Οι Ηγεσίες των κομμάτων μπρος σε μια Διακυβέρνηση

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί, ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πανικοβλήθηκε με την «αποκάλυψη» της επισύνδεσης του πολιτικού αρχηγού Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά και γι’ αυτόν, όταν «έσκασε» η είδηση για τη «διεφθαρμένη» ευρωβουλευτή του Εύα Καϊλή.

Η ΝΔ από τότε θυμίζει «βρεγμένη γάτα» και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ «γαλοπούλα» που προσπαθεί να αποφύγει την «Ημέρα των Ευχαριστιών»!

Η χωρίς δεύτερη κουβέντα ανάληψη πρωτοβουλιών, εκατέρωθεν, με τις αποφάσεις αποπομπής των υπαιτίων, μαζί και με μια έμμεση πολιτική «συγγνώμη», όσο κι αν τους εξύψωσαν στα μάτια της κοινής γνώμης, αποδεικνύεται πως δεν αρκούν.

Τα λάθη στη ζώσα πολιτική δεν μπορείς να τα αποφύγεις, σαν τη μοίρα!

Ειδικά, στην ελάσσονα αντιπολίτευση, αυτοπαγιδεύτηκε ο Ν. Ανδρουλάκης και από τον πανικό του προσπάθησε να αλλάξει την «προεκλογική» ατζέντα.

Αρχικά, με τον αλόγιστο -γυναικείο… «Δούρειο Ιππο» του Μαξίμου, που θύμισε το εφεύρημα Τσίπρα να σκέφτεται «διαβολικά» πάντα για την παράταξη της ΝΔ -στις κακοτοπιές της- προσχώρησε σε μια πολιτική στάση χωρίς ουσία, αυτό που λέμε και… «αντιπολίτευση καφενείου»!

Τι κι αν το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας απαιτεί κυβέρνηση και αντιπολίτευση με σοβαρότητα, που καθίσταται χαμένη. Αλλωστε είναι αυτή που εύκολα χάνεται και δύσκολα αποκτιέται.

Μιλάµε, μήπως, για κορύφωση μιας ιλαροτραγωδίας, όπου η αξιοπιστία γίνεται ανύπαρκτη;

Κανένας λογικός πολίτης δεν είναι υπέρ μιας φασιστικής αντίληψης περί «συλλογικής ευθύνης».

Αλλά, για να ‘χουμε καλό ερώτημα, ενόψει εκλογικής αναμέτρησης και -πιθανότατα- αναγκαστικών πολιτικών συνεργασιών:

Οι ηγεσίες των κομμάτων εξουσίας και ειδικότερα η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έτσι θα αντιδρούσαν, άραγε, σε μια διακυβέρνηση;