Διονύσης Γράψας

Οι υποθέσεις Παππά και Πολάκη ταλάνισαν την αξιωματική αντιπολίτευση τις μέρες της Αποκριάς. Από την μια η καταδίκη του ενός από το Ειδικό Δικαστήριο φαίνεται πως τον ηρωοποιεί πολιτικά και κυρίως εσωκομματικά, από την άλλη ο «αψύς Κρητικός» μοιάζει να καμώνεται την «Ιφιγένεια», που πρέπει να θυσιαστεί προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να απολέσει κάθε σύνδεση με το «ηρωικό» 2015.

Η Κουμουνδούρου ξέρει πολύ καλά, πως οι τόνοι πρέπει να πέσουν και η αντιπαράθεση να γίνει σε κόσμια και μόνο πλαίσια.

Ο Τσίπρας δείχνει να έχει παγιδευτεί σε αντιφατικές εισηγήσεις σχετικά με την τύχη και των δύο. Πώς γίνεται κάποιος, που καταδικάζεται ενώπιον της Δικαιοσύνης, να συμμετέχει κανονικά σε ψηφοδέλτιο την στιγμή που αυτό δεν παρέχεται σε ένα στέλεχος το οποίο απλά δείχνει να αυτονομείται έστω με ολίγες δόσεις πολιτικού «τσαμπουκά»;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και καιρό, έχει αναγάγει την δικαιοσύνη σε κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα. Όμως ο ίδιος φαίνεται πως διαθέτει ένα δικό του αίσθημα δικαιοσύνης και αποκατάστασης της τάξης. Παραβλέπει την δικαιοσύνη, εστιάζοντας στην κομματική. Απαξιώνει το Ειδικό Δικαστήριο.

Αν η περίπτωση Παππά έχει καθαρά ηθικές προεκτάσεις, η περίπτωση του Παύλου Πολάκη, έχει καθαρά πολιτικές. Με την απομάκρυνσή του ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να πάρει οριστικά «διαζύγιο» από τις «πλατείες», βασιζόμενος σε μια πολιτική τάξη με εντελώς άλλους προσανατολισμούς. Η βέβαιη εκλογή του Γ. Σταθάκη στα Χανιά, πιστοποιεί με ποιους πλέον διαλέγει να διεκδικήσει την εξουσία. Ακόμα κι αν δέχεται «πυρά» από την πιο Ριζοσπαστική Πτέρυγα περί «ενσωμάτωσης και συμμόρφωσης με το κατεστημένο».

Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει, πια, πως αυτή η φρασεολογία και η ρητορική του εσωτερικού διχασμού, της κατασκευής εχθρών δεν θα πλειοψηφήσει ποτέ. Και πως αφήνει στίγματα με μομφές για πολιτικό χουλιγκανισμό και εξτρεμισμό. Διαλύει και κάθε συνωμοσιολογία που έλεγε αφελώς πως «ο Τσίπρας κρατάει τον Πολάκη για να λέει όσα δεν μπορεί να πει εκείνος». Αστεία πράγματα. Πολλοί μιλούν και για πράξη «επίθεσης φιλίας» προς το πολιτικό κέντρο, που έχει αλώσει ο Κ. Μητσοτάκης, κλείνοντας το μάτι στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, συντηρώντας τα σενάρια περί συνεννόησης για «κυβέρνησης των ηττημένων».

Ο χρόνος έφτασε για να εξακριβωθούν όλα. Και ο καθένας να ταχθεί εκεί που του αρμόζει. Ο Μητσοτάκης διέκοψε την συγκατοίκηση με Μπογδάνο και ο Τσίπρας με Πολάκη. Αραγε να περιμένουμε και κάποια ανάλογη κίνηση από τον Ανδρουλάκη σχετικά με όσους «λοξοκοιτάζουν» προς τη ΝΔ;

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News