Ο βασιλιάς που θέλουμε – Πατρινοί δημιουργοί του Καρναβαλιού μιλούν στην «Π» για το άρμα του βασιλιά Καρνάβαλου

Κωνσταντίνος Μάγνης

«Σήκωσε σκόνη» η πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής -που μάλλον ναυαγεί- να διενεργήσει διαγωνισμό για το άρμα του βασιλιά Καρνάβαλου. Ο θόρυβος μας έβαλε μια ιδέα: Να απευθύνουμε στην καρναβαλική κοινότητα το ερώτημα πώς θέλουμε τον Βασιλιά Καρνάβαλο. Γιώργος Ρόδης και Δημήτρης Κουρμπανάς ήταν οι μεσολαβητές μας.

Αν μας είχαν ακούσει…

Το άρμα του καρνάβαλου θέλουμε να είναι εναρμονισμένο με το εκάστοτε θέμα του Πατρινού καρναβαλιού. Να έχει φαντασία, πρωτοτυπία, να σατιρίζει τα ελληνικά δρώμενα και πολλές φορές το πατρινό γίγνεσθαι χωρίς να χάνεται η μεγαλοπρέπεια του τίτλου Βασιλιάς καρναβαλιού.

Οσο είναι δυνατό να χρησιμοποιούμε υλικά που ανακυκλώνονται, όπως παλαιότερα που χρησιμοποιούσαμε μόνο σίδερο, κοτετσόσυρμα, χαρτί, εφημερίδες, αλεύρι, νερό, ξύλο, κ.ά. Το χαρακτηριστικό των κατασκευών είναι οι επιρροές από καρναβάλια του κόσμου, δεν πρέπει όμως να γίνονται ακριβείς αντιγραφές. Τα μηνύματα είναι η δημιουργία οι παρέες, οι καλλιτεχνικές ανησυχίες των καρναβαλιστών. Χάσαμε χρόνο γιατί οι ιθύνοντες που στήσανε εδώ και χρόνια ένα πολύ καλό καρναβαλικό εργαστήρι με αξιόλογους κατασκευαστές καλλιτέχνες (Πετρωτό) δεν φρόντισαν να μεταλαμπαδεύσουν σε νέους καρναβαλιστές την κατασκευή αρμάτων και να τους βοηθήσουν τεχνικά, οικονομικά, με αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις κ.λπ. Απεναντίας οι λίγοι καρναβαλιστές των πληρωμάτων του Κ.Θ. που είχαν την καρναβαλική τρέλα να κατασκευάζουν άρμα ακόμα έμειναν άστεγοι από τη σημερινή δημοτική αρχή.

Αν τόσα χρόνια, οι παλαιότεροι καρναβαλιστές είχαν ακουστεί, το καρναβάλι θα είχε τον δικό του αυτόνομο φορέα, θα είχε πετάξει διεθνώς και θα ήταν για την πόλη ένας πλούτος ανάπτυξης.
Τάκης Ρούντος (Πλήρωμα 15-31-183)

Από ανθρώπους που μας γνωρίζουν

Θέλουμε έναν Βασιλιά νέο, χαρούμενο, χρωματιστό, με ύφος έτσι αγέρωχο όπως του αρμόζει, γεμάτο δυναμισμό και αισιοδοξία που στο πέρασμά του θα μας κάνει να ξεχνιόμαστε από τα καθημερινά μας προβλήματα και θα ζωγραφίζεται στα πρόσωπά μας το χαμόγελο.

Θέλουμε έναν Βασιλιά που εσωτερικά θα είναι φτιαγμένος από ευτελή υλικά και απέξω από τα πιο σκληρά. Για να αντέξει αυτά που τον περιμένουν, αλλά και έναν ευαίσθητο εσωτερικό κόσμο που θα μας ενσυναισθάνεται…

Θέλουμε έναν Βασιλιά που δεν θα τον επιλέγουμε εμείς, αλλά θα έρχεται αυτός στον θρόνο του. Ετοιμος να μας υπερασπιστεί, μπροστάρης σε κάθε μάχη…

Θέλουμε όμως και έναν Βασιλιά μέσα από τον λαό, που στο αίμα του κυλάει καρναβαλικό αίμα. Που τ’ αγι’ Αντωνιού φοράει τα γιορτινά του και κατεβαίνει στην πλατεία… Που έχει πιει ένα ποτήρι κρασί στου Κόττα, μια γιορτή της αποκριάς… Που έχει φάει ένα σουβλάκι μια Τσικνοπέμπτη, στον Βασίλη στην Ομόνοια… Που γυρεψε γρίφους στο Τάσι, στου Τζίνη και στα Ταμπάχανα…Που έχει παίξει σαν μικρό παιδί στη φάση πλατείας…. Που βρέθηκε κοντά στον κρυμμένο θησαυρό στον ΑΣΟ ή στην Αχαΐα Κλάους ή στο Σκαγιοπούλειο… Που μια τελευταία Παρασκευή, χόρεψε με ένα ντόμινο στο Δημοτικό θέατρο… Που όταν ακούει το «Πατρινό Καρναβάλι για πάντα», παίρνει μια τσούπα καλικούτσα και μια μαυροδάφνη στο χέρι, μέχρι να πέσουν σε καμιά λούμπα… Που γυρνάει στους δρόμους και ανταποκρίνεται στο «Ω, ρε καρνάβαλε»… Και χαιρετάει όλο τον κόσμο. Τον Τάσο, τον Δημήτρη, τη Μαρίνα, τον Πάνο, τον Θανάση, τη Σοφία, την Αγγελική, τον Μιχάλη, τον Γιώργο, τον Κώστα… Και τους γνωρίζει, και τους θυμάται….

Εναν τέτοιο Βασιλιά θέλουμε, τον δικό μας Βασιλιά.
Που θα φτιαχτεί από ανθρώπους που τους γνωρίζουμε και μας γνωρίζουν.

Ανδρέας Ασημακόπουλος (Πλήρωμα 106)

Γκροτέσκο, με ενιαία ταυτότητα

Το άρμα του Βασιλιά Καρνάβαλου πρέπει να είναι γκροτέσκο στο ύφος, με εντυπωσιακές, περίτεχνες γραμμές, λεπτομέρειες που να δημιουργούν υποσύνολα -μικροενότητες για να “κρατάει” το βλέμμα. Το καλλιτεχνικό ύφος πρέπει να είναι μια εξέλιξη των προηγούμενων στυλ (Παπαθεοδώρου, Βούρτσης, Βρυώνης) δηλώνοντας μια “ταυτότητα” ενιαία και συνεχή.

Τα υλικά είναι τα γνωστά, δεν ξεφεύγεις εύκολα από το φελιζόλ, ίσως να προσθέσουμε κάποιο φινίρισμα με σύγχρονα υλικά. Το να εκπέμπει κάποια μηνύματα είναι επιθυμητό, όχι αυτοσκοπός. Πάντως όχι προπαγανδιστικά! Η διαδικασία επιλογής αρμάτων, από επιτροπή, (τύπου γνωμοδοτική) με παράλληλη έκθεση των μακετών.

Τα πληρώματα (που κατασκευάζουν άρματα) να έχουν ενισχυμένη συμμετοχή στον τελικό αριθμό αρμάτων, ίσως πλην Βασιλιά, Βασίλισσας. Αυτά από επαγγελματίες.

Ενο Σκονδράνι (κατασκευαστής αρμάτων)

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News