Ο βιολιστής από τη στέγη

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

To ρητό λέει: Τα φαινόμενα απατούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα φαινόμενα απατούν,οπωσδήποτε. Σημαίνει ότι κάποια φαινόμενα απατούν, αλλά επειδή δεν ξέρεις ποια απατούν και ποια δεν απατούν, καλό είναι να μην πιστεύεις όσα βλέπεις, αβασάνιστα.
Βλέπεις, το λακωνίζειν της ελληνικής γλώσσας επίσης απατά, εφόσον δεν την κατέχουμε ακριβώς. Ας πούμε, η πίστις σώζει. Αλλά δεν σου εγγυώμαστε ότι επειδή πιστεύεις πως μπορείς να πετάξεις, έτσι και βουτήξεις στο κενό από τον έκτο, θα βρεθείς στο κατόπι των χελιδονιών. Μπορεί και να μη γίνει έτσι. Σκέψου το δυο φορές.

Ούτω και όσοι είδαν εικόνα από έναν άνδρα με ντύσιμο παραλίας στους υπαίθριους χώρους του Προεδρικού Μεγάρου την ημέρα της δεξίωσης για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, υπέθεσαν ότι επρόκειτο για κάποιον μποέμ καλεσμένο που δεν θέλησε να
εκτιμήσει την πρόσκληση της Προέδρου με όρους αστικής ευπρέπειας και ντύθηκε κατά τη βολή του, για να φιγουράρει αντικομφορμισμό. Και έψαλαν το εκατομμύριο, επηρεασμένοι, ενδεχομένως από τα κριτήρια με τα οποία η Πρόεδρος επιλέγει τους
σημερινούς στυλοβάτες του δημοκρατικού μας τόξου, και τα πρόσωπα που ενσαρκώνουν την αξιακή ποικιλομορφία του δημοκρατικού μας συστήματος, δικαιώνοντας το πολίτευμά
μας, ως επιτομή του ανθρωπισμού, της αναγνώρισης δικαιωμάτων, των ίσων ευκαιριών, της ισότητας, της αδελφότητας και της βιοποικιλότητας. Και εκεί που στόχος ήταν ο πρόεδρος, την άκουσε ο μποέμ.

Που αποδείχθηκε ότι και μποέμ να είναι ο άνθρωπος, ξέρει να φέρεται και να σέβεται τους θεσμούς και την προσωπική του ιδιότητα. Ηταν μουσικός, και μάλιστα διακεκριμένος, που
προετοιμαζόταν για το κονσέρτο που θα παιζόταν, αργότερα, στη δεξίωση, φορώντας τα ρούχα που φοράει κανείς στους 35 βαθμούς πριν αναλάβει επίσημα καθήκοντα. Το κατέστησε γνωστό ο ίδιος, με διαδικτυακή ανάρτηση. Και το γύρισε στο καλαμπούρι,
αποδεικνύοντας ότι, για βιολιστής της σοβαρής μουσικής σχολής, δεν λέει όχι στην ελαφρότητα, την οποία συνδύασε με πικρή σάτιρα. Εγινε διάσημος, σχολιάζει, όχι για την
υπηρεσία του στη μουσική τέχνη, αλλά για τη σαγιονάρα του. Αν δεν τύχαινε, μάλιστα, να τον απαθανατίσει τυχαία ένας φωτογράφος, δεν θα γινόταν γνωστός ούτε γι’ αυτήν.

Χιλιάδες άτομα θητεύουν στη σοβαρή τέχνη στην επικράτειά μας. Ελάχιστοι γίνονται ευρέως γνωστοί. Ο κανόνας είναι διεθνής. Περισσότεροι θα τρέχουν πίσω από τις αναρτήσεις των Καρντάσιαν, παρά θα παρακολουθούν τις νέες εκτελέσεις έργων του Μπετόβεν. Απλά σε χώρες με μεγάλο πληθυσμό και με λαμπρή μουσική παράδοση που έχει υψηλή θέση στη λαϊκή κουλτούρα, ένας καλός βιολιστής έχει μεγάλες πιθανότητες να γίνει σταρ. Εδώ, μόνο ο Καβάκος είναι σταρ, αλλά κι αυτός μπορεί να περπατήσει στη Ρήγα Φεραίου και οι μισοί να μην τον αναγνωρίσουν, πάρεξ και κρατάει το βιολί του, οπότε είτε θα πούμε, βρε σεις, ο Καβάκος, είτε θα του αφήσουμε κανένα κέρμα όπως στους άλλους πλανόδιους μουσικούς. Το ερώτημα είναι τι να την κάνεις την αναγνωρισιμότητα μεταξύ ενός κοινού που δεν αντιλαμβάνονται, δεν ξέρουν, δεν εκτιμούν τον ρόλο και το έργο σου, και δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτόν. Το επόμενο ερώτημα είναι τι να την κάνεις την αναγνωρισιμότητα, έτσι κι αλλιώς. Ολοι έχουμε ένα ποσοστό ματαιοδοξίας και παιδικής ανάγκης για προσοχή. Φιλοσοφικά μιλώντας, κανένα κάστανο δεν τρέχει αν περνάνε οι επόμενες γενιές από το μνήμα σου και το όνομά σου δεν τραβάει κανενός την προσοχή. Αλλά μια περίεργη ορμόνη, κάθε φορά που νιώθεις πως σε κοιτούν ή σε φωτογραφίζουν, τρέχει και ποζάρει και χαμογελάει, και σε τραβάει από το μανίκι για να σε κάνει να κολακευτείς. Και το πετυχαίνει η ρημάδα.

Θέλουμε να αρέσουμε. Ανθρώπινο. Απλά κάποιοι φιλοσοφημένοι ή κουρασμένοι μαθαίνουν να το τιθασεύουν και να το καταπνίγουν. Ο βιολιστής της ιστορίας μας, μας δίνει την εντύπωση ότι τα δέχθηκε σαν απρόσμενο δώρο: Η πλάκα που έχει στήσει ο ίδιος πάνω
στην παρεξήγηση φτάνει στα όρια της φασαρίας που αντιφάσκει προς το χαμηλότονο προφίλ με το οποίο προσιδιάζει το στιλ του. Αλλά είπαμε, τα φαινόμενα απατούν. Είτε εναντίον σου, είτε υπέρ σου.

Το επόμενο ερώτημα είναι τι φορά κανείς όταν πηγαίνει στο Προεδρικό Μέγαρο για υπηρεσιακούς λόγους. Αν μεταφέρει τα νερά για τον ψύκτη, αν είναι ο εργάτης για τις συντηρήσεις, αν είναι ο βιολιστής για το κονσέρτο, αν είναι ο Μοχάμεντ Μπιλ Σαλμάν της
Αραβίας, αν είναι ο πρωθυπουργός που έρχεται να σε ενημερώσει για τις τελευταίες εξελίξεις, αν είναι η εθνική ομάδα πόλο. Τι φοράνε επιτέλους σ’ αυτή τη Δημοκρατία, ποιος θα μας πει; Να μας πει και τι πιστεύουμε, ποιοι είμαστε, τι αξίζουμε, που πάμε, από πού
ερχόμαστε, τι μας συμβαίνει. Ευκαιρία για μια μετα Μεταπολίτευση, άλλωστε και η προηγούμενη ξεκίνησε όταν το ζιβάγκο μπήκε στο κοινοβούλιο .

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ