Πάτρα – Εργατικές κατοικίες Αγίου Νεκταρίου: 70 χρόνια σε επικίνδυνα σπίτια ΦΩΤΟ
Απογοητευμένες από τη διαχρονική πολιτική κοροϊδία οι οικονένειες που ζουν κάτω από τον καρκινογόνο αμίαντο
Πρόκειται για μία ταλαιπωρημένη συνοικία, που φιλοξενεί συνολικά 115 εργατικές κατοικίες που έχουν κατασκευαστεί το 1955, σε ένα οικόπεδο 22 στρεμμάτων. Λίγα χρόνια αργότερα, εντοπίστηκαν κακοτεχνίες στις στέγες, αφού πλημύριζαν από νερά της βροχής, οπότε ο τότε ΟΕΚ αποφάσισε την περίοδο 1958-60 να τοποθετήσει ενιαίες στέγες από αμίαντο σε κάθε συγκρότημα. Από τότε και ενώ οι κατοικίες παραχωρήθηκαν το 1981-82 από το κράτος στους ιδιοκτήτες, οι στέγες με αμίαντο έχουν υποστεί τις αναμενόμενες φθορές του χρόνου, κάτι που επιδεινώνει την επικινδυνότητά τους, ενώ πραγματοποιούνται και διάφορες εργασίες από τους ιδιοκτήτες, όπως εγκατάσταση ηλιακών θερμοσιφώνων.
Από το 2005 έχει απαγορευθεί η εμπορία και χρήση του αμιάντου, ως υλικού επικίνδυνου για την υγεία. Μάλιστα τον Μάιο του 2020 ψηφίστηκε νόμος που υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες να απομακρύνουν μέρη αμιάντου από τις οικίες τους, εφόσον διαπιστωθεί ότι υπάρχουν. Χαρακτηριστικό της επικινδυνότητας για την υγεία των κατοίκων και της θνησιμότητας που παρουσιάζει η περιοχή του Αγίου Νεκταρίου είναι η τραγική διαπίστωση των περιοίκων ότι περίπου σε κάθε δεύτερο σπίτι καταγράφεται και ένας θάνατος κατοίκου από καρκίνο στους πνεύμονες.
Ο Προοδευτικός Σύλλογος Συνοικισμού Αγίου Νεκταρίου συνεχίζει μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης των αρμοδίων Αρχών, προκειμένου να βρεθεί η λύση για την αντικατάσταση των στεγών και την απομάκρυνση του αμιάντου. Πλην, όμως, έως τώρα έχει αποβεί άκαρπη, παρά το γεγονός ότι το θέμα έχει φθάσει και στη Βουλή, όπου επισημάνθηκε ότι οι εργατικές κατοικίες του Αγίου Νεκταρίου είναι μία από τις δύο ανάλογες περιπτώσεις με αμίαντο, σε ολόκληρη την Ελλάδα.
“Παντού καρκινογόνος αμίαντος” δείχνει ο Λάκης Νικολόπουλος
Μιλώντας στην «Π» οι κάτοικοι κάνουν λόγο για απουσία πολιτικής βούλησης και πραγματικού ενδιαφέροντος από το πολιτικό και αυτοδιοικητικό προσωπικό, ώστε να βρεθεί ρεαλιστική λύση. Εγκαλούν τη δημοτική αρχή για εγκατάλειψη της περιοχής τους, με αναφορές για πλημμελή καθαριότητα και καθαρισμό πρασίνου, καθώς και για φραγμένους οχετούς όμβριων υδάτων, που μετατρέπονται σε εστία κουνουπιών και τρωκτικών, έξω από τις αυλές τους.
Απογοητευμένος δηλώνει ο Θεοχάρης Ζέρβας
Ο Θεοχάρης Ζέρβας λέει: «Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα» εκτιμά. Πριν τις εθνικές εκλογές είχαν έρθει από κάποια κόμματα και μας είπαν ότι θα αναδείξουν το θέμα, μετά δεν τους ξαναείδαμε. Ο Δήμος λέει ότι δεν είναι δική του αρμοδιότητα, άρα αδιέξοδο. Εμείς θα φεύγαμε εάν είχαμε οικονομική δυνατότητα, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε. Εχουν παρατηρηθεί θάνατοι πολιτών από καρκίνο, που αποδίδονται στον αμίαντο».
Οι κκ Νικολόπουλος και Ζαφειρόπουλος εμφανίζονται το ίδιο απογοητευμένοι.
Η Γωγώ Μελά εστιάζει και στην απουσία του Δήμου: «Μόνοι μας κόβουμε τα χορτάρια, ενώ σπάνια βλέπουμε να περνάνε από εδώ οδοκαθαριστές. Τα νερά της βροχής λιμνάζουν, αφού οι οχετοί είναι φρακαρισμένοι, λόγω κακοτεχνιών και αυθαίρετων παρεμβάσεων. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον…».
Ο γηραιός κ. Αλέκος σημειώνει δηκτικά: «Από το 1955 που παραδόθηκαν αυτές οι εργατικές κατοικίες, ήταν προβληματικές και ακόμα δεν έχει υπάρξει λύση. Πέρασαν 70 ολόκληρα χρόνια. Πόσο άλλο να κάνουμε υπομονή;».
“Αν μπορούσα θα έφευγα” λέει ο Βασίλης Βουλουξής
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
