγνώρισης.
Σύμφωνα με τις πρώτες ανακοινώσεις του υπουργείου Παιδείας και τις οποίες παρουσίασες χθες η «Π», η κυβέρνηση βάζει πολύ αυστηρούς όρους για τη λειτουργία τους. Ανάμεσα σε αυτούς είναι η εγγύηση των 2 εκατομμυρίων ευρώ, να έχουν τουλάχιστον τρεις σχολές και το λιγότερο 30 πανεπιστημιακούς με διδακτορικό τίτλο.
Αξιοσημείωτα είναι τα όσα κατέθεσαν στην «Π» πρώην και νυν στελέχη της εγχώριας ακαδημαϊκής κοινότητας.
ΣΤΑΜΑΤΗΣ Ν. ΑΛΑΧΙΩΤΗΣ (π. πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών, π. πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου)
«Να διευκρινίσουμε από την αρχή ότι δεν μιλάμε για ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά για παραρτήματα ξένων αναγνωρισμένων πανεπιστημίων -ευρωπαϊκών σε πρώτη φάση. Τα ιδιωτικά, με την καθαρή έννοια της λέξης, απαγορεύονται ρητώς από το Σύνταγμα, αλλά η προσπέλασή τους έγινε με τα ιδιωτικά κολλέγια μέσω εμπορικής διάταξης-οδού.
Για τα ιδιωτικά κολλέγια είχα από την αρχή σφοδρές ενστάσεις επί της ουσίας. Τότε είχα δικαιωθεί, καθώς ξεφύτρωναν δεκάδες πρόχειρα τέτοια κολλέγια τραγικά υποβαθμισμένου επιπέδου -ουδεμία σύγκριση με τα πανεπιστήμιά μας. Κατάφεραν, ωστόσο, με τον καιρό, και με ευρωπαϊκή ντιρεκτίβα, να δίδουν στους αποφοίτους τους επαγγελματικά δικαιώματα ίσα με των δημοσίων πανεπιστημίων. Ο μόνος περιορισμός που έχουν ακόμα είναι η απαγόρευση ακαδημαϊκής καριέρας των αποφοίτων τους.
Τα πανεπιστημιακά παραρτήματα από την άλλη, υποχρεούνται σύμφωνα με την κυβερνητική διακήρυξη, να έχουν ισότιμα στάνταρ με των δημοσίων πανεπιστημίων και να υπόκεινται σε έλεγχο από ανεξάρτητη ειδική αρχή· όχι όπως τα κολλέγια που αδειοδοτούνταν και ελέγχονταν από το υπουργείο Εμπορίου! Αν, λοιπόν, είναι υψηλού επιπέδου σε υποδομές, προγράμματα και ακαδημαϊκό προσωπικό, τότε αίρονται οι ενστάσεις μου. Αλλωστε, θα ωφελήσουν και πολλές οικογένειες, να μην ξενιτεύονται τα παιδιά τους. Η μόνη ένστασή μου είναι αν η υλοποίηση θα είναι σύμφωνη με τη διακήρυξη».
ΒΕΝΕΤΣΑΝΑ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ (π. πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών, ομότιμη καθηγήτρια Τμήματος Ιατρικής)
«Θα συμφωνήσω ότι πρόκειται για μια σημαντική, ιστορική στιγμή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας. Και το λέω μετά λόγου γνώσης, έχοντας υπηρετήσει το δημόσιο πανεπιστήμιο με προσήλωση 40 χρόνια. Να βρούμε το κουράγιο να πούμε αλήθειες και τι πραγματικά πιστεύουμε.
Πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ιδιωτική, υπάρχει.
Το δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως άλλωστε και η Δημόσια Υγεία, δεν κινδυνεύει από την ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά από μας, που το υπηρετούμε, αν δεν έχουμε προσήλωση και στοχοθέτηση. Δεν έχει λόγο και δεν πρέπει να φοβάται τις αλλαγές και τον ανταγωνισμό. Αλλοίμονο αν στην Παιδεία, δεν υπάρχει εξέλιξη. Τα παιδιά μας θα σπουδάσουν αυτό που θέλουν σε πανεπιστήμια ιδιωτικά του εξωτερικού, με μεγάλο κόστος, χωρίς να γνωρίζουμε πάντα την ποιότητα των γνώσεων.
Και αρκετά θα στερηθούν αυτή τη δυνατότητα, για οικονομικούς λόγους.
Το υπουργείου Παιδείας, μέσω των θεσμικών του οργάνων, θέτει κριτήρια ίδρυσης, εύρυθμης λειτουργίας και επιστημονικής αξιολόγησης των ιδιωτικών, όπως και των δημοσίων πανεπιστημίων».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (π. υφυπουργός Παιδείας, π. πρύτανης Πανεπιστημίου Πελοποννήσου)
«Πιστεύω ότι είναι μία κομβική μεταρρύθμιση αυτή, με την επιφύλαξη βέβαια να δούμε όλες τις διατάξεις που θα τεθούν τις επόμενες ημέρες σε διαβούλευση και θα καταλήξει με την ψήφιση σχεδίου νόμου μέσα στον Ιανουάριο, όπως έχει ήδη εξαγγελθεί. Το άρθρο 16 απαγορεύει την ίδρυση από ιδιώτες ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Αυτό που εξαγγέλθηκε από το υπουργικό συμβούλιο είναι η ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων και μένει να δούμε σε ποια από τις υφιστάμενες προβλεπόμενες μορφές μη κερδοσκοπικών νομικών προσώπων θα ενταχθεί αυτή η ρύθμιση. Σε κάθε περίπτωση όμως, πέρα από το Σύνταγμα, η ελληνική έννομη τάξη εντάσσεται στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη ως κράτος μέλος η Ελλάδα της ΕΕ. Επομένως ναι, εκεί και στον χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ που είναι νομικά δεσμευτικός για τα κράτη μέλη δηλαδή υπερισχύει της εθνικής νομοθεσίας και του εθνικού Συντάγματος δίνεται η δυνατότητα εγκατάστασης ανωτάτων ιδρυμάτων σε κράτη μέλη της ΕΕ. Ταυτόχρονα το δικό μας Σύνταγμα στο άρθρο 28 προβλέπει τις διακρατικές συμφωνίες με βάση αμοιβαία μορφωτική και εκπαιδευτική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ (πρώην αντιπρύτανης-καθηγητής Τμήματος Χημείας Πανεπιστημίου Πατρών)
«Το πλαίσιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ταχύτατο, δυναμικό και συνεχώς μεταβαλλόμενο στην έρευνα και την εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτό, προφανώς τα μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, όπως είναι τα σοβαρά πανεπιστήμια στην Αμερική και στην Ευρώπη, έχουν θέση. Βέβαια, θα πρέπει να λειτουργήσουν υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Να είναι σοβαρές ακαδημαϊκές μονάδες, με βαριές επενδύσεις σε επίπεδο υποδομών και ερευνητικών εργαστηρίων. Τα μέλη ΔΕΠ που θα τα στελεχώσουν να είναι υψηλού επιπέδου, να υπόκεινται στις ίδιες διαδικασίες πρόσληψης και εξέλιξης με αυτές του δημόσιου πανεπιστημίου και βέβαια να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν έρευνα. Από την άλλη έχουμε το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο -όπως και το Πανεπιστήμιο Πατρών- έχει ιστορία, έχει πολύ σημαντική διεθνή αναγνώριση παράγει γνώση και καινοτομία μέσω της έρευνας. Συμμετέχει σε πακτωλό εθνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων κι έχει αποφοίτους με υψηλότατο επιστημονικό επίπεδο. Επομένως θα πρέπει το δημόσιο πανεπιστήμιο να στηριχτεί περαιτέρω. Να αυτονομηθεί και να απαγκιστρωθεί από τον κρατισμό. Να τηρηθεί ο αριθμός των εισακτέων που ζητούν τα Τμήματα, ώστε να μπορούν αν εκπαιδευτούν επαρκώς. Να στηριχτούν και να εκσυγχρονιστούν οι υποδομές, να αυξηθούν τα ερευνητικά κονδύλια και να ενισχυθούν οι διεθνείς και η διεπιστημονική συνεργασία και να ενισχυθούν οι αποδοχές των διδασκόντων. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στις εξελίξεις και σε αυτό που συμβαίνει γύρω μας».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News