Πάτρα: Την Τρίτη η δίκη για την Αχαϊκή το κατηγορητήριο των 2.476 σελίδων και 87 κατηγορούμενους!

Κωνσταντίνος Μάγνης

Για την Τρίτη 11/10/2022, είναι προγραμματισμένη η εκδίκαση της πολύκροτης υπόθεσης της Αχαϊκής Τράπεζας με βασική κατηγορία το αδίκημα της από κοινού και κατ’ εξακολούθηση κακουργηματικής απιστίας, για ζημία άνω των 200 εκατ. ευρώ.

Στην υπόθεση ελέγχονται πλέον, από το Τριμελές Εφετείο Πατρών, 87 κατηγορούμενοι μέλη του ΔΣ της Τράπεζας, δανειολήπτες και άλλοι παράγοντες για καταχρηστική διαχείριση της περιουσίας της εις βάρος των μεριδιούχων! Στις 2.476 σελίδες του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πατρών (υπ’ αριθμ. 442/2020), περιγράφονται με λεπτομέρειες όλα όσα συνέβησαν και τα οποία οδήγησαν το πιστωτικό Ιδρυμα σε ξαφνικό «λουκέτο»! Πάντως είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός των εμπλεκομένων, και τόσα πολλά τα διαδικαστικά ζητήματα που θα προκύψουν στην αρχή της ακροαματικής διαδικασίας, που όλα δείχνουν πως η υπόθεση θα αναβληθεί.

Τέτοια δίκη δεν έχει ξαναδεί η Πάτρα και είναι μάλλον απίθανο να ξαναζήσει στον αιώνα, αν μη και τον αιώνα τον άπαντα. Θεωρητικά, από αύριο Τρίτη κάθεται στο εδώλιο σχεδόν το σύνολο του παραγοντικού δυναμικού της περασμένης, εν μέρει και της τρέχουσας περιόδου της τοπικής ζωής.

«Δίκη της Αχαϊκής», την αποκαλεί η πόλη τις τελευταίες εβδομάδες. Δίκη για μια σειρά από αδικήματα που το κατηγορητήριο καταλογίζει στην ηγεσία και τα όργανα της πάλαι πότε ζωντανής και κραταιής συνεταιριστικής τράπεζας, που αποτέλεσε πυλώνα της τοπικής οικονομίας για πολλά χρόνια, μέχρι την αποφράδα εκείνη ημέρα, μια Δευτέρα του 2012, σε μια Ελλάδα βουλιαγμένη στην κρίση και στριμωγμένη στα σκοινιά, όταν οι υπάλληλοι της Αχαϊκής πήγαν στη δουλειά τους και είδαν τους υπολογιστές τους κλειδωμένους και την τράπεζα να σφραγίζεται.

Ο Ευάγγελος Φλωράτος αποτέλεσε σημαιοφόρο του φορέα σε όλα τα χρόνια της λειτουργίας της, αποκτώντας σημαντική δημοτικότητα

Με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας. Μια απόφαση που εξηγήθηκε ως αποτέλεσμα σωρείας παρατυπιών και σκανδαλωδών ταχυδακτυλουργιών στις οποίες είχαν εκτεθεί οι άνθρωποι του φορέα. Αλλά και που βλήθηκε από το τοπικό δυναμικό ως μακρύ χέρι μιας κεντρικής επιλογής, σύμφωνα με την οποία οι συνεταιριστικές τράπεζες έπρεπε να βγουν από τη μέση, για να διασωθούν και να πάρουν όλη την πίτα στα χέρια τους οι συστημικές, που παρέπαιαν.

Οι υπάλληλοι προσπάθησαν να σώσουν τις δουλειές τους.

Η ιστορία μάς θυμίζει κλασικούς αφορισμούς. Του Μπρεχτ, που έγραψε ότι βαρύτερη από τη ληστεία μιας τράπεζας είναι η ίδρυσή τους. Του Τουέιν, που έλεγε ότι η τράπεζα είναι ένας οργανισμούς που σε δανειοδοτεί εάν προσκομίσεις δικαιολογητικά που τεκμηριώνουν ότι δεν έχεις ανάγκη τα λεφτά. Αλλά οι ρήσεις αυτές δεν καλύπτουν την οικονομική πραγματικότητα έτσι όπως εξελίχθηκε: Πλέον ισχύει και ότι αν συμφωνούμε όλοι ότι λεφτά υπάρχουν, υπάρχουν, και πράγματι τα κάνουμε να υπάρχουν, αρκεί να μη σταματήσει κάποιος τον μύλο. Επίσης, όταν κάτι δεν πάει καλά, η μόνη σωστή λύση για την αποφυγή της διάλυσης είναι η λάθος.

Μια από τις συνελεύσεις της καλής περιόδου. Δεν έπεφτε καρφίτσα

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ

Αλλά ας αφήσουμε τα αποφθέγματα και πάμε στα γεγονότα.

>Οπως έγραψε η «Πελοπόννησος» η δίκη δημιουργεί πρωτόφαντα ζητήματα στο Δικαστικό Μέγαρο της Πάτρας. Πρέπει να δικαστούν 95 κατηγορούμενοι. Ακόμα και αν δεν είναι παρόντες, αναμένεται να έχουν την υποστήριξη άνω των 100 δικηγόρων (κάποιοι έχουν δύο συνηγόρους, κάποιοι συνήγοροι εκπροσωπούν άνω του ενός κατηγορουμένου).

>Θα χρειαστεί γερά χέρια η μεταφορά του κατηγορητηρίου. Απαρτίζεται από 2476 σελίδες.

>Κατηγορούμενοι, κυρίως, είναι πρώην μέλη των διοικητικών συμβουλίων της Τράπεζας, σε ακτίνα μιας πενταετίας περίπου από το έτος που έκλεισε βιαίως. Επίσης, ανώτεροι υπάλληλοι της Τράπεζας, που εμπλέκονταν σε εγκρίσεις δανείων, μέσω των οποίων έγινε το υποτιθέμενο μεγάλο κακό.

>Υποτιθέμενο, γιατί η ζημιά δεν έχει υπολογιστεί κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο και αυτό θα αποτελέσει ένα από τα επίδικα ζητήματα. Οι κατηγορούμενοι θα υποστηρίξουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των δανείων έχει επιστραφεί, συνεπώς δεν είχαμε και καμιά καταστροφή τύπου Κατσώνη στην Ανδρο.

>Γιατί κατηγορούνται; Για κακουργήματα και πλημμελήματα, εκ των οποίων αρκετά από τα δεύτερα πιθανόν να παραγράφονται. Το δικαστήριο είναι Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Το κατηγορητήριο κατά βάση μιλάει για απιστία από κοινού και κατ’ εξακολούθηση. Κάποιοι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν κατηγορία ηθικής αυτουργίας, έπεισαν δηλαδή ή και υποχρέωσαν άλλους κατηγορουμένους να προβούν σε απιστία. Και κάποιοι έχουν ακόμα βαρύτερη κατηγορία: Ηθική αυτουργία σε απάτη κατά νομικού προσώπου, εξαπάτησαν δηλαδή την ίδια την τράπεζα.

>Οπως οι πάντες ξέρουν , η υπόθεση αφορά αφειδώς χορήγηση δανείων χωρίς τις δέουσες διασφαλίσεις.

>Οχι μόνο αυτό: Η ηγεσία της Αχαϊκής βαρύνεται με την αιχμή ότι επέβαλε σε στελέχη να αγοράζουν μερίδια της τράπεζας, προκειμένου να δημιουργήσουν παραπλανητική εικόνα ζήτησης στην αγορά, ανεβάζοντας την αξία των μεριδίων. Με απλά λόγια, προέβαιναν σε μόχλευση.

>Με τα μερίδια τι έγινε; Οι μεριδιούχοι υπέστησαν ζημιά γιατί τα μερίδια έχασαν την αξία τους και αναζήτησαν ευθύνες. Ζημιά ασφαλώς υπέστησαν οι μεριδιούχοι- καταθέτες με το κλείσιμο της Τράπεζας, αλλά γι’ αυτό το τελευταίο δεν ευθύνονται κατηγορούμενοι, αφού δεν επέβαλαν και δεν ήθελαν το κλείσιμο εκείνοι.

>Γιατί έκλεισε η Τράπεζα; Η εξήγηση αφορούσε τα έωλα οικονομικά της στοιχεία. Το ζήτημα αυτό έχει δύο πτυχές. Η μία είναι η οικονομική- λογιστική και νομική. Η άλλη είναι η πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας από τους κατηγορούμενους υποστήριξε προδικαστικά ότι το 2012, όταν η ΤτΕ έριξε τους διακόπτες της Αχαϊκής, υπήρχαν τράπεζες συστημικές με χειρότερες αναλογίες μεταξύ καταθέσεων και βαρών, αλλά δεν έκλεισαν, αντιθέτως διασώθηκαν ανακεφαλαιοποιούμενες. Κάπου εδώ θολώνουν τα όρια μεταξύ οικονομικών και πολιτικών κριτηρίων, τα οποία παντρεύονται στο σχήμα που ακούει στο όνομα «κεντρική τραπεζική πολιτική». Είναι αλήθεια ότι στο κατηγορητήριο περιγράφονται περιπτώσεις όπου η Τράπεζα δανειοδοτούσε επιχειρήσεις που είχαν μετατραπεί από δυναμικούς κολοσσούς σε αναιμικούς ασθενείς, κάτι που προφανώς συνέβαινε για να μην συμπαρασύρει η κατάρρευσή τους το συνολικό οικοδόμημα, αλλά ποιος δεν ορκίζεται ότι ανάλογα δεν συνέβησαν κατά τους χρόνους της ευφορίας και στο ξέσπασμα της κρίσης και από τις συστημικές τράπεζες;

>Η δίκη θα αρχίσει και θα σταματήσει: Οπως επίσης έχει γράψει η «Π», αρκετοί κατηγορούμενοι δεν έχουν νομική υποστήριξη λόγω ανέχειας ή αυτό υποστηρίζουν. Το δικαστήριο θα τους διορίσει συνήγορο και λογικά θα χρειαστεί περιθώριο εβδομάδων μέχρι ο συνήγορος να ενημερωθεί.

>Και πόσο θα διαρκέσει; Υπολογίστε: Πολύωρες καταθέσεις των μαρτύρων που θα αναλύσουν τεχνικοοικονομικά θέματα. Αγορεύσεις δικηγόρων. Παράλληλες υποχρεώσεις της Θέμιδας; Πιθανόν και ένα τετράμηνο.

>Και ο δεύτερος βαθμός; Υπολογίστε…

>Η πικρή πτυχή: Μεταξύ των κατηγορουμένων είναι πρόσωπα που συναίνεσαν σε δανειακές εξυπηρετήσεις χωρίς να έχουν ιδιαίτερη γνώση, αλλά απλά επειδή έβλεπαν έγγραφα υπογεγραμμένα από σύσσωμο το δανειακό δυναμικό του φορέα. Η στάση τους είναι μια μικρογραφία ενός γενικότερου φαινομένου το οποίο αποτέλεσε η περίπτωση της «Αχαϊκής», μια ιστορία σύμπνοιας και συνέργειας σύμφωνα με τις επιταγές του αμοιβαίου και εν τέλει κοινού συμφέροντος, σε ένα περιβάλλον ανυδρίας, χαμηλής παραγωγικής επιφάνειας και επενδυτικής άπνοιας, που μέσα σε σύντομο διάστημα, όπως και πανελλαδικά, μετατράπηκε σε σκηνικό επίπλαστης ευμάρειας, κυρίως χάρη στις επιδοτούμενες καταναλώσεις και την υπόσχεση αορίστου διαρκείας.Αλλά δεν ήταν έτσι.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω