Ο λέων και ο όνυχας

Κωνσταντίνος Μάγνης

Η ιστορία δεν είναι εντελώς εξακριβωμένη: Οσα έχουν κυκλοφορήσει ως πληροφορίες και ειδησεογραφικό υλικό προέρχονται από τα χείλη της μιας πλευράς, της γυναίκας δηλαδή
που απασχόλησε τις αστυνομικές αρχές κατά στελέχους της δημοτικής αρχής Πατρέων, καταγγέλλοντάς τον ότι βιαιοπράγησε εναντίον της έργω και λόγω, στο πλαίσιο μιας
προσωπικής αντιδικίας, που πραγματικά δεν μας αφορά.

Το ζήτημα της σφοδρής αντιδικίας δεν θα μας απασχολούσε καθόλου μα καθόλου ούτε καν στο επίπεδο της κουτσομπολίστικης μικρότητας, αλλά το ενδεχόμενο να ασκήθηκε βία από έναν άνδρα (αξιωματούχο κιόλας) κατά μιας γυναίκας εμπίπτει στην κατηγορία των ποινικά, ηθικά και πολιτικά κολάσιμων περιπτώσεων, στην εποχή μας ιδιαίτερα. Το τελευταίο, μάλλον, ήταν και το τελευταίο που θα υπολόγισε ο εν λόγω αξιωματούχος καθώς βγήκε από τα ρούχα του, είτε για λόγους χαρακτήρα είτε για λόγους προσωπικής
κουλτούρας.

Παρατήρηση 1η : Η νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων δεν μας επιτρέπει να αναφέρουμε τα στοιχεία του εμπλεκόμενου στελέχους. Την ίδια στιγμή όμως, αφ’ ης στιγμής ο τύπος ανέγραψε ότι πρόκειται για αντιδήμαρχο, γεννάται ένα ζήτημα σπίλωσης
κατ΄εικασίαν και των δικαίων: Οι αντιδήμαρχοι δεν είναι διακόσιοι. Από την άλλη πλευρά, εάν εξ αυτού του λόγου προκύπτει εμπόδιο στον Τύπο να ασχοληθεί με την περίπτωση, προκύπτει ζήτημα λογοκρισίας. Κλασική περίπτωση σύγκρουσης προτεραιοτήτων: Ο
έλεγχος της εξουσίας μπορεί να παρακαμφθεί στο όνομα της προστασίας της ιδιωτικής σφαίρας; Και τι θα κάνουμε με τους εξ ανακλάσεως θιγομένους; Ας τους προστατεύσει ο πρωταγωνιστής του επεισοδίου, δημοσιοποιώντας ο ίδιος τα στοιχεία του, αφ’ ης στιγμής το επεισόδιο έγινε δημόσιο ζήτημα, συνεπώς έγινε πολιτικό θέμα.

Παρατήρηση 2η : Μα συνιστά ζήτημα δημοσίου ενδιαφέροντος η ιδιωτική διαγωγή ενός αξιωματούχου όταν αυτή δεν αφορά επ’ουδενί τα δημόσια καθήκοντά του; Μερίδα της αντιπολίτευσης αποφάνθηκε- και για λόγους πολιτικού συμφέροντος, φυσικά- θετικά, με δεδομένο ότι θέατρο του επεισοδίου φέρεται πως ήταν δημοτική εγκατάστασηκαι όχι ιδιωτική. Πέρα από αυτό όμως, το επεισόδιο προσλαμβάνει δημόσιο ενδιαφέρον αφ’ ενός γιατί τμήμα της πολιτικής διαπάλης, κατ’ επιλογή των παρατάξεων, είναι και η ηθικολογία, άρα τίθεται ζήτημα δυσαρμονίας μεταξύ δημόσιου λόγου και προσωπικής πρακτικής, αφ’ ετέρου γιατί ο σεβασμός της γυναίκας έχει μετατραπεί στις μέρες μας αξία πολύ μεγάλης
νομικής, πολιτικής και κοινωνικής προτεραιότητας.

Παρατήρηση 3η : Η δημοτική αρχή κρύφτηκε από το θέμα αγοράζοντας χρόνο, μέσα από την παρελκυστική δικαιολογία ότι δεν έχει ενημερωθεί για τις πραγματικές διαστάσεις του. Είναι εμφανές ότι περιμένει την ενημέρωση να έρθει μόνη της. Αν αργήσει, άργησε: Δεν φταίμε εμείς. Είναι επίσης εμφανές ότι της προκαλεί αμηχανία αυτή η κατάσταση. Είναι αλήθεια ότι η Λαϊκή Συσπείρωση δεν πολιτεύθηκε ποτέ πάνω σε προσωπικά ζητήματα.
Βλέπει την πολιτική όψη σε κάθε τι, εν μέρει λόγω αντίληψης, εν μέρει στο πλαίσιο του σεβασμού στην ιδιωτικότητα που διέπει το μοντέλο του λαϊκού, ηθικού και αξιοπρεπούς ανθρώπου. Και συντηρητικού παλιάς κοπής. Στην προκείμενη περίπτωση, η ανάλυσή της θα την οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι η βίαιη έμφυλη συμπεριφορά δεν είναι ξεκομμένη από τη γενικότερη συνθήκη υποταγής που επιβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα, αναπαράγοντας σχέσεις εξάρτησης ακόμα και στο μικροκύτταρο της κοινωνίας. Η διαφορά είναι ότι, ως εξουσιαστικό σχήμα η ίδια, δεν μπορεί να αρκείται εν προκειμένω σε γενικολογίες αλλά οφείλει να εξετάσει το ζήτημα αντ χοκ, εφόσον αυτό αγγίζει το δημόσιο αίσθημα.

Παρατήρηση 4η : Ας μην κρυβόμαστε πίσω από φαρισαϊσμούς και επιλεκτικές αλλεργίες. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για άσχημες αντιδράσεις, άλλος καθ’ έξιν και άλλος κατ΄εξαίρεσιν, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι οι βιαιότητες μπορούν να
αντιμετωπίζονται σαν φυσιολογικό, συγγνωστό κομμάτι της καθημερινότητας. Το θέμα θα μπορούσε να κλείσει πολύ απλά, με τις δέουσες πρωτοβουλίες του έκθετου στελέχους. Άφησε να περάσει χρόνος που δεν έπρεπε, με αποτέλεσμα να απειλείται πλέον μεπεραιτέρω χαρακτηρισμό και ο ίδιος, και- φευ- η παράταξή του. Όσο δεν παίρνεις τα δέοντα μέτρα, τόσο τα ζητήματα θα σε κυνηγούν. Δεν κρίνεται εξ όνυχος ο λέοντας, αλλά εάν δεν φροντίζει τον όνυχά του, αρχίζει και κρίνεται από αυτόν.

Παρατήρηση 5η : Όπως και να έχει, η εμπλοκή του ιδιωτικού βίου στα δημόσια πράγματα πρέπει να ασκείται με φειδώ και στο πλαίσιο καθαρών και αδιαμφισβήτητων κριτηρίων. Με αυτά καλό είναι να μην πολυπαίζει κανείς στο όνομα του πολιτικού κέρδους.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω