Πανεπιστημιακή Αστυνομία: Τελικά, είναι απαραίτητη;

Μαρίνα Ριζογιάννη

Μετράμε δύο χρόνια μετά την ψήφιση του πολυσυζητημένου άρθρου 28 του νομοσχεδίου που προέβλεπε τη συγκρότηση των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ) και πέντε μήνες μετά την εμφάνισή τους σε τρία πανεπιστήμια.

Στόχος της κυβέρνησης είναι μέσω των συγκεκριμένων σωμάτων ασφαλείας να αντιμετωπίσει τη μεγάλη παραβατικότητα που υπήρχε σε τριτοβάθμια ιδρύματα. Η απόφαση ελήφθη σε μία περίοδο που η κατάσταση ήταν εκρηκτική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο ΕΜΠ και στο Αριστοτέλειο.

Η πρώτη εμφάνιση της νέας ομάδας, με στολές και καπέλα πρασινομπλέ έγινε στην είσοδο της πανεπιστημιούπολης του Ζωγράφου με τη συνοδεία αστυνομικών των ΜΑΤ στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου. Η εμφάνισή τους, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε αντιδράσεις από ομάδες φοιτητών που οδήγησαν σε μικροεπεισόδια.

Τα όσα έχουν μεσολαβήσει το πεντάμηνο εφαρμογής του νέου θεσμού δεν επιτρέπουν την έκδοση ασφαλών συμπερασμάτων σχετικά με την επιτυχία του ή μη. Δηλαδή δεν κλήθηκαν, μέχρι στιγμής, οι νέες ομάδες προστασίας των ακαδημαϊκών μας ιδρυμάτων να ανταποκριθούν σε κρίσιμες εμπλοκές με αντιεξουσιαστές και άλλα παραβατικά στοιχεία και πολύ περισσότερο να διαχειριστούν καταστάσεις δύσκολες όπως το εμπόριο ναρκωτικών κ.ά. Δεν είναι κρυφή δε η άποψη ότι ο θεσμός αυτός επί της ουσίας είναι ανενεργός.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ

Το Πανεπιστήμιο Πατρών είναι ανάμεσα στα τριτοβάθμια ιδρύματα της χώρας που εξαιρούνται προστασίας από τις Ομάδες Προστασίας.

Είναι αισθητή η απουσία τους;

Χρήστος Μπούρας

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου, Χρήστος Μπούρας, μας απάντησε: «Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου μας εξαρχής είχε διαπιστώσει ότι το μέτρο αυτό είναι ένα μέτρο που θα προκαλέσει αναστάτωση χωρίς θετικό πρόσημο. Η πρυτανική μας αρχή επαναλαμβάνει την πάγια θέση της ότι χρειάζεται μία υπηρεσία ασφαλείας υπό την εποπτεία των πρυτανικών αρχών και της συγκλήτου. Αν ο πρύτανης δεν αντιδράσει στην περίπτωση που συμβούν γεγονότα και υπάρξει φθορά δημόσιας περιουσίας να εγκαλείται για παράβαση καθήκοντος».

Ο ίδιος προσθέτει ότι «τα μόνο επεισόδια που έχουμε στο Πανεπιστήμιό μας σχετίζονται με τα αδέσποτα και τους Ρομά. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, καλύπτετε συχνά τα περιστατικά επίθεσης σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο Δήμος Πατρέων. Τη Δευτέρα μάλιστα έχουμε την πρώτη δίκη για το θέμα αυτό. Σε ό,τι αφορά τους Ρομά η κατάσταση είναι ελεγχόμενη. Πέραν αυτών, μεγάλα θέματα που να αναστατώνουν τη ζωή του Πανεπιστημίου μας δεν έχουμε. Επομένως δεν μας έχει λείψει και δεν μας είναι αναγκαία μία τέτοια ομάδα. Ο,τι προκύπτει το διαχειριζόμαστε».

Ενδεικτικά είναι επίσης τα όσα μας καταθέτουν ακολούθως τρία μέλη της ακαδημαϊκής μας κοινότητας.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ: ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ 

Ο Παντελής Κυπριανός είναι καθηγητής Ιστορίας στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής και της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία (ΤΕΕΑΠΗ) του Πανεπιστημίου Πατρών ενώ έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, αναπληρωτής πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, εκπρόσωπος του ΥΠΑΙΘ στον ΟΟΣΑ σε θέματα Εκπαίδευσης και πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ).

Παντελής Κυπριανός

«Τα πανεπιστήμια και στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες μαζικοποιήθηκαν. Ορισμένα είναι ολόκληρες πόλεις. Λογικά έχουν προβλήματα, και παραβατικότητας. Στα περισσότερα τα προβλήματα είναι περιορισμένα. Τέσσερα ιδρύματα, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, έχουν οξύτερο πρόβλημα. Για να το λύσουν χρόνια τώρα τα ΑΕΙ ζητούν από την πολιτεία προσωπικό φύλαξης. Το 2014 ο νυν πρωθυπουργός έκανε το αντίθετο, απέλυσε και φύλακες.

Η παρούσα κυβέρνηση, αφού πρώτα μεγέθυνε το πρόβλημα κάνοντας λόγο για γενικευμένη ανομία στα πανεπιστήμια, πρόκρινε ως ριζική θεραπεία τη συγκρότηση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας (ΟΠΠΙ). Ενα σώμα 1.200 νέων με ασαφείς ελεγκτικές αρμοδιότητες, επιλεγμένων κατά το δοκούν. Πάρα την αντίδραση σύσσωμης της πανεπιστημιακής κοινότητας η κυβέρνηση προχώρησε στην επιλογή ΟΠΠΙ για να σταλούν σε τρία ιδρύματα. Ενα χρόνο μετά είναι κοινό μυστικό ότι η Πανεπιστημιακή Αστυνομία μόνο προβλήματα γέννησε. Νέοι άνθρωποι περιφέρονται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διαπληκτιζόμενοι καθημερινά με φοιτητές. Οι υπόλοιποι αναζητούνται. Λάθος εκτίμηση ή πελατειακές σχέσεις;».

ΗΡΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ: ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΗ  

Η Ηρα Αντωνοπούλου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και μέλος του Τομέα Παιδείας της ΝΔ.

Ηρα Αντωνοπούλου

«Τα πανεπιστήμια πρέπει να κάνουν απερίσπαστα το εκπαιδευτικό τους έργο χωρίς να θεωρούνται από τα κόμματα ως προνομιακοί χώροι επιρροής. Για λόγους πολιτικούς, πολιτισμικούς και άλλους, στην Ελλάδα δεν συνέβη αυτό και τα πανεπιστήμια έγιναν βαθμιαία χώροι άκρατης κομματικοποίησης και σε πολλές περιπτώσεις, χώροι δυστυχώς ασυδοσίας και παραβατικότητας. Υπό την έννοια αυτή οι υπέρμαχοι της πανεπιστημιακής αστυνομίας έχουν δίκιο.

Από την άλλη μεριά, σ’ ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος και σε μια συντεταγμένη πολιτεία, η κουβέντα αυτή θα ήταν περιττή καθώς το ίδιο το κράτος θα διασφάλιζε με άλλους τρόπους την εύρυθμη λειτουργία τους. Αυτό όμως θα προϋπέθετε και μια υπεύθυνη και ώριμη κοινωνία που θα αγκάλιαζε τα Πανεπιστήμια, θα στήριζε μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, θα καταδίκαζε κατηγορηματικά τις όποιες ασχήμιες μη επιτρέποντας να ξανασυμβούν και δεν θα έμενε απαθής σε παρακμιακά φαινόμενα.

Αν κάποια στιγμή το καταφέρουμε αυτό, η συζήτηση περί πανεπιστημιακής αστυνομίας θα είναι περιττή. Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα πετύχουμε ένα minimum συναίνεσης πέρα και πάνω από πολιτικές σκοπιμότητες».

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΝΤΑΡΑΚΗΣ: ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΘΑ ΝΑΥΑΓΗΣΕΙ 

Ο Απόστολος Βανταράκης είναι καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών και διευθυντής στο Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Δημόσια Υγεία και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Βιοεπιστημόνων.

Απόστολος Βανταράκης

«Στα πανεπιστήμια σε μερικές περιπτώσεις, κυρίως κεντρικών, υπάρχουν ζητήματα ασφάλειας και προβλήματα παραβατικότητας. Δεν είναι της ίδιας έκτασης και έντασης σε όλα τα ΑΕΙ και για την αντιμετώπισή τους δεν είναι αποκλειστικά και για όλα η αστυνομία αρμόδια για να τα αντιμετωπίσει. Στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου και με αποφάσεις των εσωτερικών οργάνων διοίκησης, αρκετά πανεπιστήμια αντιμετώπισαν ζητήματα ασφάλειας και παραβατικότητας, εφαρμόζοντας επί παραδείγματι μέτρα προστασίας των χώρων τους, επιτρέποντας την είσοδο μόνο κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, γεγονός που περιόρισε σε σημαντικό βαθμό φαινόμενα κλοπής και απωλειών εξοπλισμού, που αποτελούσαν χρόνιο πρόβλημα στο δημόσιο πανεπιστήμιο.

Η απόφαση για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας κατά τη γνώμη μου ήταν λανθασμένη. Από τη στιγμή που καταργήθηκε το άσυλο, ο πανεπιστημιακός χώρος είναι στη δικαιοδοσία επέμβασης της κανονικής αστυνομίας, όπως κάθε άλλος δημόσιος χώρος.

Ειδικά για το Πανεπιστήμιο Πατρών, τα τελευταία χρόνια, πριν την απόφαση για την πανεπιστημιακή αστυνομία, η κατάσταση στον χώρο είχε βελτιωθεί αισθητά. Και αυτό έγινε απλώς με την παρουσία στις εισόδους των ανθρώπων της φύλαξης, που περιόρισε τις παράνομες βραδινές δραστηριότητες. Η γνωστοποίηση της ίδρυσης πανεπιστημιακής αστυνομίας προκάλεσε ένα κύμα βίας σε διάφορα πανεπιστήμια χωρίς λόγο.

Η πρόβλεψή μου είναι ότι δεν θα εφαρμοστεί η διάταξη. Κατά τη γνώμη μου τα πανεπιστήμια με ισχυρούς θεσμικούς μηχανισμούς που θα εργάζονται για το καλό της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και με εσωτερικές τους διαδικασίες θα μπορούν να λύνουν τα προβλήματά τους με τρόπο που τους ταιριάζει στον ιδρυματικό χαρακτήρα τους και στην ακαδημαϊκή τους ταυτότητα».

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω