Ο Μίκης Θεοδωράκης των αναμνήσεων – Διονύσης Καρατζάς, Βίκυ Σταύρου και Παναγιώτης Μάργαρης θυμούνται

Αλεξάνδρα Παναγοπούλου

Υπήρξε ένας από τους τελευταίους μεγάλους Ελληνες συνθέτες. Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε χθες, όμως άφησε πίσω του εκτός από τη μουσική του και πολλές ιστορίες και αναμνήσεις. Και σήμερα μιλούν στην «Π» τρεις άνθρωποι που τον γνώρισαν και δούλεψαν μαζί του.

Διονύσης Καρατζάς: «Υπήρξε ατίθασος και τρυφερός»

Ο Διονύσης Καρατζάς υπήρξε συνεργάτης και φίλος του Μίκη Θεοδωράκη, έχοντας ηχογραφήσει μαζί τέσσερις κύκλους μουσικούς, «Τα πρόσωπα του ήλιου», «Ως αρχαίος άνεμος», «Η Βεατρίκη στην οδό μηδέν» και «Τα λυρικότερα» ενώ υπάρχει και ένα ανέκδοτο ακόμα έργο τους, με τίτλο «Ραψωδία» το οποίο ακούστηκε για πρώτη φορά φέτος στον κήπο του Μεγάρου. «Ο Μίκης έζησε παραμένοντας το παιδί που είναι πάντοτε ο Ελληνας. Παθιασμένος δημιουργός πετούσε από όνειρο σε όραμα. Ελεύθερος πολίτης, πάλεψε για δημοκρατία και δικαιοσύνη», σημειώνει ο Διονύσης Καρατζάς και συνεχίζει: «Σκανδάλισε με την υπερβολή του και λατρεύτηκε για το έργο του. Υπήρξε ατίθασος και τρυφερός, αναζητούσε διαρκώς την αλήθεια στην ποίηση και τον αγώνα. Ο Μίκης είναι ο ωραίος, παγκόσμιος Ελληνας, ο μέγας παις εσαεί».

Η γνωριμία τους έγινε όταν ο Μίκης Θεοδωράκης διάβασε το βιβλίο του Διονύση Καρατζά «Χρώματα φωνήνετα». «Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ‘’έλα στο Βραχάτι’’ χωρίς να με ξέρει» θυμάται και συνεχίζει: «Δεν γνωριζόμασταν, δεν ήξερε καν πώς είμαι. Μόλις με είδε με προσγείωσε. Μου είπε: ‘’Εσύ είσαι ο Καρατζάς;’’ Τότε ήμουν 36 χρόνων. Τα είπαμε και από τότε γίναμε φίλοι».

Μια φιλία που συνεχίστηκε μέχρι το τέλος. «Ερχόταν στην Πάτρα, γυρνάγαμε στα μέρη που έζησε ως παιδί, πηγαίναμε το σπίτι του στη Λόντου έως τα Προσφυγικά όπου η μητέρα του πήγαινε φαγητό στους πρόσφυγες όταν ζούσαν εδώ, για να θυμηθεί τη διαδρομή» μας λέει χαρακτηριστικά ενώ θυμάται και τις συναυλίες που έκαναν μαζί στο εξωτερικό. Σημειώνεται πως ο Μίκης Θεοδωράκης έγινε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών το 1997 και επίτιμος δημότης Πατρέων το 1998.

Βίκυ Σταύρου: «Είχε την έννοια του καλλιτέχνη»

Η Βίκυ Σταύρου γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη το 1988, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας. «Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ήταν ένας λεβέντης. Ηρθε στο Ωδείο ένας άνθρωπος με ένα τεράστιο παράστημα. Δίπλα του πάντα η σύζυγός του η Μυρτώ που ήταν πάντα το στήριγμά του και τον κοιτούσε λατρευτικά» θυμάται η Βίκυ Σταύρου και συνεχίζει: «Μας συνάντησε με τον Θάνο (σ.σ. Μικρούτσικο) στην είσοδο και το γέλιο του ήταν πληθωρικό, μεγάλο όπως και αυτός. Θυμάμαι πως είχε την έννοια του καλλιτέχνη και ας ήταν τόσο μεγάλος. Τον ένοιαζε αν ο κόσμος είναι εκεί».

Συνεχίζοντας η Βίκυ Σταύρου αναφέρεται στη μεγαλοσύνη του, «που μου τη θυμίζει κάθε φορά η μουσική του. Αυτό που έκανε ήταν σπουδαίο. Εμπασε την ποίηση στο στόμα του λαού, είτε αυτός ήξερε πολλά γράμματα, είτε λίγα, είτε καθόλου». Η κ. Σταύρου θυμάται τον Μίκη Θεοδωράκη ως έναν άνθρωπο που επιβαλλόταν σε κάθε χώρο, αλλά παράλληλα ήταν απλός. «Το πρόσωπο του Μίκη έδειχνε έναν άνθρωπο βαρύ αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι. Ενιωθα ότι μέσα του είχε και μία τρυφεράδα» καταλήγει.

Παναγιώτης Μάργαρης: «Ενας φοβερά ανοικτόμυαλος άνθρωπος»

Πριν λίγες ημέρες είχαμε μιλήσει με τον γνωστό κιθαρίστα και μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Μάργαρη με αφορμή τη συναυλία του στην Πάτρα. Τότε μας είχε μιλήσει για τη συνεργασία του με τον Μίκη Θεοδωράκη για τον δίσκο «Ο Παναγιώτης Μάργαρης ερμηνεύει Μίκη Θεοδωράκη». «Ημουν σχεδόν κάθε μέρα στο σπίτι του Μίκη εκείνη την περίοδο» θυμάται και καταλήγει: «Κάναμε πολύ παρέα, του έπαιζα τα κομμάτια μου, τις ιδέες μου. Και αυτό που είχε κάνει τεράστια εντύπωση είναι ότι του Μίκη του άρεσαν τα πιο πειραγμένα κομμάτια, οι πιο ανατρεπτικές διασκευές. Ο Μίκης ήταν ένας φοβερά ανοιχτόμυαλος άνθρωπο και καθόλου συντηρητικός. Ενας τεράστιος μύθος».

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω